Europejski Zielony Ład, jako ambitna inicjatywa Unii Europejskiej, wpłynie znacząco na sektor motoryzacyjny, nakładając wyzwania związane z osiągnięciem celów środowiskowych oraz wymagając ogromnych nakładów finansowych i wysiłku zespołów R&D.
Wyznaczone cele Fit for 55, takie jak redukcja emisji CO2, stanowią kluczowe wyzwanie dla producentów. Aby spełnić te wymagania, konieczne będzie dostosowanie nie tylko pojazdów, ale także procesów produkcyjnych do nowych standardów ekologicznych.
Należy równocześnie podkreślić, że wprowadzenie Europejskiego Zielonego Ładu do sektora motoryzacyjnego niesie również wiele szans. Przejście na bardziej zrównoważone rozwiązania transportowe przyniesie korzyści środowiskowe, takie jak zmniejszenie emisji szkodliwych substancji, co wesprze działania na rzecz poprawy jakości powietrza oraz zmniejszenie emisji dwutlenku węgla z samochodów, co jest ważnym elementem w działaniach na rzecz powstrzymania katastrofy klimatycznej.
Działając na rzecz poprawy jakości powietrza, Komisja Europejska przedstawiła projekt norm emisji spalin EURO 7, który został opublikowany pod koniec 2022 roku i który zakłada wprowadzenie normy EURO 7 w dniu 1 lipca 2025 roku.
Wiadomo, że proces wdrażania nowych norm emisji, takich jak poprzednie normy EURO, zajmuje czas.
Przyjęcie i wdrożenie normy EURO 7 wymagałoby opracowania i dostosowania nowych technologii oraz przeprowadzenia licznych testów i badań. Zwykle proces ten obejmuje również zatwierdzenie i wprowadzenie rozporządzeń wykonawczych.
Wobec braku konkretnych informacji technicznych i pewności prawnej, producenci samochodów napotykają trudności w planowaniu i przygotowywaniu się na wprowadzenie nowych regulacji.
W związku z tym, jeśli szczegółowe wymagania techniczne zostaną opublikowane dopiero w połowie 2024 roku, realistycznym terminem wdrożenia normy EURO 7 byłby raczej rok 2027 lub późniejszy. Jest to związane z czasem potrzebnym na dostosowanie produkcji samochodów, wprowadzeniem nowych technologii i uzyskaniem niezbędnych homologacji.
Dostawcy branży motoryzacyjnej zainwestowali w opracowanie technologii umożliwiających wdrożenie EURO 7 i technologie te są już dostępne.
Ważne jest, aby Komisja Europejska uwzględniła te czynniki i zapewniła odpowiednią pewność prawną oraz wystarczający czas dla producentów samochodów na przystosowanie się do nowych wymagań emisji. Przejście na zeroemisyjność jest ważnym celem, ale potrzebne są realistyczne ramy czasowe i wsparcie dla przemysłu motoryzacyjnego, aby umożliwić skuteczną transformację w kierunku bardziej zrównoważonej mobilności.
Aby oddać sprawiedliwość, norma emisji spalin EURO 7 może być postrzegana zarówno jako szansa,
jak i zagrożenie, w zależności od perspektywy i interesów zaangażowanych stron.
Argumenty za – EURO 7 jako szansa:
Poprawa jakości powietrza: Norma EURO 7 wprowadza bardziej rygorystyczne wymogi dotyczące emisji spalin, co może przyczynić się do poprawy jakości powietrza, zwłaszcza w zakresie tlenków azotu (NOx) i cząstek stałych.
Przejście na elektromobilność: Wprowadzenie bardziej restrykcyjnych norm emisji spalin może zachęcić producentów samochodów do przyspieszenia przejścia na pojazdy elektryczne, które są bardziej przyjazne dla środowiska.
Wsparcie dla innowacyjnych technologii: Norma EURO 7 stawia przed producentami samochodów wyzwania technologiczne, co może stymulować rozwój nowych, bardziej efektywnych i ekologicznych rozwiązań motoryzacyjnych. Jak wcześniej wspomniano, dostawcy branży motoryzacyjnej przeznaczyli znaczące środki na rozwój tych technologii i rozwiązania umożliwiające wdrożenie EURO 7 są już dostępne.
Argumenty przeciw – EURO 7 jako zagrożenie:
Spowolnienie przejścia na elektromobilność: koncerny samochodowe sugerują, że wprowadzenie bardziej restrykcyjnych norm emisji spalin może opóźnić proces przejścia na pojazdy elektryczne, ponieważ producenci skupią się na dostosowaniu silników spalinowych do nowych wymogów zamiast inwestować w elektromobilność.
