Bariery jednolitego rynku UE. Tracimy miliardy
06 lipca 2022

Bariery jednolitego rynku UE. Tracimy miliardy

fot. Kyle Ryan / Unsplash

W przeddzień 30. rocznicy utworzenia jednolitego rynku europejskiego projekt wciąż jest nieukończony

Tracimy miliardy

Celem jednolitego rynku UE jest usunięcie barier w przepływie towarów, usług, kapitału i osób na rzecz zwiększenia wydajności i konkurencyjności w całej UE. Za funkcjonowanie jednolitego rynku odpowiadają wspólnie UE i państwa członkowskie. Nadal istnieje jednak wiele różnic w interpretowaniu i stosowaniu prawa UE. W wielu przypadkach różnice te można uznać za nieuzasadnione lub nieproporcjonalne. W każdym razie są one przeszkodą dla swobodnego przepływu osób, towarów i usług. Choć obiektywnie rzecz biorąc mogą istnieć ważne powody rozbieżności między państwami członkowskimi, jednak uzasadnienia te nie zawsze są podawane, a państwa członkowskie nie dążą do zrównoważenia uzasadnienia na szczeblu krajowym z możliwymi negatywnymi skutkami dla jednolitego rynku. W rezultacie w UE nadal istnieje wiele barier regulacyjnych i innych niż regulacyjne, które sprawiają, że jednolity rynek jest niepełny i rozdrobniony. Przykłady:

  • uzasadnianie ustawodawstwa krajowego argumentem stosowania zasady pomocniczości;
  • pomijanie zasady wzajemnego uznawania;
  • liczne przypadki przesadnej transpozycji uzgodnionych na szczeblu UE unijnych tekstów prawnych, zwane inaczej nadmiernie rygorystycznym wdrażaniem, oraz transpozycji niezgodnych, dokonywanych przez rządy i parlamenty krajowe. W konsekwencji niewłaściwe lub niepełne stosowanie prawodawstwa UE oraz stosowanie przez państwa członkowskie przepisów krajowych, które są sprzeczne z celami jednolitego rynku, prowadzi do szeregu barier utrudniających osiągnięcie tych celów. Niedokładne lub nieprawidłowe wdrażanie przez państwa członkowskie oraz brak egzekwowania przez Komisję mają zatem szkodliwe konsekwencje dla obywateli i przedsiębiorstw zarówno na szczeblu unijnym, jak i krajowym;
  • rządy i parlamenty starają się wyprzedzić wprowadzenie w życie polityki UE, stawiając na pierwszym miejscu interesy krajowe;
  • interesy krajowe przeważają w sprawach dotyczących strategicznych ekosystemów europejskich.

Koszty ekonomiczne ograniczeń w funkcjonowaniu jednolitego rynku

Wymienione wyżej przykłady ilustrują główne koszty braku działań na szczeblu europejskim, natomiast w wielu badaniach podkreśla się olbrzymie zyski gospodarcze płynące z „pełnego” jednolitego rynku. Ze sprawozdania ogólnego przedstawionego przez Parlament Europejski wynika, że są to kwoty od 650 mld EUR do 1,1 bln EUR rocznie, co stanowi równowartość 5 %–8,6 % PKB Unii Europejskiej. W tym samym badaniu przeprowadzonym przez RAND Europe na zlecenie Parlamentu Europejskiego zbadano wpływ gospodarczy obniżenia barier handlowych na jednolity rynek. Poprawa przepływów handlowych, wzrost gospodarczy i tworzenie miejsc pracy dzięki niższym barierom handlowym przyniósłby korzyści gospodarcze w wysokości od 183 do 269 mld EUR rocznie. Z punktu widzenia utraconych potencjalnych korzyści istotne są również szacunki Komisji Europejskiej dotyczące w pełni zintegrowanego jednolitego rynku cyfrowego UE. Komisja Europejska stwierdziła, że przyczyni się on do propagowania innowacji, wniesie do gospodarki UE 415 miliardów EUR rocznie i pozwoli utworzyć setki tysięcy nowych miejsc pracy.

Co robić?

EKES uważa, że projekty regulacji krajowych, które mogą być przeszkodą dla rynku wewnętrznego, należy zgłaszać KE.z Konieczny jest skuteczniejszy nadzór wspierający harmonizację przepisów dotyczących rynku produktów w państwach członkowskich. Przykładowo w sektorze handlu detalicznego doszło ostatnio do gwałtownego wzrostu ograniczeń krajowych w ramach zezwoleń i wymogów stosowania materiałów miejscowego pochodzenia. Jest to sprzeczne z art. 28 i 30 Traktatu, a w odniesieniu do zakupów produktów, które zostały już legalnie wprowadzone na jednolity rynek, często stosuje się ponowne badania krajowe. EKES jest także zdania, że w odniesieniu do usług procedura powiadamiania na mocy dyrektywy usługowej nie funkcjonuje tak dobrze, jak oczekiwano. Jeśli chodzi o swobodę przedsiębiorczości, EKES z przykrością odnotowuje, że państwa członkowskie nie osiągnęły kompromisu w sprawie wniosku dotyczącego tzw. dyrektywy w sprawie powiadomień dotyczących usług. Aby zmierzyć się z problemem potrzebne jest przejście od minimalnej do maksymalnej harmonizacji.

Skutecznym narzędziem rozwiązywania takich problemów może być europejski semestr, szczególnie poprzez proporcjonalne działania ze strony Komisji, w tym i ewentualne zawieszanie funduszy UE, jeśli zobowiązania do przestrzegania zaleceń dla poszczególnych krajów nie są przestrzegane. Jest to zgodne z przewodnikiem Komisji Europejskiej dla państw członkowskich dotyczącym planów odbudowy i zwiększania odporności, w którym podkreślono usunięcie regulacyjnych i pozaregulacyjnych barier na rynku wewnętrznym, a także z warunkami, na jakich państwa członkowskie muszą spełnić wymogi europejskiego semestru. Wreszcie Komitet wzywa do skutecznego wdrażania i egzekwowania już wynegocjowanych i przegłosowanych dyrektyw.

