Przemysł farmaceutyczny apeluje do UE o wsparcie produkcji substancji czynnych w Europie
26 kwietnia 2022

Przemysł farmaceutyczny apeluje do UE o wsparcie produkcji substancji czynnych w Europie

fot. Árpád Czapp / Unsplash

21 kwietnia br. odbyła się seria spotkań Polskiego Związku Pracodawców Przemysłu Farmaceutycznego (PZPPF) z europosłami i ich doradcami zorganizowana przez Przedstawicielstwo Konfederacji Lewiatan w Brukseli.

Rozmawialiśmy o możliwości wspierania przez UE w większym niż dotychczas zakresie produkcji substancji czynnych (API) w Europie.

Spotkaliśmy się z doradcami europosła Adama Jarubasa (Europejska Partia Ludowa, Komisje ENVI i ITRE w PE) oraz z europosłem Kosmą Złotowskim (Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy, Komisje  TRAN, PETI, IMCO, JURI).

Jedną z konsekwencji przeniesienia lwiej części produkcji API z Europy do Azji są braki w dostępie do wielu podstawowych leków, które na przestrzeni ostatnich 10 lat wzrosły aż 12-krotnie. Ten problem stał się jeszcze bardziej ewidentny w kontekście obecnego kryzysu gospodarczego wywołanego przez pandemię, który polegał m.in. na zakłóceniu globalnych łańcuchów dostaw. Uświadomiło to zarówno decydentów jak i opinię publiczną, w jak dużym stopniu nasze bezpieczeństwo lekowe zależy od regularnych dostaw API z Azji. W związku z powyższym jeżeli UE pragnie osiągnąć tzw. strategię autonomiczną*,  o której jest mowa m.in. w Strategii Przemysłowej, to musi ona w zdecydowanie większym stopniu niż dotychczas wspierać rodzimą produkcję. Aspekt ten został poruszony także w Strategii Farmaceutycznej UE. Mankament polega jednak na tym, iż w ślad za nią nie poszło dotychczas utworzenie żadnych konkretnych mechanizmów wsparcia.

Spotkaliśmy się z doradcami europosła Adama Jarubasa i europosłem Kosmą Złotowskim

Dlatego właśnie apelujemy o rozwój potencjału europejskiej, w tym polskiej produkcji API, który mógłby opierać się na trzech filarach:

  • Krajowych Planach Odbudowy, będących elementem Funduszu Odbudowy UE po pandemii;
  • Funduszach unijnych przeznaczonych na inwestycję w nowoczesną i innowacyjną gospodarkę;
  • Ważnych projektach stanowiących przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania (IPCEI).

Uważamy, iż wsparcie UE i państw członkowskich w tym zakresie powinno działać na wzór wspólnej polityki rolnej i dopłat dla rolników. Dzięki temu udałoby się znacząco poprawić nasze bezpieczeństwo lekowe i osiągnąć strategię autonomiczną w tym kluczowym obszarze.

Z ramienia PZPPF w spotkaniach uczestniczył Grzegorz Rychwalski (wiceprezes) i Małgorzata Maurer-Oxley (Dyrektor ds. Międzynarodowej Współpracy, Polpharma). Konfederację Lewiatan reprezentowali Kinga Grafa (Dyrektor Przedstawicielstwa w Brukseli) oraz Adam Dorywalski (Ekspert ds. UE w Przedstawicielstwie w Brukseli).

 

* UE zdefiniowała ją jako zdolność do samodzielnego działania, polegania na własnych zasobach w kluczowych obszarach strategicznych oraz współpracy z partnerami w razie potrzeby.

Jakie wnioski płyną z raportu „Europejski Zielony Ład. Ocena wiedzy i postaw przedstawicieli polskiego biznesu. Edycja 2”?
22 kwietnia 2022

Jakie wnioski płyną z raportu „Europejski Zielony Ład. Ocena wiedzy i postaw przedstawicieli polskiego biznesu. Edycja 2”?

fot. European Union, 2022

W marcu miała miejsce premiera najnowszego raportu z badania ankietowego Konfederacji Lewiatan pt.  „Europejski Zielony Ład. Ocena wiedzy i postaw przedstawicieli polskiego biznesu. Edycja 2”.

Już po raz drugi, Członkowie Konfederacji Lewiatan zostali poproszeni, w formie anonimowej ankiety, o opinię nt. Europejskiego Zielonego Ładu, której celem było zarówno ocena wiedzy i postaw przedstawicieli polskiego biznesu, aby móc reprezentować firmy w relacjach z władzami na szczeblu krajowym i europejskim, ale także poznanie podejścia firm do postanowień opublikowanych w lipcu i grudniu 2021 r. elementów Pakietu FIT for 55. Uzyskane odpowiedzi stanowią podstawę do walki o adekwatne wsparcie polskich firm w Brukseli w procesie transformacji energetycznej, a także podsumowania roku pracy Rady ds. Zielonej Transformacji Konfederacji Lewiatan.

Co wynikało z uzyskanych odpowiedzi?

71% respondentów przyznało, że firma, którą reprezentują, realizuje obecnie inwestycje w technologie pro-klimatyczne, albo planuje tego rodzaju inwestycje w perspektywie 2 lat.

Zmiany w funkcjonowaniu w perspektywie kolejnych 5 lat, jakie firmy rozważa­ją dotyczą przede wszystkim technologii produkcji (47%), portfela produktów (39%), a także reorientacji biznesu (30%). Tylko 6% respondentów wskazało na zmianę grupy docelowej. Jako inne działania respondenci wskazywali relo­kację produkcji, zmianę procesu logistycznego czy wdrożenie procedur moni­toringu zużycia zasobów (energii, wody, materiałów i potencjału pracy).

Wdrożenie postanowień pakietu GOTOWI na 55 (ang. FIT for 55) jest szansą dla polskich przedsiębiorców, szczególnie w kontekście budowania ich konkurencyjności nie tylko na poziomie krajowym, ale europejskim i międzynarodowym.

