Rada Przedsiębiorczości o zmianach w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów
28 marca 2023

Rada Przedsiębiorczości o zmianach w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów

Rada Przedsiębiorczości wyraża poważne zaniepokojenie kierunkiem zmian prawnych zawartych w ustawie z 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów oraz niektórych innych ustaw, obecnie procedowanej w Senacie.

W obecnym kształcie ustawa narusza gwarancje procesowe przedsiębiorców, osłabia tajemnicę radcowską i adwokacką, przedstawia nieproporcjonalne rozwiązania oraz narusza fundamentalne zasady państwa prawa. Ponadto ustawa wdrażając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1 z dnia 11 grudnia 2018 roku, miejscami czyni to w sposób nieprecyzyjny lub zdobywa się na nadinterpretacje prawa UE.

Wobec powyższego uważamy, że niezbędne są przynajmniej cztery poniższe zmiany, by zachować minimum standardów, którym powinno odpowiadać prawo konkurencji.

Według ustawy uzasadnienie zarzutów ma odbywać się już na początku, przy wszczęciu postępowania, a nie w jego końcowej fazie (art. 1 pkt. 13 ustawy). Na wstępnym etapie takie uzasadnienie może być niepełne, gdyż w toku postępowania UOKiK może wejść w posiadanie dodatkowych informacji czy dowodów. Takie rozwiązanie osłabia prawo do obrony przedsiębiorcy – uzasadnienie zarzutów powinno stanowić dla przedsiębiorcy pełen zbiór materiałów, którymi kieruje się urząd ochrony konkurencji. Tym samym należy zrezygnować z rozwiązania w którym uzasadnienie zarzutów ma odbywać się na samym początku postępowania, a ponadto umożliwić firmom możliwość zgłaszania Prezesowi UOKiK propozycji zobowiązań także po otrzymaniu szczegółowego uzasadnienia zarzutów.

Ustawa wprowadza rozwiązanie dzięki któremu kontrolujący będzie mógł ,,zapoznać się pobieżnie” z pismem lub dokumentem, które mogą być objęte tajemnicą adwokacją czy radcowską (art. 1 pkt. 32 ustawy). Jest to niedopuszczalne z perspektywy fundamentalnych uprawnień do obrony. Należy z takiego rozwiązania zrezygnować.

Ustawa, implementując prawo UE, wprowadza zaostrzone zasady odpowiedzialności związków przedsiębiorców (art. 1 pkt. 41 ustawy) m.in. poprzez sankcje oraz niejasną zasadę dokonania naruszenia przez związek ,,które jest związane z działalnością jego członków”.  Zasady te wprowadzone są w sposób niezrozumiały, prowadzący do kilku rozbieżnych interpretacji. Mając na względzie wagę ochrony konkurencji, pewność prawa, jak i rygorystyczne sankcje, zasady te powinny być jednoznaczne i zrozumiałe.

Ustawa narusza zasadę niedziałania prawa wstecz (art. 13 ustawy), przez co narusza fundamentalne zasady państwa prawa i zaufanie do prawa. Przyjęcia takiego rozwiązania spowodowałoby, że podmioty ponosiłyby odpowiedzialność za swoje działania na zasadach, które nie istniały w chwili dokonania tych działań i byłyby karane za czyny, które nie podlegały karze w chwili ich popełnienia. Poprzeć należy tu zdanie Stowarzyszenia Praw Konkurencji: Należy zatem zapewnić, że wyżej wymienione znowelizowane przepisy będą miały zastosowanie tylko do naruszeń rozpoczętych po dacie wejścia w życie nowelizacji (a jeśli naruszenie rozpoczęło się przed wejściem w życie Ustawy, ale trwało po jej wejściu w życie – tylko do okresu naruszenia po dniu wejścia w życie Ustawy)[1].

Prawo ochrony konkurencji, istotne z perspektywy wzrostu gospodarki oraz rozwoju gospodarczego społeczeństwa, powinno cechować się należytym standardem ochrony praw uczestników postępowań i zrozumiałymi zasadami odpowiedzialności. W obecnym kształcie ustawa nie jest w stanie sprostać tym wymaganiom.

Radę Przedsiębiorczości tworzą: ABSL, Business Centre Club, Federacja Przedsiębiorców Polskich, Konfederacja Lewiatan, Krajowa Izba Gospodarcza, Polska Rada Biznesu, Pracodawcy RP, Związek Banków Polskich, Związek Rzemiosła Polskiego.

Stanowisko Rady Przedsiębiorczości dotyczące zmian w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów

Konfederacja Lewiatan

 [1] Stanowisko Stowarzyszenia Prawa Konkurencji z dnia 23 marca 2023

Kontrowersyjne zmiany w rozwiązywaniu sporów zbiorowych
27 marca 2023

Kontrowersyjne zmiany w rozwiązywaniu sporów zbiorowych

Kolejna, gorsza od poprzedniej, wersja projektu zmian dotyczących rozwiązywania sporów zbiorowych, zawiera wiele kontrowersyjnych propozycji. Wprowadza nowe pojęcia i instytucje, które będą generowały większą liczbę konfliktów i nie ułatwią rozstrzygania sporów - alarmuje prof. Jacek Męcina, doradca zarządu Konfederacji Lewiatan, badacz z Uniwersytetu Warszawskiego i doświadczony mediator w sporach zbiorowych.