Na podstawie projektu opinii sekcji INT EKES


Lech Pilawski, doradca zarządu Konfederacji Lewiatan, Czlonek EKES

Tekst dla Brussels Headlines – newslettera europejskiego Lewiatana

Priorytety dla czeskiej prezydencji – konieczność tworzenia nowej jakości w UE
06 lipca 2022

Priorytety dla czeskiej prezydencji – konieczność tworzenia nowej jakości w UE

fot. European Union, 2022

W związku z rozpoczętą 1 lipca prezydencją Czech w Radzie UE, BusinessEurope przekazało na ręce premiera Petra Fiali priorytety europejskiego biznesu na kolejne półrocze.

W związku z obecną sytuacją gospodarczą – koniecznością wyjścia z kryzysu spowodowanego pandemią Covid-19 oraz trwającą w Europie wojną, UE musi pilnie wypracować nowy sposób funkcjonowania. Nie możemy sobie pozwolić na niepewność prawną, ani na standardowe podejście do procesów decyzyjnych na szczeblu europejskim. Wszystkie średnio- i długoterminowe strategie, muszą uwzględniać nową rzeczywistość, a zasady lepszego stanowienia prawa (Better Regulation) muszą być ściśle przestrzegane. Jeśli europejscy prawodawcy nie będą wspierać innowacyjności i wdrażania nowych technologii, jeśli nadmiernie obciążą europejskie przedsiębiorstwa na unijnym jednolitym rynku, jeśli nie uproszczą i nie przyspieszą procedur zatwierdzania projektów inwestycyjnych w UE oraz skutecznie nie wesprą firm w przejściu przez zieloną i cyfrową transformację, przy uwzględnieniu nowych warunków prowadzenia biznesu, wówczas stracą one swoją konkurencyjność na arenie międzynarodowej.

  1. Polityka gospodarcza

Należy znaleźć równowagę między kontrolowaniem inflacji a potrzebą wspierania ożywienia gospodarczego. Konieczne jest jak najlepsze wykorzystanie unijnego Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności, aby stymulować takie inwestycje, które przyczynią się do przeprowadzenia koniecznych reform i modernizacji unijnych gospodarek. Potrzebujemy także ambitnej polityki przemysłowej, która wzmocni naszą innowacyjność, a co za tym idzie – konkurencyjność europejskiego biznesu globalnie.

  1. Ceny energii i wzmocnienie UE

Aby stawić czoła gwałtownie rosnącym cenom energii, czeska prezydencja musi zapewnić odpowiednią rekompensatę finansową dla przedsiębiorstw, stworzyć odpowiednie warunki dla inwestowania w źródła odnawialne i niskoemisyjne, a także zwiększyć dywersyfikację dostaw i odpowiednią infrastrukturę.

  1. Zielona transformacja

W ramach negocjacji pakietu Fit-for-55, należy dopilnować, aby zielona transformacja była wykonalna ekonomicznie, nie przynosząc równocześnie kosztów społecznych. Z jednej strony, unijna gospodarka powinna być zrównoważona, z drugiej – Unia musi prowadzić działania zmierzające do wzmacniania naszej konkurencyjności i budowania przywództwa w zakresie innowacyjnych technologii.

  1. Jednolity rynek i cyfryzacja

Aby wzmocnić jednolity rynek i przyspieszyć jego cyfryzację, czeska prezydencja powinna dążyć do ochrony swobód jednolitego rynku, nie tylko w negocjacjach w sprawie instrumentu na wypadek sytuacji kryzysowych na jednolitym rynku (SMEI), ale we  wszystkich inicjatywach ustanawiających nowe wymagania dotyczące produktów i usług w UE.

  1. Zatrudnienie i polityka społeczna

Biorąc pod uwagę sytuację na rynkach pracy, którą cechują – brak pracowników i niedobór umiejętności, czeska prezydencja musi skoncentrować się na tych dwóch problemach. Należy przestrzegać zasad pomocniczości i proporcjonalności, a także autonomii partnerów społecznych. 

  1. Handel międzynarodowy

W obecnym kontekście geopolitycznym, prezydencja czeska musi dążyć do wzmocnienia odporności gospodarki UE poprzez budowanie koalicji z podobnie myślącymi partnerami, dywersyfikację źródeł dostaw oraz przyspieszenie ratyfikacji wynegocjowanych umów o wolnym handlu.

  1. Wykonalne wymagania dla firm

Wszystkie bieżące inicjatywy muszą być spójne, przyjazne dla MŚP, jak również nie ograniczać zasobów firm w celu radzenia sobie z obecną sytuacją kryzysową. Ponadto, przepisy UE dotyczące należytej staranności muszą być skuteczne, wykonalne i proporcjonalne, zapewniając jednocześnie prawdziwie równe warunki działania.

  1. Konferencja na temat przyszłości Europy

Przyszłość Europy i kontynuacja europejskiego sposobu życia zależy od zdolności do utrzymania naszej siły ekonomicznej i konkurencyjności. Wiele propozycji zgłoszonych podczas konferencji utrudniłoby firmom funkcjonowanie, a co za tym idzie – tworzenie wzrostu gospodarczego oraz miejsc pracy. Wszystkie inicjatywy legislacyjne powinny prowadzić do realizacji tych nadrzędnych celów.

 


Kinga Grafa, dyrektorka Przedstawicielstwa Konfederacji Lewiatan w Brukseli

Artykuł dla Brussels Headlines, newslettera europejskiego Konfederacji Lewiatan

Zostań Partnerem EU TalentOn i wspieraj młodych naukowców
05 lipca 2022

Zostań Partnerem EU TalentOn i wspieraj młodych naukowców

fot. European Union

BusinessEurope, którego członkiem jest Konfederacja Lewiatan, pomaga Dyrekcji Generalnej ds. Badań Naukowych i Innowacji (RTD) oraz Leiden2022 w znalezieniu organizacji bądź instytucji, które mogłyby zostać Partnerami Misji w programie EU TalentOn.