Respondenci zwrócili jednak uwagę na wiele wyzwań, z jakimi firmy muszą się zmierzyć, jak np. liczenie śladu węglowego przedsiębiorstwa, stworzenie strategii dekarbonizacji (zarówno produktu jak i całego łańcucha wartości), analiza planów inwestycyjnych czy dywersyfikacja źródeł energii (z naciskiem na fotowoltaikę).

Nie bez znaczenia pozostają rozważane zmiany kadrowe, które dotyczą przede wszystkim tworzenia nowych stanowisk pracy tj. ekspert ds. liczenia śladu węglowego czy ekspert ds. transformacji, a także procesu przekwalifikowania pracowników i budowy ich nowych kompetencji.

Główne wnioski

Edukacja proklimatyczna polskich przedsiębiorców jest kluczowa w kontekście podejmowania przyszłych decyzji biznesowych. Rada ds. Zielonej Transformacji, w kolejnych latach będzie realizowała ten cel z najwyższą starannością, zgodnie z potrzebami swoich Członków.

Nowa rzeczywistość geopolityczna (Ukraina) i sytuacja na rynku energii wymagają pilnego zmniejszenia zależności energetycznej Unii Europejskiej i jej państw członkowskich, w tym Polski od rosyjskiej ropy naftowej, węgla i gazu. Konfederacja Lewiatan apeluje o rozpoczęcie dyskusji na temat przyszłości sektora energetycznego w Polsce oraz pilną rewizję Polityki Energetycznej Polski do 2040 r. Kluczowe w tym kontekście byłyby działania ukierunkowane na poprawę efektywności energetycznej, zarówno w przemyśle jak i w gospodarstwach domowych, jak również przyśpieszenie rozwoju OZE w Polsce.

Transformacja energetyczna powinna być także sprawiedliwa społecznie, dlatego niezbędnym jest przygotowanie odpowiednich przepisów i systemów kształcenia do budowy nowych kompetencji wśród pracowników odpowiadających na nowe potrzeby i wyzwania rynku pracy.

Stworzenie jasnych, przejrzystych i długoterminowych krajowych strategii sektorowych i regulacji w znaczący sposób ułatwi i zachęci polskich przedsiębiorców do inwestycji pro-klimatycznych.

W celu zapewnienia realizacji najbardziej efektywnych i potrzebnych projektów prowadzących do transformacji energetycznej, technologicznej i społecznej niezbędne jest jak najszybsze uruchomienie środków unijnych (Polityka Spójności 2021-2027, Instrument na Rzecz Odbudowy i Wzmocnienia Odporności, Fundusz Sprawiedliwej Transformacji i inne), a także  zagwarantowanie transparentnego, konkurencyjnego procesu wyboru projektów.

Zachęcamy do zapoznania się z pełną treścią raportu dostępną na stronie: https://lewiatan.org/raporty-i-manifesty/


Roksana Kozłowska, koordynatorka Rady ds.Zielonej Transformacji

Artykuł dla kwietniowego wydania Brussels Headlines, newslettera europejskiego Konfederacji Lewiatan

Europejska przestrzeń danych dotyczących zdrowia – nowe RODO dla ochrony zdrowia?
22 kwietnia 2022

Europejska przestrzeń danych dotyczących zdrowia – nowe RODO dla ochrony zdrowia?

fot. National Cancer Institute / Unsplash

W 2018 roku Unia Europejska wprowadziła rewolucję w zakresie ochrony danych osobowych. Na terenie całej Unii zaczęto stosować RODO. Była to duża zmiana dla wielu sektorów gospodarki, w tym dla ochrony zdrowia i przemysłu Life Sciences.

RODO wprowadziło nowe obowiązki dotyczące przetwarzania danych osobowych i nowe definicje, w tym np. definicje danych genetycznych czy danych dotyczących zdrowia.

Jednocześnie pomimo celu jakim była harmonizacja tej gałęzi prawa, wiele aspektów przetwarzania danych osobowych w zakresie ochrony zdrowia i przemysłu Life Sciences nie zostało ujednoliconych, w niektórych obszarach nawet umożliwiając Państwom Członkowskim przyjmowanie własnych regulacji. Dotyczy aspektów to istotnych z punktu widzenia nowoczesnej medycyny – danych genetycznych czy badań biomedycznych.

W świetle doświadczeń pandemii COVID – 19 i ogromnego znaczenia danych medycznych dla badań naukowych Unia Europejska zdecydowała o stworzeniu przepisów regulujących szczegółowo przetwarzanie danych dotyczących zdrowia, żeby w ten sposób usunąć luki jakie pozostawiło RODO.

Europejska Przestrzeń Danych Dotyczących Zdrowia – jakie ma cele?

Europejska przestrzeń danych dotyczących zdrowia wspierać będzie lepszą wymianę różnych rodzajów danych dotyczących zdrowia (elektroniczna dokumentacja medyczna, dane genomowe, dane z rejestrów pacjentów itp.), nie tylko do celów związanych z opieką zdrowotną (tak zwane pierwotne wykorzystanie danych), ale także do celów badań naukowych i kształtowania polityki zdrowotnej (tak zwane wtórne wykorzystanie danych).

Komisja Europejska planowała przedstawienie projektu aktu legislacyjnego w kwietniu tego roku. Do tej pory jeszcze się to nie stało, ale pewne informacje dotyczące kształtu rozwiązań legislacyjnych krążą po Brukseli, m.in.:

  • Komisja Europejska planuje powołać Europejską Radę Danych Cyfrowych i Zdrowotnych, aby zapewnić współpracę między właściwymi organami krajowymi, w szczególności w zakresie związku między pierwotnym i wtórnym wykorzystaniem elektronicznych danych zdrowotnych;
  • Regulacja będzie określać prawa i obowiązki: pacjentów, pracowników służby zdrowia, aptek i dostawców systemów elektronicznych dla elektronicznej dokumentacji medycznej; pracownicy służby zdrowia i apteki korzystające z systemów elektronicznej dokumentacji medycznej będą musieli ustanowić plany zarządzania ryzykiem i bezpieczeństwa.