Konfederacja Lewiatan  negatywnie ocenia zmiany w ustawie, które jeszcze bardziej odbiegają od postulatów i oczekiwań środowiska pracodawców, ale także wielu doświadczonych mediatorów, którzy na co dzień stosują tę ustawę i mają praktykę w ocenie funkcjonowania sporów zbiorowych.

W projekcie zaproponowano odejście od enumeratywnego określenia przedmiotu sporu zbiorowego, co w opinii projektodawcy spowoduje, że ustawa będzie określać zasady wszczęcia, prowadzenia i zakończenia sporu zbiorowego pracy, który zgodnie z zaproponowaną definicją będzie sporem osób wykonujących pracę zarobkową z pracodawcą lub pracodawcami o zbiorowe prawa lub wolności związkowe, a także o zawodowe, ekonomiczne lub socjalne zbiorowe interesy lub prawa, związane z wykonywaniem pracy.

Poszerzenie przedmiotu sporu

Prof. Jacek Męcina zwraca uwagę, że w świetle proponowanych zmian spór będzie mógł być prowadzony we wszelkich sprawach zbiorowych, w których związki zawodowe reprezentują osoby wykonujące pracę zarobkową. Obowiązujące dziś przepisy ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych definiują przedmiot sporu zbiorowego, sprowadzając jego przedmiot do warunków pracy, płacy i świadczeń socjalnych oraz praw i wolności związkowych. Argument, że  interpretacja zakresu przedmiotu sporu przyjmowana przez strony sporu jest odmienna,  co stwarzało problemy już na początku negocjacji oraz spory interpretacyjne, nie jest argumentem właściwym.

W opinii prof. Męciny zmiana może zaostrzyć spory prawne, już na etapie rokowań, bo przecież ogólny zapis może tworzyć przestrzeń do poszerzania przedmiotu sporu o kwestie zmian organizacyjnych, restrukturyzacji zatrudnienia, wreszcie o interpretację zwartych porozumień. Taka sytuacja grozi sprowadzeniem rokowań do dyskusji nad prawną interpretacją sytuacji, co utrudni merytoryczną dyskusję nad przedmiotem sporu. Dlatego Lewiatan zaproponował  pozostawienie  tych zapisów w dotychczasowym brzmieniu.

Kontrola legalności referendum strajkowego

Konfederacja Lewiatan z zaniepokojeniem odnotowuje rezygnację w projekcie z kontroli legalności referendum strajkowego, uważając, że wprowadzenie przepisów umożliwiających  kontrolę legalności przeprowadzenia głosowania w sprawie ogłoszenia strajku (referendum strajkowe), które to zasady od lat budziły największe kontrowersje pracodawców było dobrą propozycją. Możliwość kontroli procesu uruchamiania strajku jest kluczowa, nie tylko z punktu widzenia legalności działań stron w sporze zbiorowym, ale także dla zachowania transparentności. Legalność strajku ma również kluczowe znaczenie ze względu na powstałe w jego wyniku szkody i ewentualną odpowiedzialność organizacji związkowej. Tym samym prewencyjna kontrola jest nie tylko korzystna dla pracodawców, ale także dla strony związkowej.

 Czas trwania sporu

– Pozytywnie oceniamy uregulowanie  maksymalnego czasu trwania sporu zbiorowego i skutecznej formy jego zakończenia. Z praktyki wynika, że strony po rozpoczęciu sporu nie podejmują dalszych działań w celu jego rozstrzygnięcia.  Spór trwa wiele miesięcy lub lat. Permanentne pozostawanie w sporach zbiorowych nie służy dialogowi społecznemu i osłabia możliwości prowadzenia rokowań – podkreśla prof. Jacek Męcina.

Spór zbiorowy powinien toczyć się w miarę szybko i stronom powinno zależeć na dojściu do porozumienia. Dlatego Lewiatan popiera propozycję precyzyjnego określenia czasu trwania sporu (9 miesięcy – z możliwością dodatkowego wydłużenia o 3 miesiące). W tym okresie spór powinien się zakończyć wypracowaniem odpowiednich porozumień lub po jego upływie – będzie wygasał z mocy prawa.

Konfederacja Lewiatan popiera też propozycję wprowadzenia tzw. mediacji prewencyjnej,  w celu przyznania możliwości dojścia do porozumienia na jak najwcześniejszym etapie sporu. Umożliwi ona stronom skorzystanie z profesjonalnej pomocy osoby dającej gwarancję bezstronności i pomagającej w osiągnięciu wcześniejszego porozumienia, co z kolei może przyczynić się do wzrostu liczby porozumień zawieranych na tym etapie rokowań.

Kontrowersyjna definicja pracodawcy dominującego

W opinii prof. Jacka Męciny zasadnicze kontrowersje budzi zamieszczona w słowniczku projektu definicja pracodawcy dominującego. Cel wprowadzenia nowej definicji nie został określony, nie ma też w dalszej treści ustawy odniesienia do tego pojęcia, co już na wstępie budzi kontrowersje. Wprowadzenie podmiotu dominującego może utrudnić działalność organizacjom, które nie są pracodawcą, a które będą wciągnięte do sporu zbiorowego.