BusinessEurope postanowiło wesprzeć DG RTD we współpracy z Leiden2022 w poszukiwaniach potencjalnych partnerów do inicjatywy EU TalentOn. Skierowana jest ona do osób, które rozwiążą wyzwania Unii Europejskiej. Wydarzenie odbędzie się w dniach 14-18 września 2022 roku w Lejdzie, Europejskim Mieście Nauki 2022.

Program ma na celu stworzenie jak najlepszych warunków dla młodych naukowców, aby mogli w pełni wykorzystać swoje umiejętności akademickie oraz pracy w zespole w opracowaniu najlepszych rozwiązań do wyzwań europejskiego społeczeństwa – EU Missions z programu Horizon Europe.

Obszary wyzwań dotyczą walki z rakiem, przystosowania się do zmiany klimatu, ochrony oceanów, życia w bardziej ekologicznych miastach oraz zapewnienia zdrowej gleby i żywności. Według Horizon Europe powinny one zostać spełnione do 2030 roku.

EU TalentOn zgromadzi nie tylko młodych wizjonariuszy, ale również Partnerów Misji, czyli organizacje branżowe lub instytuty inspirujące zespoły podczas jednej lub kilku z pięciu Misji.

Jeśli Twoja organizacja bądź instytucja chce zostać Partnerem Misji EU Talenton, skontaktuj się z Vivian Toemen, kierowniczką projektu EU TalentOn w Leiden2022, pisząc na adres mailowy: v.toemen@leiden2022.nl.

Więcej na stronie: www.talenton.eu

Rada UE wypracowała ogólne podejście do redukcji emisji i ich skutków społecznych
03 lipca 2022

Rada UE wypracowała ogólne podejście do redukcji emisji i ich skutków społecznych

fot. European Union

W nocy z 28 na 29 czerwca br. Rada UE wypracowała ogólne podejście do redukcji emisji i ich skutków społecznych, przyjmując stanowiska negocjacyjne w sprawie wybranych elementów Pakietu FIT for 55.

W nocy z 28 na 29 czerwca br. Rada UE wypracowała ogólne podejście do redukcji emisji i ich skutków społecznych, przyjmując stanowiska negocjacyjne w sprawie wybranych elementów Pakietu FIT for 55 (przedstawionego przez Komisję Europejską w lipcu i grudniu 2021 r. ambitnego pakietu reform legislacyjnych, który ma umożliwić osiągniecie celu jakim jest redukcja emisji gazów cieplarnianych netto o co najmniej 55 proc. w stosunku do poziomu z 1990 r. do 2030 r., angażując wszystkie sektory gospodarki. Pakiet ten stanowi zestaw narzędzi prawodawczych, które mają służyć realizacji celów zawartych w Europejskim Zielonym Ładzie i Europejskim prawie o klimacie).

Stanowiska negocjacyjne dotyczą:

  • unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS),
  • podziału wysiłków między państwa członkowskie w sektorach nieobjętych systemem ETS,
  • utworzenia społecznego funduszu klimatycznego (SCF – Social Climate Fund)
  • emisji i pochłaniania w ramach użytkowania gruntów, zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa (LULUCF),
  • nowych norm emisji CO2 dla samochodów osobowych i dostawczych.

W wyniku negocjacji Rada uzgodniła, że utrzyma ogólny i bardzo ambitny cel, zaproponowany przez Komisję, redukcji emisji na poziomie 61% do 2030 roku.  Co więcej, Rada zgodziła się również na jednorazowe obniżenie ogólnego pułapu emisji o 117 mln uprawnień („re-basing”) oraz na zwiększenie rocznego wskaźnika redukcji limitu o 4,2% rocznie („liniowy współczynnik redukcji”).

Ponadto, Rada zatwierdziła propozycję stopniowego znoszenia bezpłatnych uprawnień dla sektorów objętych CBAM (ang. Carbon Border Adjustment Mechanism), czyli mechanizmem granicznego podatku węglowego, w ciągu 10 lat, w okresie od 2026 do 2035 roku. Wsparcie dla dekarbonizacji tych sektorów będzie możliwe za pośrednictwem Funduszu Innowacji.

Na wniosek Rady, Komisja będzie monitorować skutki CBAMu, w szczególności w zakresie ucieczki emisji przy eksporcie.

Rada ustaliła, że projekty dotyczące gazu ziemnego co do zasady nie będą się kwalifikować do korzystania z Funduszu Modernizacyjnego. Rada wprowadziła jednak środek przejściowy umożliwiający beneficjentom Funduszu dalsze finansowanie projektów związanych z gazem ziemnym (pod pewnymi warunkami).

Rada uzgodniła utworzenie nowego, odrębnego systemu handlu uprawnieniami do emisji dla sektorów budownictwa i transportu drogowego. Nowy system będzie miał zastosowanie do dystrybutorów, którzy dostarczają paliwa do zużycia w sektorach budynków i transportu drogowego.

Rada uzgodniła także utworzenie Społecznego Funduszu Klimatycznego, który ma wspierać gospodarstwa domowe, mikroprzedsiębiorstwa i użytkowników transportu znajdujących się w trudnej sytuacji, aby wesprzeć tworzenie systemu handlu uprawnieniami do emisji w sektorach budownictwa i transportu drogowego. Fundusz będzie częścią budżetu UE i będzie zasilany zewnętrznymi dochodami przeznaczonymi na określony cel do maksymalnej kwoty 59 mld euro (na lata 2027-2032).