Konfederacja Lewiatan czeka na oficjalne zaprezentowanie projektu aktu legislacyjnego. Będziemy bacznie śledzić ten temat i informować o zmianach, które mogą mieć wpływ na funkcjonowanie ochrony zdrowia i biznesu z nią związanego.


Kacper Olejniczak, ekspert ds. life sciences

Artykuł dla kwietniowego wydania newslettera Brussels Headlines

Data Act szansą na duże zmiany dot. funkcjonowania internetu rzeczy oraz chmury
22 kwietnia 2022

Data Act szansą na duże zmiany dot. funkcjonowania internetu rzeczy oraz chmury

fot. Joseph Frank / Unsplash

Komisja Europejska pod koniec lutego br. opublikowała projekt Aktu w sprawie danych (Data Act). Celem Brukseli jest zapewnienie użytkownikom biznesowym i konsumentom dostępu do danych, które współtworzą, i dzielenia się nimi podczas korzystania z podłączonych urządzeń (IoT) lub odpowiednich usług, takich jak np. wirtualni asystenci.

Dotychczas dane te były w posiadaniu producentów urządzeń lub twórców usług.

Dzięki nowej regulacji możliwe będzie dzielenie się danymi z podmiotami trzecim (głównie mniejszymi podmiotami działającymi na rynku unijnym) w celu świadczenia usług posprzedażowych czy naprawczych lub innych innowacyjnych usług opartych na danych. Dodatkowo, małe i średnie przedsiębiorstwa będą mogły liczyć na ochronę przed nieuczciwymi postanowieniami umownymi zawartymi w umowach dot. udostępniania danych.

Data Act pozwoli klientom biznesowym i konsumentom łatwiej zmienić dostawcę usług chmurowych, ograniczając bądź niwelując problemy techniczne, prawne oraz kontraktowe związane z taką zmianą.

Lewiatan włączył się w konsultacje stanowiska rządu do projektu Aktu w sprawie danych, wskazując na potrzebę doprecyzowania typu usług (related services), które mają być objęte zakresem nowej regulacji, sposobów ochrony tajemnic handlowych użytkowników, czy potrzebę przeprowadzenia szczegółowszej analizy rozwiązań dotyczących zmiany dostawców chmury z uwzględnieniem różnorodności usług w chmurze, ilości i złożoności danych gromadzonych przez firmy „chmurowe”.

Zobacz projekt Aktu w sprawie danych >>


Aleksandra Musielak, dyrektorka Departamentu Rynku Cyfrowego

Artykuł dla kwietniowego wydania Brussels Headlines, newslettera europejskiego Konfederacji Lewiatan

Czy ogólne ramy prawne jednolitego rynku są rzeczywiście solidne? Raport KE
22 kwietnia 2022

Czy ogólne ramy prawne jednolitego rynku są rzeczywiście solidne? Raport KE

fot. CHUTTERSNAP / Unsplash

22 lutego Komisja Europejska opublikowała Roczny Raport nt. Jednolitego Rynku (ASMR), będący zobowiązaniem i odpowiedzią na prośbę Rady UE o coroczne raportowanie o stanie jednolitego rynku.

Pięć załączników do ASMR zawiera dodatkowe dane dotyczące wdrażania niektórych unijnych dokumentów strategicznych np. strategii przemysłowej, strategii MŚP, wielkości inwestycji, ale tylko załącznik nr. 2 dotyczy barier na jednolitym rynku. Jest to podsumowanie realizacji planu działania UE do 2020 r. na rzecz wzmocnienia jednolitego rynku. Niestety raport odnosi się do barier regulacyjnych w bardzo ograniczonym zakresie i w zasadzie nie daje żadnych wskazówek, co do dalszego kierunku ich usuwania.  

Główne ustalenia raportu

Raport przedstawia bieżącą odbudowę tzw. ekosystemów przemysłowych[1] po kryzysie wywołanym pandemią, odnosząc się do sektorów najbardziej nim dotkniętych i tych, które mają największe trudności z powrotem do normy. Pokazane zostały wahania wskaźnika zaufania gospodarczego, wzrost cen producentów oraz brak równowagi podaży i popytu, które mają wpływ na przedsiębiorstwa działające na jednolitym rynku. ASMR zwraca uwagę, że cyfryzacja odgrywa kluczową rolę dla odporności przedsiębiorstw w czasach kryzysu zauważając, że MŚP w sektorze cyfrowym odnotowały spadek wartości dodanej o zaledwie 0,5% w porównaniu z MŚP „niecyfrowymi”, których wartość dodana spadła aż o 8% (dane za 2020 r.).

Działania Komisji Europejskiej dot. barier na jednolitym rynku UE

Raport odnosi się również do egzekwowania zasad jednolitego rynku i pozostałych barier. Komisja wskazuje, że skoncentrowała się na następujących obszarach:

  • towary
  • zamówienia publiczne
  • opóźnienia w płatnościach
  • usługi

W konsekwencji przyjęła ona 120 decyzji w formalnych postępowaniach w sprawie naruszenia przepisów. Raport poświęca dużo uwagi środkom egzekwowania w odniesieniu do dyrektywy ws. uznawania kwalifikacji zawodowych (restrykcyjne regulacje dotyczące zawodów, funkcjonowanie europejskiej legitymacji zawodowej, ostrzeżenia, częściowy dostęp do usług zawodowych itp.) oraz dyrektywy usługowej (w sprawozdaniu odnotowano „znaczące postępy w kierunku w pełni funkcjonujących pojedynczych punktów kontaktowych”, dzięki udoskonaleniu interfejsów użytkownika, rozszerzeniu e-procedur i integracji z narzędziami e-administracji).