Ogromne kontrowersje budzi również obowiązek udostępnienia przez pracodawcę służbowych adresów mailowych pracowników. W świetle projektu pracodawca na wniosek organizacji związkowych będzie zobowiązany do przekazania im listy służbowych adresów mailowych zatrudnionych pracowników w terminie 3 dni od dnia otrzymania wniosku  w celu poinformowania osób wykonujących pracę zarobkową u pracodawcy o planowanym strajku ostrzegawczym oraz na potrzeby przeprowadzenia głosowania w sprawie ogłoszenia strajku. Biorąc pod uwagę bezpieczeństwo systemów informatycznych, które jako zintegrowane systemy mogą służyć różnym, w tym gospodarczym celom, udostępnianie ich w każdym innym celu poza gospodarczym i związanym z działalnością firmy budzi istotne zastrzeżenia. Dodatkowo, poczta mailowa, na ogół zintegrowana z innymi systemami stanowi narzędzie pracodawcy, którego wykorzystywanie do innych celów może budzić kontrowersje, także w świetle ochrony własności oraz cyberbezpieczeństwa.

Konfederacja Lewiatan

 

Fundusz Sprawiedliwej Transformacji szansą dla dużych firm
27 marca 2023

Fundusz Sprawiedliwej Transformacji szansą dla dużych firm

fot. shutterstock

Pierwsze konkursy z Funduszu Sprawiedliwej Transformacji wystartują w drugim kwartale roku. Mechanizm Sprawiedliwej Transformacji to narzędzia finansowe, które mają udzielać wsparcia regionom górniczym o największej intensywności emisji oraz regionom, w których najwięcej osób pracuje w sektorze paliw kopalnych.

Mechanizm Sprawiedliwej Transformacji został wprowadzony w budżecie unijnym w celu łagodzenia skutków transformacji w kierunku gospodarki neutralnej dla klimatu.

Składa się z trzech filarów:

  • Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji (FST)
  • Gwarancji budżetowej InvestEU
  • Instrumentu pożyczkowego na rzecz sektora publicznego (IPSP).

Dla przedsiębiorców najatrakcyjniejszym narzędziem będzie Fundusz Sprawiedliwej Transformacji, którego celem jest łagodzenie skutków podjętych już działań transformacyjnych w regionach węglowych, tj. skutków wpływających na społeczeństwo, zatrudnienie, gospodarkę i środowisko.

Regiony węglowe w Polsce, które zostały objęte FST

Do otrzymania środków z FST niezbędne było opracowanie terytorialnych planów sprawiedliwej transformacji przez poszczególne regiony węglowe. Plany te obejmują okres do 2030 roku i wskazują najbardziej dotknięte skutkami transformacji obszary, które powinny otrzymać największe wsparcie.

W Polsce wsparcie obejmie następujące obszary:

  • województwo wielkopolskie – ze wsparcia w ramach funduszu będą mogły skorzystać firmy zlokalizowane w Wielkopolsce Wschodniej (m. Konin, powiaty: koniński, kolski, turecki, słupecki)
  • województwo śląskie – ze wsparcia będą mogły skorzystać podmioty z podregionów: katowickiego, bielskiego, tyskiego, rybnickiego, gliwickiego, bytomskiego, sosnowieckiego
  • województwo dolnośląskie – program jest skierowany wyłącznie do obszaru dawnego województwa wałbrzyskiego (obejmuje 5 powiatów: wałbrzyski, kłodzki, świdnicki, ząbkowicki i dzierżoniowski)
  • województwo małopolskie – z funduszu będą mogły skorzystać podmioty prowadzące działalność w regionie Małopolski Zachodniej (powiaty: wadowicki, oświęcimski, olkuski, chrzanowski)
  • województwo łódzkie – o wsparcie z funduszu będą mogły ubiegać się firmy z obszaru górniczo-energetycznego w okręgu piotrkowsko-bełchatowskim.

Region śląski otrzymał najwięcej środków w ramach Funduszu Sprawiedliwej Transformacji – 2,22 mld euro. Następne pod względem wysokości wsparcia są: region wałbrzyski w województwie dolnośląskim z kwotą 581,5 mln euro oraz Wielkopolska Wschodnia – 415 mln euro. Alokacje te będą przeznaczone na inwestycje jednostek samorządu terytorialnego (JST) oraz dla przedsiębiorców. Udział procentowy dofinansowania zależeć będzie od stopnia rozwoju regionu. Będzie to 50 proc. dla regionów lepiej rozwiniętych, 70 proc. dla regionów w okresie przejściowym i 85 proc. dla słabiej rozwiniętych. Na przykład w województwie śląskim będzie to 85 proc., a na Dolnym Śląsku i w Wielkopolsce – 70 proc..

Możliwości dofinansowania projektów

Środki z FST będą przyznawane jedynie w formie bezzwrotnych dotacji, co jest niezwykle atrakcyjne dla przedsiębiorców. W odróżnieniu od większości krajowych i regionalnych programów dotacyjnych, w ramach funduszu dotacje będą dostępne dla projektów inwestycyjnych bez wymogu wdrożenia innowacji.

FST jest częścią regionalnych programów na lata 2021-2027 poszczególnych województw. O wsparcie będą mogli ubiegać się wszyscy przedsiębiorcy prowadzący działalność we wskazanych subregionach.

We wszystkich wybranych obszarach dofinansowanie można otrzymać na projekty związane m.in. z:

  • inwestycjami w zakresie podnoszenia konkurencyjności, wprowadzenia nowych/ulepszonych neutralnych dla środowiska produktów czy dywersyfikacji działalności
  • internacjonalizacją i cyfryzacją działalności przedsiębiorstw (w niektórych regionach jako element uzupełniający do projektów)
  • poprawą efektywności energetycznej
  • inwestycjami w zakresie gospodarki o obiegu zamkniętym – GOZ
  • przeprowadzeniem prac B+R oraz z zakresu komercjalizacji wyników prac B+R
  • infrastrukturą B+R.