Komentarz środowiska biznesu: „Za pozytyw należy przyjąć zastosowanie oddzielnego systemu EU ETS dla budynków. Obecne wysokie ceny uprawnień do emisji byłyby znaczmy obciążeniem dla gospodarstw domowych. Natomiast najważniejszy jest sposób wdrażania systemu w taki sposób aby przyniósł on oczekiwane rezultaty. Obowiązek ponoszenia opłat został przesunięty na dostawców energii i paliw. Powstaje pytanie czy będą oni w stanie zachęcić gospodarstwa domowe do oszczędzania energii i podejmowania działań termomodernizacyjnych. W jaki sposób środki z planowanych funduszy wsparcia będą dystrybuowane i kto będzie ich beneficjentem. Bardzo ważne będzie odpowiednie komunikowanie działań UE w taki sposób aby wytłumaczyć ich cel a nie tylko przedstawić je jako kolejną przyczynę wzrostu cen energii. W takiej sytuacji akceptacja dla planowanych działań będzie bardzo mała. Warto zwrócić uwagę na fakt że w Polsce duża ilość gospodarstw domowych nie korzysta z źródeł energii, które nie są dystrybuowane, np. węgiel, biomasa.” – Szymon Firląg Prezes Związku Pracodawców Producentów Materiałów dla Budownictwa

Rada uzgodniła, że w sektorach nieobjętych systemem handlu uprawnieniami do emisji, czyli w krajowym transporcie morskim, rolnictwie, gospodarce odpadami i drobnym przemyśle, docelowa redukcja emisji gazów cieplarnianych na poziomie UE wyniesie 40% w porównaniu z rokiem 2005. Sektory budownictwa i transportu drogowego zostaną objęte zarówno nowym specjalnym systemem handlu uprawnieniami do emisji, jak i rozporządzeniem dotyczącym wspólnego wysiłku redukcyjnego.

W sektorze użytkowania gruntów, zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa (LULUCF) obejmującym użytkowanie gleb, drzew, roślin, biomasy i drewna, Rada potwierdziła ogólny cel w postaci pochłaniania netto 310 Mt ekwiwalentu w 2030 r. na poziomie UE. Stanowi to wzrost pochłaniania o około 15% w porównaniu z dniem dzisiejszym.

Rada zgodziła się na podniesienie do 2030 roku docelowych poziomów redukcji emisji CO2 dla nowych samochodów osobowych i nowych furgonetek do 55% w przypadku samochodów osobowych i do 50% w przypadku furgonetek. Rada zgodziła się także na wprowadzenie do roku 2035 celu 100% redukcji emisji CO2 dla nowych samochodów osobowych i dostawczych.

W związku z tym, od roku 2030 przestanie obowiązywać mechanizm zachęt regulacyjnych dla pojazdów o zerowej i niskiej emisji (ZLEV).

Kolejnym krokiem będą negocjacje z Parlamentem Europejskim w celu osiągnięcia porozumienia co do ostatecznej wersji tekstów prawnych.


Roksana Kozłowska, ekspertka Departamentu Energii i Zmian Klimatu

Artykuł dla BrusselsHeadlines, newslettera europejskiego Konfederacji Lewiatan

Nowe ramy europejskiego dialogu społecznego
30 czerwca 2022

Nowe ramy europejskiego dialogu społecznego

fot. François Genon / Unsplash

28 czerwca 2022 r. przedstawiciele europejskich organizacji partnerów społecznych (BusinessEurope, ETUC, SGIeurope i SMEunited), w obecności Dyrektora Generalnego Dyrekcji Generalnej KE ds. Zatrudnienia Joost Korte, podpisali siódmy Roboczy Program Europejskiego Dialogu Społecznego na lata 2022-2024.

Celem takich programów, wypracowywanych wspólnie przez partnerów społecznych od prawie 20 lat i wspieranych w ich realizacji przez Komisję Europejską, jest wzmacnianie autonomicznego dialogu społecznego na poziomie europejskim i narodowym, zarówno dialogu dwu- jak i trójstronnego.

Merytoryczne priorytety obecnego 7. Programu to:

  1. 1. Telepraca i prawo do bycia offline (telework and right to disconnect), obejmujące w obliczu postępującej cyfryzacji pracy m.in. takie zagadnienia jak: praca hybrydowa, prawo do bycia offline, organizacja pracy i zarządzanie pracownikami online, zachowanie równowagi pomiędzy pracą i życiem prywatnym, ochrona danych pracowników. Instrumentem realizacji będzie tu aktualizacja porozumienia nt. pracy zdalnej jeszcze z 2002 r. i prawdopodobne przyjęcie przez KE nowej dyrektywy na ten temat.
  2. Zielona transformacja (green transition), uwzględniająca wzajemnie powiązane kwestie dekarbonizacji procesów gospodarczych i gospodarki o charakterze zamkniętym (circular) oraz cyfryzacji, która powinna wspierać tę transformację. Jej skala i tempo wymagają skutecznego włączania się partnerów społecznych dla zapewnienia sprawiedliwej transformacji dla wszystkich. Instrumentem realizacji tego priorytetu będzie szeroki zakres podejmowanych konkretnych akcji.
  3. Zatrudnienie młodzieży (youth employment), która jest grupą najbardziej dotkniętą skutkami kolejnych kryzysów gospodarczych oraz pandemii Covid-19. Poprawa możliwości zatrudnienia i jego warunków, zapewnienie odpowiednich umiejętności w warunkach różnych form zatrudnienia i zwiększenia jego bezpieczeństwa. W sytuacji trwającego w 2022 r. Europejskiego Roku Młodzieży i organizowanych w jego ramach licznych działań, ich podsumowaniem będzie organizacja konferencji dla przedstawienia najlepszych praktyk w tym zakresie.
  4. Prywatność i nadzór związane z pracą (work related privacy and survillance), które to aspekty nabierają szczególnego znaczenia w obliczu coraz bardziej powszechnego wykorzystywania w pracy narzędzi cyfrowych i równoległego gromadzenia danych osobowych. Nadzór i kontrola powinny być stosowane w uzasadnionych sytuacjach tak, aby zapewniać maksymalny poziom prywatności zatrudnionych. Kwestie te zostały mocno zaakcentowane w przyjętym w roku 2021 Porozumieniu autonomicznym partnerów społecznych nt. cyfryzacji. Zadaniem partnerów społecznych jest obecnie odpowiednie nadzorowanie jego wdrażania i w tym celu zostanie zorganizowana konferencja.
  5. Doskonalenie dopasowywania umiejętności (improving skills matching in Europe) w związku z koniecznością ich szybkich zmian (upskilling and reskilling) w obliczu trwającego procesu ‘podwójnej’ transformacji (zielonej i cyfrowej). Partnerzy społeczni powinni wzajemnie zadbać o odpowiedni dostęp pracowników do szkoleń i w tym celu zorganizowana zostanie wspólna konferencja upowszechniająca dobre praktyki z poszczególnych krajów członkowskich UE i w różnych sektorach.
  6. Rozbudowa potencjału partnerów społecznych (capacity building), których aktywność pozwoliła ograniczyć negatywne skutki kryzysu związanego z pandemią Covid-19. Europejska Rada ds. Dialogu Społecznego oceni istniejące liczne projekty z tej dziedziny realizowane na poziomie europejskim i wykorzystywane instrumenty. Co więcej, europejscy partnerzy społeczni będą współdziałać na rzecz wzmocnienia potencjału organizacji na szczeblu krajowym, w tym w krajach kandydujących oraz we współpracy z krajami trzecimi. W tym celu utworzona będzie specjalna grupa robocza w ramach RDS dla identyfikacji problemów we wdrażaniu istniejących już porozumień autonomicznych, jak również zapewnienia finansowania dla wzmacniania potencjału partnerów społecznych w wybranych krajach (organizowanie seminariów, szkoleń, centrów informacji czy funduszy na tłumaczenia). Warto podkreślić, że ten ostatni priorytet jest kontynuacją działań z poprzedniego okresu i powinien mieć też istotne znaczenie dla wzmocnienia potencjału partnerów społecznych w krajach Europy Środkowo-Wschodniej, w tym również w Polsce.