Grupa Zadaniowa ds. Jednolitego Rynku (SMET) zajmuje się konkretnymi „barierami systemowymi”[2] i wskazuje na narzędzia prewencyjne, takie jak powiadomienia o projektach regulacji krajowych na mocy dyrektywy w sprawie przejrzystości jednolitego rynku i dyrektywy usługowej, których liczba gwałtownie wzrosła w czasie kryzysu. ASMR nie wspomina jednak o żadnych działaniach ani rezultatach wynikających z tych powiadomień.

Podkreślono działania Komisji w zakresie wewnątrzunijnych ograniczeń lub zakazów wywozu przez państwa członkowskie produktów leczniczych i budowlanych oraz zgodności z przepisami w sektorze motoryzacyjnym, a także w zakresie zamówień publicznych w odniesieniu do ograniczeń dotyczących podwykonawstwa lub obowiązku posiadania lokalnego przedstawiciela, aby móc prowadzić wymianę handlową.

Jeśli chodzi o usługi, Komisja powtarza swoje dotychczasowe działania dotyczące wspólnego dobrowolnego formularza elektronicznego do zgłaszania delegowania pracowników oraz ogólnej koncepcji wykorzystania norm europejskich w celu usunięcia barier w świadczeniu usług transgranicznych.

Instrument na rzecz Stabilności i Bezpieczeństwa Jednolitego Rynku – ruszają konsultacje publiczne Komisji Europejskiej

Co ciekawe, Komisja stwierdza, że „ogólne ramy prawne jednolitego rynku uznaje się za solidne” w rozdziale poświęconym wyzwaniom dla łańcucha dostaw w związku z kryzysem Covid-19. ASMR potwierdza, że dostępność informacji i kanały komunikacji w sytuacjach kryzysowych pozostają kluczowymi wyzwaniami, które należy rozwiązać za pomocą Instrumentu na rzecz Stabilności i Bezpieczeństwa Jednolitego Rynku (SMEI). Otóż Komisja planuje, że będzie to instrument służący do rozwiązywania wszelkich kryzysów związanych ze zdrowiem publicznym, klęskami żywiołowymi, kryzysami migracyjnymi, konfliktami zbrojnymi, poważnymi awariami technologicznymi lub innymi kryzysami, które mogą znacząco utrudnić swobodny przepływ osób, towarów i usług na jednolitym rynku oraz zakłócić łańcuchy dostaw.

Głównym celem w ramach inicjatywy SMEI jest zwiększenie odporności jednolitego rynku poprzez odpowiednie i niezbędne przygotowanie na sytuacje i zarządzanie kryzysowe oraz zagwarantowanie jego sprawnego funkcjonowania w czasach kryzysu. Komisja Europejska w końcu rozpoczęła konsultacje publiczne w tej sprawie. Zainteresowane tym tematem firmy zachęcamy do kontaktu z Konfederacją Lewiatan.

Ocena Raportu przez BusinessEurope i Konfederację Lewiatan

Mankamentem jest to, iż pomimo raport jest zatytułowany „Roczne sprawozdanie na temat jednolitego rynku 2022”, to nie ma w nim zbyt wielu informacji oceniających rzeczywiste bariery, z wyjątkiem sprawozdania z realizacji planu działania na rzecz egzekwowania przepisów dot. jednolitego rynku w załączniku nr 2. ASMR jest kompilacją przemyśleń i działań Komisji dotyczących jej strategii przemysłowej i podejścia opartego na ekosystemach przemysłowych, w tym skutków pandemii, ale niewiele mówi o barierach regulacyjnych dla transgranicznej działalności gospodarczej. Powtarza on wiele informacji, które były już publicznie dostępne przez rok lub kilka lat, czasami poświęcając wiele miejsca oczywistym stwierdzeniom i ich wyjaśnieniom (np. „wyzwania związane z łańcuchem dostaw mogą mieć negatywny wpływ na ożywienie gospodarki UE”, „wyniki gospodarcze jednolitego rynku usług można poprawić poprzez zmniejszenie barier regulacyjnych i zapewnienie, że ograniczenia regulacyjne są odpowiednie i proporcjonalne”).

Ponadto, nie trudno jest zakwestionować stwierdzenie Komisji, iż „ogólne ramy prawne jednolitego rynku uznaje się za solidne”. Sama ilość naruszeń, interwencji i działań Komisji wspomnianych w Raporcie zdaje się temu przeczyć, nie mówiąc już o niektórych niedawno przyjętych, nowych unijnych inicjatywach legislacyjnych takich jak np. Pakiet Mobilności I, wprowadzający nieuzasadnione bariery na rynku świadczenia usług w sektorze transportu drogowego.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż Raport odnosi się do barier regulacyjnych na jednolitym rynku UE w bardzo ograniczonym zakresie i w zasadzie nie daje żadnych wskazówek, co do dalszego kierunku ich usuwania. Dlatego ma on niestety niewielkie znaczenie instrumentalne.

[1]Jest to lista zdefiniowanych przez Komisję Europejską 14 ekosystemów przemysłowych: lotniczy i kosmonautyczny oraz obronny; rolno-spożywczy; budownictwo; kulturalny i kreatywny; cyfrowy; elektroniczny; energochłonny, energetyczno-odnawialny, zdrowia; mobilność – transport – motoryzacja; bliskość, gospodarka społeczna i bezpieczeństwo cywilne; handel detaliczny; tekstylny; turystyka.

[2] BusinessEurope przedstawiło ocenę oddzielnego raportu SMET we wrześniu 2021 r., stwierdzając bardzo ograniczone postępy tej grupy zadaniowej.


Adam Dorywalski, ekspert ds. UE, Przedstawicielstwo Konfederacji Lewiatan w Brukseli

Artykuł dla kwietniowego newslettera Brussels Headlines

Dyrektywa CSDD – zapowiedź dużych zmian w funkcjonowaniu firm
22 kwietnia 2022

Dyrektywa CSDD – zapowiedź dużych zmian w funkcjonowaniu firm

fot. John O'Nolan / Unsplash

23 lutego Komisja Europejska przyjęła projekt dyrektywy w sprawie należytej staranności przedsiębiorstw w obszarze zrównoważonego rozwoju (CSDD). Celem projektu jest wspieranie zrównoważonego i odpowiedzialnego postępowania przedsiębiorstw w globalnych łańcuchach wartości.