Pierwsze konkursy z Funduszu Sprawiedliwej Transformacji w Wielkopolsce oraz na Dolnym i Górnym Śląsku wystartują już w drugim kwartale 2023 roku.

Zachęcamy do zapoznania się harmonogramem naborów (stan na 20 marca 2023 r.):

NABORY FST

Kontakt w Konfederacji Lewiatan:
Patrycja Kosińska
Departament Funduszy Unijnych i Edukacji Cyfrowej
e-mail: pkosinska@lewiatan.org

 

Zostań członkiem Global Gateway Business Advisory Group i miej wpływ na strategię UE
25 marca 2023

Zostań członkiem Global Gateway Business Advisory Group i miej wpływ na strategię UE

fot. European Union 2022

Konfederacja Lewiatan zachęca firmy oraz organizacje członkowskie działające w sektorach transportowym, energetycznym, cyfrowym, a także zajmujące się wzmacnianiem systemów opieki zdrowotnej, edukacji i badań naukowych do dołączenia do Global Gateway Business Advisory Group (BAG). Udział w BAG to możliwość wpływu na kierunek strategii szeroko rozumianej łączności Unii Europejskiej w skali globalnej.

Komisja Europejska uruchomiła możliwość wnioskowania o przyjęcie do Global Gateway Business Advisory Group (BAG). Do aplikowania zaproszone są wszystkie europejskie organizacje sektora prywatnego posiadające odpowiednie doświadczenie w sektorach objętych strategią konektywności Global Gateway, tj. w transporcie, energetyce, cyfryzacji, a także zajmujących się wzmacnianiem systemów opieki zdrowotnej, edukacji i badań naukowych na całym świecie. Aplikować mogą zarówno przedsiębiorstwa duże, jak i MŚP, a także stowarzyszenia handlowe i biznesowe.

Celem powołania BAG jest stworzenie forum dla wymiany poglądów pomiędzy sektorem prywatnym a Przewodniczącym Komisji Europejskiej lub właściwymi Komisarzami w odniesieniu do inwestycji przedsiębiorstw unijnych w obszarze szeroko rozumianej łączności w krajach poza UE. Zadaniem grupy będzie również wsparcie Komisji Europejskiej w zacieśnianiu współpracy z europejskim sektorem prywatnym w zakresie skutecznej realizacji strategii konektywności UE Global Gateway.

BAG ma liczyć 60 członków, którzy będą wybierani na okres trzech lat. Decyzja o przyjęciu do grupy będzie podejmowana przez Komisję Europejską. Pierwsze posiedzenie wysokiego szczebla grupy planowane jest już na II połowę 2023 r.

Szczegółowe informacje na temat procesu aplikowania, znajdą Państwo na poniższych stronach internetowych:

Zgłoszenia należy przesyłać do 20 kwietnia 2023 r. do godziny 14.00 CET bezpośrednio na adres: EC-GGBAG@ec.europa.eu.

Inicjatywa Global Gateway – założenia

Zaprezentowana w 2021 roku inicjatywa Global Gateway to europejska strategia, której celem jest wsparcie budowy inteligentnych, czystych i bezpiecznych połączeń infrastrukturalnych w sektorach cyfrowym, energetycznym i transportowym oraz wzmocnienie systemów opieki zdrowotnej, edukacji i badań naukowych w skali globalnej. W ramach inicjatywy Unia Europejska w latach 2021–2027 uruchomi inwestycje w krajach partnerskich o wartości do 300 mld euro w dziedzinie:

  • technologii cyfrowych
  • klimatu i energii
  • transportu
  • zdrowia
  • edukacji i badań naukowych.

Strategia Global Gateway pozwoli na realizację zrównoważonych projektów wysokiej jakości, które uwzględnią potrzeby krajów partnerskich i zapewnią trwałe korzyści społecznościom lokalnym. Inicjatywa umożliwi partnerom UE rozwój społeczny i gospodarczy, a także stworzy możliwości dla sektora prywatnego państw członkowskich UE w zakresie inwestowania i utrzymania konkurencyjności przy jednoczesnym zapewnieniu najwyższych standardów środowiskowych i norm pracy, a także należytego zarządzania finansami.

Global Gateway to wkład UE w globalną lukę inwestycyjną na świecie. Jest to strategia zgodna ze zobowiązaniem przywódców G-7 z czerwca 2021 r. do zainicjowania opartego na wartościach, wysokiej jakości i przejrzystego partnerstwa infrastrukturalnego, które ma sprostać globalnym potrzebom w zakresie rozwoju infrastruktury.

Źródło: Ministerstwo Funduszy i Polityki Regionalnej, Komisja Europejska
Potrzebujemy ambitnej i długoterminowej strategii UE na rzecz konkurencyjności
24 marca 2023

Potrzebujemy ambitnej i długoterminowej strategii UE na rzecz konkurencyjności

fot. European Union, 2023

Podczas marcowego szczytu, przywódcy UE dyskutowali o pomocy militarnej dla Ukrainy, jak również o poprawie konkurencyjności firm europejskich, przyszłości jednolitego rynku, energetyce oraz unijnej polityce handlowej. BusinessEurope wystosowało apel do szefów państw i rządów, w którym wymieniliśmy nasze priorytety.

Wyjście naprzeciw postulatom biznesu wzmocni unijną gospodarkę i pomoże uchronić Europę przed odpływem inwestycji.