 

Przyjęcie siódmego Roboczego Programu Europejskiego Dialogu Społecznego na lata 2022-2024 wpisuje się dobrze w kontekst podjętej obecnie przez UE nowej inicjatywy nt. dialogu społecznego, której wyrazem ma być przyjęcie na jesieni 2022 roku dwóch znaczących dokumentów wypracowywanych od kilku miesięcy w konsultacjach z europejskimi partnerami społecznymi, którzy zgłaszają do nich liczne własne postulaty (jak np. utworzenie w każdym Departamencie Komisji Europejskiej stanowiska ds. dialogu społecznego celem ułatwienia partnerom społecznym bezpośrednich kontaktów w istotnych dla nich sprawach). Jednym z nich będzie Komunikat Komisji Europejskiej, który wytyczy nowe ramy dialogu społecznego na poziomie europejskim, w tym również sektorowego dialogu społecznego (na poziomie sektorów gospodarczych). Drugim równoległym dokumentem ma być przygotowywane Rozporządzenie Rady Europejskiej dotyczące wzmocnienia dialogu społecznego w krajach członkowski UE. Obydwa te dokumenty, wraz z przyjętym właśnie siódmym Programem Roboczym Europejskiego Dialogu Społecznego, stworzą niewątpliwie nowe ramy dla dialogu społecznego w skali europejskiej. Z nadzieją na rozwiązania korzystne dla obydwu głównych stron dialogu społecznego, tj. pracodawców i pracobiorców.

 

Link do Programu:

https://www.businesseurope.eu/sites/buseur/files/media/reports_and_studies/2022-06-28_european_social_dialogue_programme_22-24_0.pdf


Andrzej Rudka, doradca zarządu Konfederacji Lewiatan

Artykuł dla Brussels Headlines – newslettera europejskiego Konfederacji Lewiatan

 

Globalna strategia zdrowotna UE – czego będzie dotyczyła?
29 czerwca 2022

Globalna strategia zdrowotna UE – czego będzie dotyczyła?

fot. Natanael Melchor / Unsplash

Podstawą do działań globalnych Unii Europejskiej jest program „Global Gateway”. Jest to strategia, która ma na celu rozwiązanie globalnych problemów takim jak przeciwdziałanie zmianie klimatu, reforma systemów opieki zdrowotnej oraz poprawa konkurencyjności i bezpieczeństwa globalnych łańcuchów dostaw.

W latach 2021-2027 instytucje UE i Państwa Członkowskie uruchomią inwestycje o wartości 300 mld euro. W zakresie ochrony zdrowia, jednym z celów programu jest wzmocnienie łańcuchów dostaw i rozwój produkcji lokalnej produktów farmaceutycznych. UE będzie współpracować z krajami partnerskimi, aby zdywersyfikować łańcuchy dostaw produktów farmaceutycznych.

W maju bieżącego roku, podczas spotkania Ministrów Zdrowia Grupy G7 Stella Kyriakides (komisarz UE ds. zdrowia i bezpieczeństwa żywności) i Jutta Urpilainen (komisarz UE ds. partnerstw międzynarodowych) ogłosiły rozpoczęcie prac nad Globalną strategią zdrowotną UE (EU Global Health Strategy). Wspomniana strategia ma być częścią programu Global Gateway.

W ocenie przedstawicielek Komisji Europejskiej problemy zdrowotne muszą być rozwiązane w skali globalnej. UE będzie się starała usprawniać systemy opieki zdrowotnej, tak aby mogły one skuteczniej zapobiegać globalnym zagrożeniom dla zdrowia i skuteczniej na nie reagować, a także zwalczać wszystkie choroby zakaźne i niezakaźne.

Zgodnie ze słowami Stelli Kyriakides i Jutty Urpilainen: „Musimy zawrzeć silne strategiczne partnerstwa w dziedzinie zdrowia z innymi regionami świata. Musimy wzmocnić lokalny potencjał produkcyjny w dziedzinie ochrony zdrowia, zarówno w Afryce, jak i poza nią. W naszych działaniach musimy postawić na podejście „Jedno zdrowie”, uznając nierozerwalny związek między zdrowiem ludzi, zwierząt, roślin i ich wspólnego środowiska”.

Konfederacja Lewiatan będzie monitorować rozwój Globalnej strategii zdrowotnej i informować członków o potencjalnych możliwościach włączenia się biznesu do tejże strategii.