Ma to się odbywać poprzez identyfikowanie negatywnego wpływu ich działalności w zakresie praw człowieka i ochrony środowiska oraz zapobieganie, eliminowanie, łagodzenie i rozliczanie ewentualnych skutków w ramach własnej działalności, działalności spółek zależnych i ich łańcuchów wartości. Rada ds. Kontroli Regulacyjnej UE dwukrotnie odrzuciła poprzednie propozycje KE. BusinessEurope zgłasza sporo zastrzeżeń do obecnego kształtu dyrektywy.

Cel dyrektywy CSDD

W zamyśle legislatora, nowe przepisy zapewnią przedsiębiorstwom pewność prawa i równe warunki działania na jednolitym rynku, a konsumentom – pewność, że kupowane produkty nie są wytwarzane z wykorzystaniem pracy przymusowej lub w sposób szkodzący środowisku. Dla przykładu, pracownicy muszą mieć zapewnione bezpieczne i zdrowe warunki pracy. Wiele państw członkowskich wprowadziło już krajowe przepisy dotyczące należytej staranności, co prowadzi do fragmentacji unijnego rynku wewnętrznego. Omawiana propozycja ma te przepisy ujednolicić.

Przedsiębiorstwa i sektory objęte dyrektywą

Komisja proponuje objęcie dyrektywą: 1. Wszystkie przedsiębiorstwa unijne z ograniczoną odpowiedzialnością, o znaczącym rozmiarze i mocy gospodarczej (zatrudniające powyżej 500 pracowników i o globalnych obrotach netto powyżej 150 mln euro). 2. Inne przedsiębiorstwa z ograniczoną odpowiedzialnością w zdefiniowanych sektorach o dużym oddziaływaniu, które nie spełniają kryteriów grupy pierwszej, ale zatrudniają powyżej 250 pracowników oraz mają globalne obroty netto przekraczające 40 mln euro. W przypadku tych przedsiębiorstw przepisy zaczną być stosowane 2 lata później niż wobec przedsiębiorstw z grupy 1. Trzecią grupę stanowią przedsiębiorstwa spoza UE, działające na jej terytorium, o obrocie wygenerowanym w UE odpowiadającym progom dla grupy 1 i 2. Małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) nie są bezpośrednio objęte zakresem wniosku, ale nowe przepisy będą miały znaczący wpływ na ich funkcjonowanie.

Nowe obowiązki podmiotów objętych dyrektywą

Do nowych obowiązków firm będą należały, m. in.:

  • uwzględnienie w swojej polityce zasady należytej staranności,
  • określenie faktycznych i potencjalnych negatywnych czynników oddziałujących na prawa człowieka i środowisko,
  • zapobieganie potencjalnym skutkom lub ich łagodzenie,
  • eliminowanie lub minimalizowanie faktycznych skutków,
  • stworzenie i utrzymywanie procedury skarg,
  • monitorowanie skuteczności polityki i środków w zakresie należytej staranności,
  • publiczne informowanie o należytej staranności.

Ponadto, od przedsiębiorstw z grupy 1 wymagane ma być przyjęcie planu zapewniającego zgodność ich strategii biznesowej z ograniczeniem skutków globalnego ocieplenia do 1,5 °C, zgodnie z porozumieniem paryskim. Plan ten powinien określać, na podstawie dostępnych dla firmy informacji, zakres, w jakim zmiana klimatu stanowi ryzyko lub wywiera wpływ na działalność firmy.

Krajowe organy administracyjne wyznaczone przez państwa członkowskie będą odpowiedzialne za egzekwowanie nowych przepisów. Propozycja dyrektywy wprowadza pojęcie organów nadzorczych o daleko idących kompetencjach. Sugeruje się, aby czerpać inspirację z Krajowych Punktów Kontaktowych (KPK) wprowadzonych przez ramy OECD. Będą one mogły nakładać kary, a ofiary będą miały możliwość wytoczenia powództwa o odszkodowanie za szkody, których można było uniknąć dzięki podjęciu odpowiednich środków należytej staranności. W propozycji KE przewidziano również nowe obowiązki dyrektorów spółek, polegające na tworzeniu zasad należytej staranności, nadzorowaniu ich wdrażania oraz włączeniu ich do strategii korporacyjnej.

Nowa propozycja wprowadza także dodatkowe środki wsparcia przedsiębiorstw, które mogą pośrednio odczuć skutki regulacji. Obejmują one tworzenie stron internetowych, platform lub portali oraz potencjalne wsparcie finansowe dla MŚP.

Stan prac

Prezydencja francuska, wspólnie z Komisją, zorganizowała kilka spotkań grup roboczych i w najbliższym czasie spodziewane są kolejne. Państwa członkowskie podniosły pytania dotyczące m.in. podstawy prawnej dyrektywy (art. 50 i 114 TFUE), pojęcia nawiązanych relacji biznesowych, a także elementów ładu korporacyjnego. Zarówno z KE, jak i Parlamentu Europejskiego, dochodzą głosy, że obecna propozycja jest zbyt mało ambitna i należy to zmienić w trakcie procesu legislacyjnego. Stanowiska państw członkowskich na razie nie są znane.

Reakcja BusinessEurope

BusinessEurope oraz federacje członkowskie są bardzo aktywne w tym procesie. Lobbing federacji z krajów zachodnich rozpoczął się na długo przed publikacją propozycji dyrektywy. Niestety, firmy z naszego regionu pozostają bierne.