UE powinna ponownie stać się najlepszym miejscem do inwestowania

Globalna rola UE, jej zdolność do obrony wartości oraz pozostania liderem zielonej transformacji, wymaga silnej i konkurencyjnej gospodarki. Aby to umożliwić, pilnie potrzebujemy poprawy ramowych warunków inwestycyjnych w UE. Według barometru reform BusinessEurope, zdecydowana większość firm uważa, że środowisko inwestycyjne w UE jest mniej korzystne niż 3 lata temu. Przedsiębiorstwa europejskie zwracają uwagę na dwa główne wyzwania, które wypychają inwestycje z Unii:

  • obciążenia regulacyjne są znacznie większe dla firm działających w Europie niż w innych rozwiniętych regionach;
  • długoterminowy wzrost cen energii.

Odpowiedzią na te wyzwanie nie może być wyścig o dotacje. Dlatego liczymy na to, że unijne instytucje szybko wdrożą ambitną, długoterminową strategię konkurencyjności UE.

Regulujmy mniej, ale lepiej

Potrzebujemy lepszej jakości prawodawstwa UE, dlatego liczymy, że Komisja Europejska:

  • wywiąże się ze swojego zobowiązania do przeprowadzania kontroli konkurencyjności wszystkich inicjatyw legislacyjnych i politycznych UE,
  • powstrzyma się od wprowadzania nowego prawodawstwa, które zaszkodziłoby naszej konkurencyjności, jak również niepotrzebnych zmian istniejących już regulacji,
  • pilnie zrealizuje swoje zobowiązanie do zmniejszenia o 25% wymogów sprawozdawczych dla firm,
  • zaproponuje kompleksowy program uproszczenia ram regulacyjnych na jednolitym rynku UE i przyspieszenia jego integracji z okazji 30. rocznicy jego powstania.

Konieczność zapewnienia bezpiecznych dostaw energii po konkurencyjnych cenach

Rynki energii znajdowały się pod znaczną presją jeszcze przed inwazją Rosji na Ukrainę, czego dowodem był gwałtowny wzrost cen w 2022 r. Apelujemy więc do unijnych instytucji o realizację reformy struktury rynku energii elektrycznej w oparciu o pięć zasad:

  • wzmocnienie bezpieczeństwa dostaw,
  • dokończenie integracji rynku poprzez handel transgraniczny,
  • ograniczenie wpływu wysokich cen gazu na ceny energii elektrycznej dla odbiorców,
  • zachęcanie do inwestowania w alternatywne źródła,
  • wzmacnianie pozycji konsumentów.

Wdrożenie szeroko zakrojonej strategii przemysłowej Zielonego Ładu

Potrzebujemy znacznie szerszej strategii przemysłowej niż ta zawarta w planie przemysłowym Zielonego Ładu. Wszystkie sektory przemysłu muszą wziąć udział w transformacji i otrzymać odpowiednie wsparcie, jeśli Europa ma osiągnąć swoje cele neutralności klimatycznej, bardziej cyfrowej przyszłości i strategicznej autonomii.

Dlatego apelujemy do unijnych instytucji, aby:

  • tworzyły sprzyjające warunki z mniejszymi obciążeniami regulacyjnymi oraz prostszymi i szybszymi procedurami,
  • wzmocniły relacje handlowe poprzez zawieranie i ratyfikowanie umów handlowych, w szczególności z Australią, Indiami, Chile, Meksykiem, Nową Zelandią i Mercosurem,
  • wsparły dostęp do surowców krytycznych poprzez dobrze zaprojektowaną ustawę o surowcach krytycznych,
  • współpracowały z partnerami społecznymi w celu rozwiązania problemu niedoborów umiejętności i wyzwań związanych z rekrutacją pracowników, które wynikają m. in. ze starzenia się społeczeństw UE, rosnącej liczby nieaktywnych zawodowo dorosłych, a także niedopasowania umiejętności nabytych w ramach systemów edukacji i szkoleń do potrzeb przedsiębiorstw, zwłaszcza tych niezbędnych do przeprowadzenia zielonej i cyfrowej transformacji.

Wdrożenie dobrze skalibrowanych zasad pomocy publicznej

Konkurencyjności Europy nie można budować na dotacjach. Tylko ukierunkowana pomoc publiczna może być uzasadniona, w szczególności w celu wsparcia energochłonnych przedsiębiorstw w ich transformacji, budowaniu niezbędnej infrastruktury, rozwoju innowacji i nowych technologii. Jednak pomoc publiczna musi być tak zaprojektowana, aby zachować równe warunki działania na jednolitym rynku. Ponadto, UE powinna zintensyfikować monitorowanie, wymianę informacji i koordynację z kluczowymi partnerami, takimi jak Stany Zjednoczone.


Kinga Grafa, dyrektorka Przedstawicielstwa Lewiatana w Brukseli

Artykuł dla marcowego wydania Brussels Headlines – europejskiego biuletynu Lewiatana

Parlament Europejski powołuje Podkomisję ds. Zdrowia Publicznego
24 marca 2023

Parlament Europejski powołuje Podkomisję ds. Zdrowia Publicznego

fot. Parlament Europejski, pierwsze posiedzenie podkomisji

23 marca br. odbyło się posiedzenie inauguracyjne Podkomisji ds. Zdrowia Publicznego (SANT). Powołanie podkomisji wskazuje na stopniowe, ale zdecydowane wzmacnianie zainteresowania ochroną zdrowia przez instytucje unijne. Jest to kolejny krok w stronę stworzenia Europejskiej Unii Zdrowotnej.