Wzrost kosztów: Wdrożenie normy EURO 7 może prowadzić do zwiększenia kosztów produkcji samochodów, co może przełożyć się na wyższe ceny dla konsumentów. To z kolei może ograniczyć dostępność przystępnej cenowo mobilności dla wielu osób. Wstępne szacunki producentów samochodów wskazują na wpływ kosztów w wysokości około 1000 EUR na samochód osobowy i ponad 2000 EUR na lekki samochód dostawczy.
Dostawcy motoryzacyjni postrzegają element kosztów bardziej pozytywnie: dzięki rozsądnemu określeniu warunków brzegowych normy EURO 7 można znacznie obniżyć koszty jej wdrożenia. W związku z tym, aby pojazdy pozostały przystępne cenowo, ważne jest, by propozycja Komisji Europejskiej w sprawie EURO 7 została w tym punkcie zmodyfikowana. Eliminacja występujących niezwykle rzadko stylów i warunków jazdy jest szczególnie ważna – pozwoli obniżyć koszty wdrożenia EURO 7 do rozsądnego poziomu, zwłaszcza w przypadku samochodów osobowych, które są ważne dla ogółu społeczeństwa.
Nieodpowiednie tempo wdrażania: Propozycja Komisji Europejskiej dotycząca normy EURO 7 ma zbyt ambitny termin wdrożenia w porównaniu z czasem, który jest potrzebny na dostosowanie produkcji
i technologii. To może stworzyć niepewność i wymusić szybkie decyzje, które mogą negatywnie wpływać na przemysł motoryzacyjny.
A co na tę propozycję odpowiadają koncerny, które są w stanie dostarczyć takie technologie?
Firma Bosch z zadowoleniem przyjmuje nowe normy zanieczyszczeń EURO 7 w celu poprawy jakości powietrza i uważa, że propozycja Komisji Europejskiej zmierza w dobrym kierunku. Aby rozporządzenie EURO 7 było bardziej praktyczne i można je było szybko wdrożyć zaleca jednak wprowadzenie pewnych zmian jak:
- dostosowanie daty wdrożenia,
- precyzyjne zdefiniowanie warunków RDE,
- zaprojektowanie OBM zgodnie z dostępnymi technologiami czujników,
- uproszczenie metody ustalania limitów dla HDV.
Inwestycje w technologie po stronie dostawców branży motoryzacyjnej zostały już w dużej mierze zrealizowane. Aby zapewnić jednak bezpieczeństwo planowania, ważne jest, aby procedura legislacyjna została zakończona przed wyborami europejskimi, a główne prace techniczne w Komisji Europejskiej zostały zakończone do końca 2023 r.
Z drugiej strony, firma Stellantis uważa, że prace nad wdrożeniem norm EURO 7 powinny być wstrzymane, a sama norma nie powinna nigdy wejść w życie. Firma podważa zasadność wdrożenia nowej, surowej i kosztownej normy w obliczu nieuchronnego wstrzymania produkcji samochodów spalinowych, które firma Stellantis planuje wdrożyć w Europie już od roku 2030.
A w ocenie Europejskiego Stowarzyszenia Producentów Samochodów ACEA, projekt normy emisji EURO 7 jest przeciw skuteczny dla działań na rzecz ochrony klimatu oraz przynosi marginalną poprawę jakości powietrza za niezwykle wysoką cenę.
Podsumowując, debata wokół normy EURO 7 jest złożona, a ocena szans i zagrożeń związanych z jej wdrożeniem zależy od różnych czynników, takich jak perspektywa ekologiczna, ekonomiczna
i technologiczna. Ważne jest uwzględnienie wszystkich tych aspektów i znalezienie równowagi między ochroną środowiska a zrównoważonym rozwojem przemysłu motoryzacyjnego.
Aby osiągnąć zrównoważoną transformację sektora motoryzacyjnego, niezmiernie ważne jest partnerstwo pomiędzy sektorem prywatnym, rządem oraz instytucjami europejskimi.
Oby wspólna praca i dialog pomiędzy producentami, dostawcami, organizacjami branżowymi, naukowcami a decydentami politycznymi pozwoliła na efektywne podejście do wyzwań stojących przed sektorem, których nie brakuje.
Agnieszka Szpoton, Dyrektorka Biura Związku Pracodawców Motoryzacji i Artykułów Przemysłowych
Artykuł dla wydania Brussels Headlines z lipca 2023