Według pierwszej oceny BusinessEurope, propozycja w obecnym kształcie pozostawia zbyt duże pole do interpretacji przez państwa członkowskie, co może ostatecznie doprowadzić do pogłębienia fragmentacji przepisów, podważając w ten sposób jeden z głównych celów tej inicjatywy. Jeżeli chcemy, aby europejskie przedsiębiorstwa pozostały konkurencyjne na arenie globalnej, a jednocześnie skuteczne promowały zrównoważony rozwój i prawa człowieka, ramy muszą być bardziej zharmonizowane, zarówno w państwach członkowskich, ale także w odniesieniu do państw trzecich. Ponadto, wniosek Komisji zawiera wiele złożonej, niejasnej i do pewnego stopnia nowej terminologii w porównaniu z istniejącymi międzynarodowymi ramami i wytycznymi (ONZ/OECD).  Pewność prawa, jasno określone obowiązki i oczekiwania prawne są niezbędne dla powodzenia tej inicjatywy. Dodatkowo, należy pamiętać o jednym ze zobowiązań obecnej KE – dążenia do lepszego stanowienia prawa. Warto zauważyć, że Rada ds. Kontroli Regulacyjnej Komisji dwukrotnie wskazała na poważne uchybienia w ocenie skutków, które nie zostały odpowiednio rozwiązane w momencie publikacji propozycji dyrektywy CSDD.


Kinga Grafa, dyrektorka Przedstawicielstwa Konfederacji Lewiatan w Brukseli

Artykuł dla kwietniowego wydania newslettera Brussels Headlines

Dyrektywa o zwalczaniu przemocy wobec kobiet w UE – najwyższy czas
22 kwietnia 2022

Dyrektywa o zwalczaniu przemocy wobec kobiet w UE – najwyższy czas

fot. Joonas Sild / Unsplash

Święto kobiet to za mało! Obecnie żaden z istniejących aktów prawnych UE nie odnosi się w sposób kompleksowy do przemocy wobec kobiet ani przemocy domowej, a tym bardziej do cyberprzemocy.

Dlatego EKES z uznaniem wita inicjatywę KE i pracuje nad opinią (SOC/726) dotyczącą projektu dyrektywy PE i Rady o skutecznym zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej w całej UE, która ma ustalić środki dotyczące  kryminalizacji odpowiednich przestępstw i karania za nie, ochrony ofiar i dostępu do wymiaru sprawiedliwości, wsparcia dla ofiar, zapobiegania przemocy wobec kobiet, koordynacji i współpracy. Punktem odniesienia dla dyrektywy jest Konwencja Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej („Konwencja Stambulska”)[1] z 2014 r. , a dyrektywa służy osiągnięciu celów konwencji w ramach kompetencji UE przez uzupełnienie istniejącego dorobku prawnego UE i przepisów krajowych państw członkowskich w dziedzinach objętych konwencją.

Dyrektywa będzie pierwszym aktem dotyczącym konkretnie tego rodzaju przemocy. Lista możliwych przestępstw jest długa: przemoc seksualna, w tym zgwałcenie, okaleczanie żeńskich narządów płciowych, przymusowe małżeństwo, przymusowa aborcja lub sterylizacja, handel ludźmi w celu wykorzystywania seksualnego, uporczywe nękanie, molestowanie seksualne, kobietobójstwo, nawoływanie do nienawiści i przestępstw ze względu na płeć oraz różne formy przemocy w sieci („cyberprzemocy”), w tym udostępnianie treści intymnych bez zgody lub manipulowanie nimi, cyberstalking i cybernękanie.

To efekt strukturalnej dyskryminacji kobiet. Z kolei przemoc domowa w nieproporcjonalnie dużym stopniu dotyka kobiety. Występuje bez względu na biologiczne lub prawne więzi rodzinne (między partnerami, między innymi członkami rodziny, między rodzicami a dziećmi), ze względu na leżące u ich podstaw wzorce przymusu, władzy lub kontroli. Przemoc domowa może dotyczyć wszystkich ludzi, w tym mężczyzn, osób młodszych lub starszych, dzieci i osób LGBTIQ[2]. Przemoc wobec kobiet i przemoc domowa to kwestie prawa karnego, naruszenia praw człowieka i formy dyskryminacji. Szacuje się, że dotyka jedną trzecią kobiet w UE.

W 2014 r. co dziesiąta kobieta zgłosiła, że padła ofiarą przemocy seksualnej, a co dwudziestą zgwałcono. 20 proc. kobiet doświadczyła przemocy domowej[3]. W 2020 r. co druga młoda kobieta doświadczyła cyberprzemocy ze względu na płeć, w szczególności cyberprzemocy seksualnej. Kobiety są celem ataków ze strony brutalnych prawicowych ugrupowań ekstremistycznych i grup terrorystycznych, na przykład tak zwany ruch „inceli”, tj. żyjących w mimowolnym celibacie (ang. involuntarily celibate), podżega do przemocy wobec kobiet w internecie i przedstawia taką przemoc jako czyny heroiczne. Cyberprzemoc dotyka kobiety aktywne w życiu publicznym, co może skutkować uciszaniem kobiet, utrudnianiem ich uczestniczenia w życiu społecznym i politycznym.

Kobiety doświadczają również przemocy w miejscu pracy: około jedna trzecia kobiet w UE, które doświadczyły molestowania seksualnego, spotkała się z nim w pracy. W strategii na rzecz równouprawnienia płci na lata 2020–2025[4] zapowiedziano środki UE mające na celu zapobieganie tym formom przemocy, ochronę ofiar, ściganie przestępców oraz wdrażanie powiązanych kompleksowych i skoordynowanych polityk. Podobnie w planie działania na rzecz Europejskiego filaru praw socjalnych potwierdzono zobowiązanie do zwalczania przemocy ze względu na płeć i zaproponowano w stosowne przepisy.

EKES przygotowuje też opinię z inicjatwy własnej na temat „Równości płci”, która będzie się odnosiła do innych kluczowych kwestii: równości płac, parytetów płci w reprezentacjach politycznych, w strukturach zarządczych, do tzw. kwot.