Czym będzie zajmować się podkomisja i jaki będzie jej skład?

Podkomisja będzie odpowiedzialna za sprawy zdrowia publicznego, a w szczególności za programy
i konkretne działania w dziedzinie zdrowia publicznego, produktów farmaceutycznych i kosmetycznych, zdrowotnych aspektów bioterroryzmu, Europejskiej Agencji Leków oraz Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób.

W skład podkomisji wejdzie 30 europarlamentarzystów. Przewodniczącym został wybrany poseł Bartosz Arłukowicz, który wskazał, że priorytetem podkomisji będą: „Wspólne zakupy najnowszych technologii medycznych i system europejskich zapasów leków krytycznie potrzebnych”. Dodatkowo Bartosz Arłukowicz podkreślał, że istotnym będzie zbudowanie systemu zabezpieczającego przed brakami leków w UE. Jedną z wiceprzewodniczących podkomisji została z kolei Joanna Kopcińska. W pracach podkomisji będą uczestniczyli również europosłowie Karol Karski oraz Adam Jarubas.

Cieszy zwiększone zainteresowanie europarlamentarzystów i instytucji unijnych ochroną zdrowia – działania na poziomie unijnym pozwalają na wzmocnienie ochrony pacjentów w UE i wspólne przeciwdziałanie problemom, jakie ujawniła pandemia Covid-19.


Kacper Olejniczak, ekspert Lewiatana

Artykuł dla marcowego wydania Brussels Headlines – europejskiego biuletynu Lewiatana

Wykaz substancji czynnych zawartych w lekach, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego – uwagi Lewiatana
24 marca 2023

Wykaz substancji czynnych zawartych w lekach, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego – uwagi Lewiatana

Konfederacja Lewiatan przekazuje uwagi do projektu rozporządzenia Ministra Zdrowia zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykazu substancji czynnych zawartych w lekach, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobów medycznych ordynowanych przez pielęgniarki i położne oraz wykazu badań diagnostycznych, na które mają prawo wystawiać skierowania pielęgniarki i położne, sygnowanego w wykazie prac legislacyjnych Ministra Zdrowia nr MZ 1465.

KL/126/48/KO/2023

Pobierz
Europejski Rok Umiejętności – oficjalna inauguracja już w maju 2023 roku
24 marca 2023

Europejski Rok Umiejętności – oficjalna inauguracja już w maju 2023 roku

fot. European Union

W marcu osiągnięto długo wyczekiwane porozumienie polityczne Komisji Europejskiej z Parlamentem Europejskim i państwami członkowskimi w sprawie ustanowienia Europejskiego Roku Umiejętności.

Inicjatywa, która potrwa do maja 2024 r., ma pomóc europejskim przedsiębiorstwom rozwiązać problem związany z niedoborem wykwalifikowanej siły roboczej. Jakie są jej najważniejsze założenia?

O tym, że w 2023 roku Unia Europejska skupi się na problemie związanym z brakiem odpowiednio wykwalifikowanych pracowników dowiedzieliśmy się już w październiku 2022 r. podczas orędzia o stanie Unii wygłoszonym przez przewodniczącą Ursulę von der Leyen. W swoim przemówieniu przewodnicząca Komisji Europejskiej wskazała, że mimo tego, że liczba bezrobotnych w Europie jest niska jak nigdy dotąd, to liczba wolnych miejsc pracy osiągnęła rekordowy poziom i dlatego też konieczne jest zwiększenie inwestycji w kształcenia oraz szkolenia. 7 marca ogłoszono z kolei, że osiągnięto z Parlamentem Europejskim i państwami członkowskimi porozumienie polityczne w sprawie ustanowienia Europejskiego Roku Umiejętności, co utoruje drogę do oficjalnej inauguracji tej inicjatywy.

Główne cele Europejskiego Roku Umiejętności

Jak wskazała Komisja Europejska, inicjatywa ma 4 cele:

  • promocja inwestycji w szkolenia i podnoszenie kwalifikacji, aby umożliwić ludziom pozostanie na rynku pracy lub znalezienie nowej pracy;
  • działania na rzecz zapewnienia tego, aby umiejętności odpowiadały potrzebom pracodawców, poprzez ścisłą współpracę z partnerami społecznymi i przedsiębiorstwami;
  • dopasowanie aspiracji poszczególnych osób i umiejętności do możliwości na rynku pracy, zwłaszcza w zakresie transformacji ekologicznej i cyfrowej oraz ożywienia gospodarczego;
  • przyciągnięcie osób spoza UE posiadających potrzebne umiejętności.

Spełnienie powyższych celów jest konieczne, aby UE udało się skutecznie przeprowadzić zieloną i cyfrową transformację, która będzie niosła za sobą ogromne zmiany na rynku pracy. Od zapewnienia odpowiednio wykwalifikowanej siły roboczej spełniającej potrzeby pracodawców będzie zależał również jej sukces i tym samym zapewnienie konkurencyjności Europy w przyszłości. O istocie tego problemu świadczy też uwzględnienie go w Planie przemysłowym Zielonego Ładu. Podnoszenie umiejętności jest jednym z czterech filarów planu, który zapewnić ma Europie wiodącą pozycję w obszarze innowacji przemysłowych i czystych technologii.