 


Kacper Olejniczak, ekspert Lewiatana ds. branży life sciences.

Artykuł dla czerwcowego wydania Brussels Headlines – newslettera europejskiego Konfederacji Lewiatan

Europa odpowiada na wojnę w Ukrainie – najnowsze informacje
29 czerwca 2022

Europa odpowiada na wojnę w Ukrainie – najnowsze informacje

fot. European Union 2022

BusinessEurope, którego członkiem jest Lewiatan, podzieliło się najnowszymi informacjami w sprawie Ukrainy i sankcji nałożonych przez Zachód przeciwko Rosji i Białorusi. Ostatni tydzień obfitował w bardzo istotne, bez wątpienia historyczne wydarzenia z udziałem Rady Europejskiej i przywódców państw G7.

Rada Europejska przyznała Ukrainie i Mołdawii statusu krajów kandydujących do UE, a poprzez wspólną deklarację państw G7, zademonstrowane zostało spójne stanowisko państw demokratycznych wobec potrzeby odbudowy Ukrainy i gospodarczej izolacji Rosji.

 

Wyniki Rady Europejskiej

Ukraina i Mołdawia otrzymały status krajów kandydujących

W dniu 23 czerwca Rada Europejska przyznała Ukrainie i Mołdawii status krajów kandydujących do UE.  Przywódcy UE zwrócili się do Komisji Europejskiej o przedstawienie Radzie sprawozdania na temat spełnienia warunków określonych w opiniach Komisji, dotyczących odpowiednich wniosków o członkostwo. Rada podejmie decyzję o dalszych krokach, gdy wszystkie te warunki zostaną w całości spełnione.

Kontynuacja prac nad sankcjami

Rada Europejska zobowiązała się do dalszych prac nad sankcjami w odpowiedzi na agresję Rosji i wezwała wszystkie kraje do przestrzegania sankcji UE, w szczególności te, które kandydują do członkostwa w UE.

Solidarność z Ukrainą

Przywódcy wezwali Radę do podjęcia prac nad dalszym zwiększeniem wsparcia wojskowego dla Ukrainy. Ponadto oczekuje się, że Komisja Europejska przedstawi wniosek w sprawie przyznania Ukrainie nowej specjalnej pomocy makrofinansowej w 2022 roku. Przywódcy UE wezwali również Komisję Europejską do przedstawienia propozycji dotyczących wsparcia UE dla odbudowy Ukrainy.

Bezpieczeństwo żywnościowe

Przywódcy UE wezwali Rosję do natychmiastowego zaprzestania ataków na obiekty rolnicze oraz do odblokowania portów na Morzu Czarnym, aby umożliwić eksport ukraińskiego zboża i wznowienie żeglugi handlowej.

Bardziej szczegółowe konkluzje Rady Europejskiej w sprawie Ukrainy oraz wniosków o członkostwo złożonych przez Ukrainę, Mołdawię i Gruzję, Bałkanów Zachodnich i stosunków zewnętrznych można znaleźć tutaj

 

Wyniki szczytu G7

Przywódcy z tzw. Grupy siedmiu (G7) spotkali się w Schloss Elmau w Niemczech w dniach 26-28 czerwca 2022 roku. Dołączyli do nich przywódcy Argentyny, Indii, Indonezji, Senegalu i RPA, a także Ukrainy. Jeśli chodzi o kwestię wojny na Ukrainie, przywódcy G7:

  • Ponownie potępili nielegalną i nieuzasadnioną wojnę Rosji przeciwko Ukrainie i potwierdzili swoje zobowiązanie do dalszego udzielania Ukrainie wsparcia finansowego, humanitarnego, wojskowego i dyplomatycznego.
  • Zobowiązali się do wspierania procesu odbudowy Ukrainy w ramach międzynarodowej konferencji i planu odbudowy, opracowanych i wdrażanych przez Ukrainę w ścisłej współpracy z partnerami międzynarodowymi.
  • Zobowiązali się do dalszego nakładania poważnych i trwałych obciążeń na Rosję, aby pomóc w zakończeniu tej wojny poprzez skoordynowane sankcje i zmniejszenie dochodów Rosji, w tym dochodów ze złota.
  • Postanowili podjąć natychmiastowe działania w celu zabezpieczenia dostaw energii i ograniczenia gwałtownych wzrostów cen spowodowanych nadzwyczajnymi warunkami rynkowymi, w tym poprzez rozważenie dodatkowych środków takich, jak (tymczasowe) pułapy cenowe. Grupa G7 potwierdziła swoje zobowiązanie do stopniowego zmniejszania zależności od rosyjskiej energii bez naruszania celów związanych z klimatem i ochroną środowiska. W szczególności w odniesieniu do ropy naftowej grupa G7 rozważy różne podejścia, w tym możliwość wprowadzenia całkowitego zakazu świadczenia wszelkich usług związanych z transportem rosyjskiej ropy naftowej i produktów ropopochodnych drogą morską na całym świecie, chyba że ropa naftowa zostanie zakupiona po cenie lub poniżej ceny, która zostanie uzgodniona w porozumieniu z partnerami międzynarodowymi. Rozważając te i inne opcje, przywódcy rozpatrzą również mechanizmy łagodzące dla krajów najbardziej narażonych i dotkniętych skutkami konfliktu.

Komunikat przywódców G7 można znaleźć tutaj. Oświadczenie w sprawie ataku rakietowego na centrum handlowe w Kremenchucku można znaleźć tutaj.

Przykładowy link

źródło: BusinessEurope
O czym będziemy rozmawiać na EFNI 2022?
24 czerwca 2022

O czym będziemy rozmawiać na EFNI 2022?

fot. EFNI 2021 (archiwum)

Tegoroczna, jedenasta, edycja Europejskiego Forum Nowych Idei odbędzie się tradycyjnie w Sopocie, w dniach 12-14 października.