[1]              Konwencja Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (Seria Traktatów Rady Europy nr 210), COM(2016) 111.
[2]              Lesbijki, geje, osoby biseksualne, transpłciowe, interseksualne i queer.
[3]              Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA), Violence against women: an EU-wide survey. Main results report [Przemoc wobec kobiet. Badanie na poziomie Unii Europejskiej. Sprawozdanie podsumowujące najważniejsze wyniki], 2014. Badanie FRA dotyczące przemocy wobec kobiet przeprowadzono na podstawie wywiadów bezpośrednich z 42 tys. kobiet z całej UE. Jest to najbardziej kompleksowe na całym świecie badanie na temat doświadczeń kobiet związanych z przemocą.
[4]              COM(2020) 152 final.


Lech Pilawski, doradca Zarządu Konfederacji Lewiatan, członek EKES

Artykuł dla kwietniowego wydania Brussels Headlines

UE wprowadza środki ułatwiające niesienie pomocy humanitarnej i wspierające Ukrainę
19 kwietnia 2022

UE wprowadza środki ułatwiające niesienie pomocy humanitarnej i wspierające Ukrainę

fot. Anastasiia Krutota / Unsplash.com

13 kwietnia UE wprowadziła wyjątki od środków ograniczających w celu ułatwienia działalności humanitarnej na Ukrainie.

Konkretne organizacje takie jak Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża i wyspecjalizowane agencje ONZ, są wyłączone z zakazu udostępniania funduszy lub zasobów gospodarczych osobom i podmiotom wskazanym w ramach systemu integralności terytorialnej Ukrainy, jeśli te fundusze lub zasoby są niezbędne wyłącznie do celów humanitarnych na Ukrainie. Ponadto niektóre wyraźnie określone kategorie organizacji humanitarnych są zwolnione z ograniczeń wywozowych i związanego z nimi zakazu świadczenia usług na obszarach niepodlegających kontroli rządu w obwodach donieckim i ługańskim, jeśli jest to konieczne wyłącznie do celów humanitarnych.

Ponadto 13 kwietnia Komitet Stałych Przedstawicieli Rady zatwierdził zalecenie w sprawie zamiany banknotów hrywien na walutę państw członkowskich przyjmujących osoby uciekające przed wojną na Ukrainie. Ma to na celu dalsze wspieranie uchodźców, którzy mają trudności z wymianą swoich banknotów na waluty UE. Wstępna data przyjęcia to 19 kwietnia.

Wielka Brytania dostosowuje sankcje do UE

13 kwietnia Wielka Brytania ogłosiła nałożenie sankcji na 206 osób, w tym 178 separatystów, sześciu oligarchów, bliskich współpracowników i pracowników, a także na dodatkowe 22 osoby w trybie pilnym. Listę osób można znaleźć tutaj.

14 kwietnia przyjęte przez brytyjski parlament prawo wtórne zakazuje importu wyrobów z żelaza i stali, a także eksportu technologii kwantowych, zaawansowanych materiałów i towarów luksusowych.

14 kwietnia dwie kolejne osoby zostały wpisane na brytyjską listę sankcji finansowych i podlegają zamrożeniu aktywów. Więcej informacji można znaleźć tutaj i tutaj.

Rosyjskie środki zaradcze – projekt ustawy o zarządzaniu zewnętrznym

Stowarzyszenie Europejskiego Biznesu (AEB) w Rosji uprzejmie podzieliło się z nami streszczeniem projektu ustawy o zarządzaniu zewnętrznym, który został złożony w rosyjskiej Dumie. Projekt ustawy określa warunki i mechanizm wprowadzania administracji zewnętrznej w rosyjskich pododdziałach firm zagranicznych, które opuściły Rosję.

Zarząd tymczasowy może zostać wprowadzony w firmie, jeśli:

  • co najmniej 25% jej udziałów jest w posiadaniu obywatela „nieprzyjaznego” kraju i jeśli organizacja ma istotne znaczenie dla stabilności gospodarki rosyjskiej.
  • organizacja produkuje towary pierwszej potrzeby, ma dominującą pozycję na rynku, jest jedynym producentem określonego wyrobu, zapewnia pracę co najmniej 25 procentom ludności pracującej miasta, jej upadek może spowodować zagrożenie dla ludzi, katastrofy lub wzrost cen, lub jeśli uczestniczy w łańcuchu ważnych gałęzi przemysłu.

Decyzję o powołaniu administracji ma podjąć międzywydziałowa komisja podlegająca Ministerstwu Rozwoju Gospodarczego. Zarządzanie zewnętrzne będzie prowadzone przez VEB.RF lub inną organizację, która zostanie wybrana przez komisję.

Przesłankami do wprowadzenia zarządzania zewnętrznego są między innymi:

  • zaprzestanie kierowania podmiotem z naruszeniem prawa rosyjskiego (w tym odejście po 24 lutego)
  • działania kierownictwa mogą doprowadzić do bankructwa lub likwidacji organizacji (w szczególności, jeśli po 24 lutego kierownictwo zadeklarowało wycofanie się z Rosji „z braku oczywistych powodów ekonomicznych”)
  • zmniejszenie produkcji (w tym spadek przychodów o co najmniej 30% w ciągu trzech miesięcy w porównaniu do poprzednich trzech miesięcy lub tego samego okresu w roku ubiegłym)

Więcej informacji w języku rosyjskim na temat rezolucji Dumy znajduje się tutaj.

BusinessEurope
Tymczasowe ramy kryzysowe UE – na czym polegają?
14 kwietnia 2022

Tymczasowe ramy kryzysowe UE – na czym polegają?

fot. European Union, 2022

Komisja Europejska przyjęła 23 marca tymczasowe ramy kryzysowe (ang. Temporary Crisis Framework), aby umożliwić państwom członkowskim skorzystanie z elastyczności przewidzianej w przepisach dotyczących pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki w kontekście inwazji Rosji na Ukrainę.

Według wiceprzewodniczącej KE Margrethe Vestager, „W tym krytycznym momencie Unia Europejska nadal stoi po stronie Ukrainy i jej mieszkańców. Musimy sprzeciwić się tej okrutnej inwazji, ponieważ stawką jest również nasza wolność.”