Europejski Rok Umiejętności ma również pomóc zrealizować cele społeczne UE na 2030 r., które zakładają, że co najmniej 60 proc. dorosłych powinno co roku uczestniczyć w szkoleniu, a co najmniej 78 proc. – mieć pracę. Istotnym elementem ma być też wsparcie realizacji celów cyfrowego kompasu na 2030 r., zgodnie z którymi co najmniej 80 proc. dorosłych powinno posiadać podstawowe umiejętności cyfrowe, a liczba zatrudnionych specjalistów od ICT powinna osiągnąć 20 mln w UE.

Wyzwania dla Europejskiego Roku Umiejętności

Cele są ambitne, zwłaszcza biorąc pod uwagę obecne wyzwania pracodawców. Już teraz ponad trzy czwarte przedsiębiorstw w UE wskazuje na trudności związane ze znalezieniem pracowników o niezbędnych umiejętnościach. Co więcej, 4 na 10 dorosłych i co trzecia osoba pracująca w Europie nie posiadają podstawowych umiejętności cyfrowych. Biorąc pod uwagę obecny dynamiczny rozwój technologii, nieunikniony będzie wzrost zapotrzebowania na nowe umiejętności i problem zapewnienia odpowiednio wykwalifikowanej siły roboczej będzie się tylko powiększał. Jak wskazuje KE, zielona transformacja ma przyczynić się do stworzenia do 2030 r. dodatkowego 1 miliona miejsc pracy i około 2 milionów miejsc pracy do 2050 r.

Obecnie udział dorosłych w szkoleniach jest wciąż zbyt niski – w 2016 r. zaledwie 43,7 proc. Europejczyków uczestniczyło w szkoleniu. UE powinna skupić się nie tylko na zwiększeniu gotowości firm i państw do inwestowania w kształcenie dorosłych, ale także chęci Europejczyków do udziału w szkoleniach. Co więcej, wskazuje się, że osoby bezrobotne, bądź o niższych kwalifikacjach, szkolą się rzadziej, dlatego też UE powinna skupić się na inkluzywności proponowanych inicjatyw oraz aktywizacji nieaktywnych zawodowo osób. Do innych istotnych wyzwań należą m.in. brak wystarczających funduszy przeznaczanych na kształcenie dorosłych, szkolenia niskiej jakości i ich niedopasowanie do potrzeb współczesnego rynku pracy.

Dlatego też ustanowienie Europejskiego Roku Umiejętności jest ważnym i oczekiwanym krokiem. Nacisk ma być położony na wdrożenie i aktualizację istniejących już inicjatyw (w tym przyjęcie pakietu dotyczącego edukacji cyfrowej i umiejętności cyfrowych, aktualizację europejskich ram jakości staży, uruchomienie unijnej puli talentów ułatwiającej międzynarodową rekrutację, odnowienie ram mobilności edukacyjnej, poprawa uznawania kwalifikacji), ale planowane jest także przedstawienie nowych propozycji (np. wprowadzenie partnerstw w zakresie talentów z wybranymi krajami partnerskimi spoza UE, utworzenie akademii przemysłu neutralnego emisyjnie i w dziedzinie cyberbezpieczeństwa).

Porozumienie polityczne osiągnięte przez Parlament Europejski, Radę i Komisję musi jeszcze zostać formalnie zatwierdzone przez Parlament Europejski i Radę.

Konfederacja Lewiatan – projekt „Better Skilled”

Konfederacja Lewiatan prowadzi również działania związane z wsparciem członków KL w zakresie podnoszenia i zmiany kwalifikacji pracowników. Więcej o projekcie można przeczytać tutaj: https://lewiatan.org/tag/europejski-rok-umiejetnosci/.

 


Luana Żak, ekspertka Lewiatana ds. UE, Przedstawicielstwo Lewiatana w Brukseli

Artykuł dla marcowego wydania Brussels Headlines – europejskiego biuletynu Lewiatana

 

Europejczycy chcą oddychać czystszym powietrzem
24 marca 2023

Europejczycy chcą oddychać czystszym powietrzem

fot. European Union, 2023

Błędem byłoby traktowanie rewizji europejskiej dyrektywy „powietrznej” (AAQD) jako prostej zmiany dopuszczalnych poziomów zanieczyszczeń i nowego bagażu zmartwień dla samorządów. Planowane zmiany wpłyną na zmianę naszej rzeczywistości, a więc pośrednio również na całą gospodarkę.

W dobie palących wyzwań klimatycznych, niestabilnych cen energii, wdrażania taksonomii unijnej i transformacji energetycznej, uwaga władz i biznesu skupia się coraz mocniej na dwutlenku węgla. Liczymy ślady węglowe, zgłębiamy tajniki raportowania niefinansowego, zapominając że z rur wydechowych oraz kominów domów i fabryk emitujemy substancje, które tu i teraz decydują o jakości powietrza, którym oddychamy.

Dlatego Komisja Europejska, wyciągając wnioski z rekomendacji WHO z 2021 roku, dojrzała do tego, by po 15 latach zrewidować treść tzw. dyrektywy powietrznej AAQD (Ambient Air Quality Directive) i uczynić ją elementem całego pakietu zmian znanych jako Europejski Zielony Ład. Celem zmian AAQD jest uproszczenie, skonsolidowanie, ale i zaostrzenie europejskich przepisów dotyczących zanieczyszczeń powietrza. Dyrektywa wprowadzi nowe wymagania, zaostrzy dopuszczalne limity poziomów zanieczyszczeń (szczególnie pyłów i NOx) i wymusi rewizję regionalnych planów ochrony powietrza.