Po dwóch latach zmagania się świata z pandemią, jednym z kluczowych problemów, promieniujących na życie społeczne i gospodarcze, stała się wojna w Ukrainie. Nic zatem dziwnego, że podczas EFNI – pośród podejmowanych w debatach spraw – dominować będą wyzwania, jakie wobec, państw, wspólnot, gospodarki i rynków wywołuje szeroko rozumiana niepewność. Nieprzewidywalne bądź trudne do oszacowania ryzyka determinują w ostatnich miesiącach i latach życie publiczne. Podobnie będzie, jak sądzimy, w najbliższej przyszłości.

Głównym gościem 11. EFNI 2022 będzie prof. John Kean, który w rozmowie z prof. Radosławem Markowskim i zaproszonymi do dyskusji panelistami – podejmie kwestie najbardziej palące z perspektywy potrzeb biznesu oraz powinności państwa i wspólnot. Zwłaszcza w tak niepewnych, płynnych i ryzykownych czasach.

Panele dyskusyjne w ramach tegorocznego EFNI przebiegać będą równolegle w czterech ścieżkach tematycznych. Wokół hasła „Europa — czy potrzebny jest wielki reset?” — skupią się tematy geopolityczne oraz szeroko rozumianych wyzwań społecznych i cywilizacyjnych. W centrum uwagi pozostanie człowiek. Choć koncentrujemy się na perspektywie europejskiej, nie zapominamy o kluczowych wyzwaniach mających skalę globalną bądź odnoszącą się do innych regionów świata.

X edycja EFNI przyciągnęła ponad 1000 zarejestrowanych uczestników

Hasło „Zielony horyzont 2050” obejmie tematykę szeroko rozumianej „zielonej” transformacji, a więc głównie zaproponowanej przez europejską wspólnotę neutralności klimatycznej do osiągnięcia najpóźniej w połowie stulecia. Czy jesteśmy w stanie paliwa kopalne zastąpić OZE? Jak finansować potężne inwestycje? Jaka jest przyszłość czystego wodoru i energii atomowej? W jaki sposób płynnie odejść od rosyjskich źródeł i dokonać prędkiej dywersyfikacji na skalę całej UE? Czy wojna w Ukrainie zakłóci bądź opóźni ambitne plany Europy?

W ramach ścieżki „Gospodarka — nadmiar czy umiar?” zastanowimy się przede wszystkim, jakie wnioski płyną z doświadczeń pandemicznych oraz innych kryzysów ekonomicznych i finansowych? Czy biznes może sobie radzić bez wsparcia państwa i wspólnot? Jaki model rynku sprawdzi się w przyszłości — tak bardzo nieprzewidywalnej?

„Czy technologia uratuje świat?”. To dylemat wokół którego skupią się uczestnicy paneli ścieżki technologicznej. W jaki sposób innowacje cyfrowe mogą wspierać rozwój i dobrobyt? Czy staną się źródłem spektakularnych sukcesów i prosperity, czy też niosą ze sobą zagrożenia, być może takie, których jeszcze nie sposób przewidzieć? Jak sztuczna inteligencja wpłynie na relacje społeczne i miejsca pracy? Wreszcie, jakich kompetencji będzie oczekiwać biznes od pracowników w najbliższej przyszłości. Czy przeniesiemy się wkrótce do świata wirtualnego oraz — kto powinien zadbać o nasze cyberbezpieczeństwo?

Poza panelami w ramach czterech ścieżek tematycznych, uczestnicy wezmą udział w licznych spotkaniach i dyskusjach organizowanych w innych, niekiedy luźniejszych formatach. Będzie czas, aby porozmawiać o ważnych książkach, spotkać się z ludźmi kultury i sztuki. Jak zawsze, szykują się też interesujące spotkania Nocnych Marków. Z kolei w ramach „Forum Bałtyckiego” podejmiemy się dyskusji na temat szans i przyszłości państw basenu Morza Bałtyckiego. W jaki sposób budować trwałe sojusze, jak wypracowywać i wdrażać ambitne plany społeczne i gospodarczej; czy jest szansa zbudowania sprawnej, innowacyjnej platformy wymiany wiedzy i doświadczeń między nadbałtyckimi sąsiadami?

W naszych dyskusjach — jak zawsze — wezmą udział wybitni naukowcy, kluczowi liderzy biznesu, a także przedstawiciele administracji i władzy publicznej: europejskiej, państwowej i samorządowej oraz aktywiści i organizacje trzeciego sektora. Towarzyszyć im będą wszystkie opiniotwórcze media.

 

Chcesz być z nami na EFNI 2022?

ZAREJESTRUJ SIĘ


Krzysztof Ratnicyn, menadżer projektów w Departamencie Wydarzeń Konfederacji Lewiatan

Artykuł dla czerwcowego wydania Brussels Headlines – newslettera europejskiego Konfederacji Lewiatan

Data Act – biznes poznał więcej szczegółów
24 czerwca 2022

Data Act – biznes poznał więcej szczegółów

fot. European Union 2022

Na poziomie UE toczą się obecnie prace nad zmianą modelu dzielenia się danymi, będącymi w posiadaniu producentów inteligentnych produktów, z konsumentami oraz innymi przedsiębiorcami.

Data Act (czyli Akt w sprawie danych), który odnosi się do tej kwestii, jest zapowiedzią rewolucji w sposobie projektowania oraz produkowania IoT (internetu rzeczy) w UE.

Dodatkowo, projekt na nowo definiuje zasady przenoszalności danych w ramach zmiany dostawcy usług chmurowych, wprowadzając szereg umownych i organizacyjnych ułatwień w tym zakresie dla klientów tychże dostawców.

O ratio legis i główne założeniach Data Act firmy członkowskie miała okazję zapytać na spotkaniu organizowanym przez Konfederację Lewiatan, Szymona Lewandowskiego, prawnika, pracownika w Wydziale Polityki Danych i Innowacji w Komisji Europejskiej (DG CONNECT), odpowiedzialnego za przygotowanie nowych przepisów.

Wydarzenie było okazją do wyjaśnienia szeregu wątpliwości wokół Data Act, dotyczących m.in. kwestii ujawniania przez producentów tajemnicy przedsiębiorstwa, harmonogramu dalszych prac nad projektem czy kosztów jego wdrożenia.