Styczniowe konsultacje polskiego stanowiska do dyrektywy AAQD nie wzbudziły dużego zainteresowania przedsiębiorców. Powody były dwojakie – pierwszym był bardzo krótki termin na składanie uwag, a drugim – przekonanie, że przepisy te nie dotyczą bezpośrednio sektora prywatnego.

Podejście jest zrozumiałe, ale tylko po części prawdziwe. Ostateczny kształt dyrektywy będzie miał bardzo szeroki, zarówno bezpośredni jak i pośredni wpływ na politykę krajową, regionalną i lokalną, akty prawne i instrumenty wsparcia. Sprostanie nowym wymaganiom nie będzie możliwe bez przyspieszenia całej „zielonej agendy”, a przede wszystkim – poprawy efektywności energetycznej budynków, zwiększenia skali termomodernizacji oraz integracji sektorów (sector coupling) – szczególnie elektryfikacji transportu, ciepłownictwa oraz intensywnego rozwoju źródeł i infrastruktury OZE. W perspektywie lat nowe wymagania wpłyną na to jak i z czego budujemy domy, jak i czym je ocieplamy, ogrzewamy, czym dojeżdżamy do pracy, na zakupy itd. Tym samym zmiany będą dotyczyć wszystkich – również przedsiębiorców.

Kto, kiedy i jakich zmian może się spodziewać? Jakie wyzwania, ryzyka i szanse niosą nowe przepisy? Aby choć trochę przybliżyć ten temat, Rada ds. Czystego Powietrza Konfederacji Lewiatan w połowie marca zorganizowała webinar z udziałem dwojga radców prawnych specjalizujących się w tematyce ochrony powietrza – Agnieszką Warso-Buchanan (ClientEarth Prawnicy dla Ziemi) oraz Miłoszem Jakubowskim (Frank Bold). Wszystkich zainteresowanych zmianami, jakie niesie rewizja dyrektywy powietrznej, zachęcamy do zapoznania się z nagraniem webinaru:


Jan Ruszkowski, ekspert Lewiatana

Artykuł dla marcowego wydania Brussels Headlines – europejskiego biuletynu Lewiatana

Projekt rozporządzenia Data Act – pośpiech nie jest najlepszym doradcą
24 marca 2023

Projekt rozporządzenia Data Act – pośpiech nie jest najlepszym doradcą

fot. European Union, 2022

Prezydencja szwedzka narzuciła szybkie tempo procedowania rozporządzenia Data Act (minął trochę ponad rok od publikacji wyjściowej wersji projektu).

Przyjęte w połowie marca br. przez Radę UE tzw. podejście ogólne do projektu otwiera wprawdzie drogę do dalszych negocjacji jego treści z Komisją Europejską i Parlamentem Europejskim, ale już na obecnym etapie jest oczywistym, że przyjęta propozycja nie przekłada się na jakość przyszłej regulacji i rozczarowuje rynek.

Z perspektywy biznesu zaniepokojenie wzbudza brak odpowiednich gwarancji związanych z udostępnianiem przez producentów i dystrybutorów produktów, typu Internet Rzeczy, danych wytwarzanych w ramach korzystania z Internetu Rzeczy, konsumentom, biznesowi i administracji. Mimo pewnych zmian na plus, wciąż brakuje środków zapewniających ochronę przed wykorzystywaniem danych przez konkurencję bądź zapewniających odpowiednio wysokie standardy dostępu i użycia tych danych przez administrację publiczną.

Konfederacja Lewiatan dużo uwagi i działań, w ramach prac nad projektem, poświęciła zapisom Data Act, regulującym kwestie zmiany dostawcy usług przetwarzania danych, w tym dostawców usług chmurowych.

Rozumiejąc nadrzędny cel projektodawcy by wyjść naprzeciw problemowi tzw. vendor lock-in (uzależnieniu od jednego dostawcy), Lewiatan ma zastrzeżenia dotyczące sposobu realizacji tego celu, poprzez zbyt mocną ingerencję w standardy funkcjonowania rynku chmurowego. Podejście Rady UE przewiduje bowiem:

  • niejasne użycie wymogu zapewnienia klientowi przez dotychczasowego dostawcę usług chmurowych tzw. równoważności funkcjonalnej usług po przeniesieniu danych do nowego dostawcy – rozwiązanie ogranicza innowacyjność tych usług;
  • głębokie wkroczenie projektodawcy w sferę wolności kontraktowej, poprzez m.in. ograniczenie stosowania przez dostawców chmurowych umów terminowych i poprzez ustalanie z góry krótkich, często nierealistycznych, terminów na zakończenie usługi i przeniesienie zasobów do nowego dostawy – rozwiązanie ogranicza konkurencyjność usług na rynku;
  • nałożenie na dostawców usług w chmurze trudnych do realizacji i kosztownych obowiązków zapobiegania międzynarodowym transferom lub dostępowi rządów do danych nieosobowych, które byłyby niezgodne z prawem unijnym lub krajowym. Rozwiązanie przewiduje bardziej restrykcyjne niż w przypadku RODO zasady transferu danych nieosobowych poza UE – rozwiązanie to jest nieproporcjonalne względem ryzyka związanego z przetwarzaniem takich danych;

Konfederacja Lewiatan będzie kontynuować działania na rzecz zmian projektu, w sposób zapewniający techniczną i organizacyjną możliwość realizacji przez firmy nowych obowiązków przewidzianych w projekcie.


Aleksandra Musielak, dyrektorka Departamentu Rynku Cyfrowego

Artykuł dla grudniowego wydania Brussels Headlines, newslettera europejskiego Konfederacji Lewiatan