KL będzie kontynuowała dialog z KE oraz innymi organami odpowiedzialnymi za pracę nad projektem rozporządzenia, w celu zapewnienia jego jak największej kompatybilności z wymogami rynku.


Aleksandra Musielak, dyrektorka Departamentu Rynku Cyfrowego

Artykuł powstał dla czerwcowego wydania Brussels Headlines – newslettera europejskiego Konfederacji Lewiatan

Jaka będzie przyszłość polskiej branży kosmetycznej? Spotkanie w PE
22 czerwca 2022

Jaka będzie przyszłość polskiej branży kosmetycznej? Spotkanie w PE

21 czerwca w Parlamencie Europejskim przedstawiciele polskiego sektora kosmetycznego spotkali się z europosłami. Spotkanie było poświęcone wyzwaniom, przed którymi stoi polski sektor kosmetyczny w obliczu propozycji legislacyjnych Komisji Europejskiej w ramach Zielonego Ładu.

Spotkanie zorganizowała europosłanka Elżbieta Łukacijewska we współpracy z Polskim Związkiem Przemysłu Kosmetycznego i Przedstawicielstwem Konfederacji Lewiatan w Brukseli.

Delegacja składała się z Blanki Chmurzyńskiej-Brown, dyrektor generalnej Polskiego Związku Przemysłu Kosmetycznego, Małgorzaty Wenerskiej-Craps ze Stałego Przedstawicielstwa Polski przy UE oraz przedsiębiorców, takich jak Bartosz Ziaja z Ziaja Ltd Zakład Produkcji Leków sp. z o.o. oraz Joanna Draniak-Kicińska z Bandi Cosmetics Sp. z o.o.  oraz Beata Iwanienko z L’Oréal Polska.

Od lewej: Beata Iwanienko, Blanka Chmurzyńska-Brown, Elżbieta Łukacijewska, Bartosz Ziaja oraz Małgorzata Wenerska-Craps

Uczestnicy spotkania byli zgodni co do tego, że zrównoważony rozwój i cyfryzacja są istotnymi kwestiami dla ich branży. Natomiast postrzegają rewizję prawa kosmetycznego, planowaną przez Komisję Europejską, jako niosącą za sobą ryzyko osłabienia polskiego oraz europejskiego sektora kosmetycznego. Warto zaznaczyć, że jest on uważany za wiodący na całym świecie.

Według dyrektor Polskiego Związku Przemysłu Kosmetycznego sektor kosmetyczny w Polsce należy do największych w Europie. W latach 2014-2020 zanotował wzrost w granicach 4-5 procent rok do roku, podczas gdy w krajach zachodnich ten wzrost nie przekraczał jednego procenta. Co ciekawe – liczba polskich małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) nieznacznie wzrosła w trudnych latach pandemii koronawirusa. Filarem zarówno polskiego jak i europejskiego sektora kosmetycznego nie są największe firmy ale właśnie MŚP, których łącznie jest około 7 tysięcy.

21 czerwca Komisji udało zakończyć się konsultacje społeczne, po czym teraz dyskusje wewnątrz tego organu będą skupiać sie na rewizji rozporządzeń CLP, REACH i produktów kosmetycznych. Komisja zamierza przyjąć te propozycje do końca bieżącego roku. Głównym celem najbliższych posiedzeń jest usunięcie ze środowiska najbardziej niebezpiecznych chemikaliów.

Choć sektor kosmetyczny zgadza się z głównymi założeniami, propozycje Komisji budzą poważne wątpliwości. Sprawdzające typ substancji mechanizmy, takie jak GRA, będą oceniać je jedynie jako “bezpieczne” bądź “niebezpieczne”. W efekcie tej zmiany “bezpieczne” substancje szeroko stosowane w produktach kosmetycznych (jak etanol, czarne farby do włosów bądź filtry UV) mogą zostać zakazane, ponieważ w odpowiednich stężeniach wykazują one toksyczność.

Główną organizatorką eventu była europosłanka Elżbieta Łukacijewska

Polski Związek Przemysłu Kosmetycznego podkreśla, że konsekwencją wdrożenia rewizji w obecnej formie, spowoduje nie tylko zniknięcie wielu produktów z rynku, ale również silnie obciąży finansowo przedsiębiorstwa kosmetyczne oraz zwiększyć potencjał konkurencji z rynków zagranicznych. Po pierwsze mało osób zdaje sobie sprawę z tego, że obecnie 97% procent produktów kosmetycznych zawiera od 4 do 6 substancji, które w wyniku rewizji prawa kosmetycznego zostaną zakazane. Taki przebieg rzeczy może spowodować duże niezadowolenie ze strony konsumentów, którzy źle reagują na zmiany swoich ulubionych produktów kosmetycznych.

Po drugie reforma wymagałaby ogromnych nakładów finansowych, a produkcja ich zamienników może okazać się kolosalna. Otóż wprowadzone regulacje mogą niekorzystnie wpłynąć na europejską branżę kosmetyczną, ponieważ rewizja produktów będzie wiązała się z kosztem wynoszącym 40 mld euro.

Po trzecie istnieje ryzyko, że powstała luka na rynku zostanie wypełniona przez przemysł kosmetyczny z Chin czy Korei Południowej, gdzie podlega dużo mniejszej kontroli niż na terenie Unii. Jak zaznacza Małgorzata-Wenerska Craps, choć w teorii produkty z tych państw będą również podlegać europejskiemu prawu w przypadku eksportu do Unii, to trudno będzie uniemożliwić konsumentom sprowadzanie kosmetyków na własną rękę.

 

W pierwszym rzędzie: Bartosz Arłukowicz, Róża Thun i Magdalena Adamowicz

Obecni na spotkaniu europosłowie Bartosz Arłukowicz, Róża Thun i Magdalena Adamowicz zadeklarowali wsparcie wobec postulatów delegacji. Obiecali, że będą wspierać polską branżę kosmetyczną w jej dialogu z Komisją Europejską.