Sankcje UE wymierzone w Rosję, choć poważnie zaszkodziły rosyjskiej gospodarce odbijają się również na gospodarce europejskiej i tak będzie w nadchodzących miesiącach. Mając to na uwadze, Komisja umożliwi państwom członkowskim skorzystanie z elastycznych przepisów dotyczących pomocy państwa, przy jednoczesnej ochronie równych szans na jednolitym rynku.

Tymczasowe ramy kryzysowe uzupełniają istniejący zestaw narzędzi w zakresie pomocy państwa o nowe możliwości, takich jak środki zapewniające przedsiębiorstwom rekompensatę za szkody poniesione wskutek wyjątkowych okoliczności oraz środki określone w komunikatach Komisji w sprawie rozwoju sytuacji na rynku energii.

Tego typu środki będą dostępne również dla przedsiębiorstw, które kwalifikują się jako znajdujące się w trudnej sytuacji, ponieważ mogą one stanąć w obliczu pilnego zapotrzebowania na płynność w związku z konsekwencjami pandemii koronawirusa. Objęte sankcjami podmioty kontrolowane przez Rosję zostaną wyłączone z zakresu tych środków.

Dla przykładu: jeśli państwa członkowskie chcą zminimalizować skutki gwałtownego wzrostu kosztów produkcji, mogą natychmiast wprowadzić programy przyznawania dotacji w wysokości do 400 000 EUR na przedsiębiorstwo dotknięte kryzysem. Komisja jest gotowa do natychmiastowej współpracy z państwami członkowskimi w celu znalezienia praktycznych rozwiązań, które pozwolą zachować tę ważną część naszej gospodarki, wykorzystując pełną elastyczność w ramach zasad pomocy państwa.

Aby zachować równe szanse na jednolitym rynku, nowe tymczasowe ramy prawne dotyczące kryzysu zawierają szereg zabezpieczeń. Państwa członkowskie wzywa się również do uwzględnienia wymogów dotyczących zrównoważonego rozwoju przy przyznawaniu pomocy na pokrycie dodatkowych kosztów energii związanych z wysokimi cenami gazu i energii elektrycznej.

Tymczasowe ramy prawne (ang. Temporary Crisis Framework) 

W tymczasowych ramach prawnych dotyczących pomocy państwa w związku z kryzysem, mających na celu wsparcie gospodarki w kontekście inwazji Rosji na Ukrainę, opartych na art. 107 ust. 3 lit. b) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej („TFUE”), uznano, że gospodarka UE doświadcza poważnych zakłóceń. Aby temu zaradzić, tymczasowe ramy prawne dotyczące kryzysu przewidują trzy rodzaje pomocy:

  • Ograniczone kwoty pomocy: Państwa członkowskie będą mogły tworzyć programy przyznające pomoc w wysokości do 35 tys. euro dla przedsiębiorstw dotkniętych kryzysem działających w sektorach rolnictwa, rybołówstwa i akwakultury oraz do 400 tys. euro na przedsiębiorstwo dotknięte kryzysem działające we wszystkich innych sektorach. Pomoc ta nie musi być związana ze wzrostem cen energii, ponieważ kryzys i środki ograniczające wobec Rosji wpływają na gospodarkę na wiele sposobów, w tym poprzez fizyczne zakłócenia w łańcuchu dostaw. Wsparcie to może być udzielane w dowolnej formie, w tym w postaci dotacji bezpośrednich.
  • Wsparcie płynności finansowej w formie gwarancji państwowych i subsydiowanych kredytów: Państwa członkowskie będą mogły udzielać (i) dotowanych gwarancji państwowych, aby zapewnić dalsze udzielanie kredytów przez banki wszystkim przedsiębiorstwom dotkniętym obecnym kryzysem; oraz (ii) kredytów publicznych i prywatnych o dotowanych stopach procentowych.
  • Pomoc na zrekompensowanie wysokich cen energii: Państwa członkowskie będą mogły częściowo zrekompensować przedsiębiorstwom, w szczególności intensywnie korzystającym z energii, dodatkowe koszty wynikające z wyjątkowych podwyżek cen gazu i energii elektrycznej. Wsparcie to może być udzielane w dowolnej formie, w tym w formie dotacji bezpośrednich. Całkowita pomoc na jednego beneficjenta nie może przekroczyć 30% kosztów kwalifikowalnych, przy czym w danym momencie może wynieść maksymalnie 2 miliony euro. Jeżeli przedsiębiorstwo ponosi straty operacyjne, konieczna może być dalsza pomoc w celu zapewnienia kontynuacji działalności gospodarczej. W tym celu państwa członkowskie mogą przyznać pomoc przekraczającą te pułapy, w wysokości do 25 mln euro dla użytkowników energochłonnych oraz do 50 mln euro dla przedsiębiorstw działających w określonych sektorach, takich jak produkcja aluminium i innych metali, włókien szklanych, masy celulozowej, nawozów sztucznych lub wodoru i wielu podstawowych chemikaliów.

Tymczasowe ramy prawne w sytuacji kryzysowej obejmują zatem szereg zabezpieczeń:

  • Proporcjonalna metodologia: Powinno istnieć powiązanie między kwotą pomocy, która może być przyznana przedsiębiorstwom, a skalą ich działalności gospodarczej i narażeniem na skutki gospodarcze kryzysu, poprzez uwzględnienie ich obrotów i kosztów energii;
  • Warunki kwalifikowalności: Definicja odbiorców energochłonnych jest ustalona w odniesieniu do art. 17 ust. 1 lit. a) dyrektywy w sprawie opodatkowania energii, czyli przedsiębiorstw, dla których zakup produktów energetycznych stanowi co najmniej 3% wartości ich produkcji;
  • Wymogi dotyczące zrównoważonego rozwoju: Zachęca się państwa członkowskie do rozważenia, w sposób niedyskryminujący, ustanowienia wymogów związanych z ochroną środowiska lub bezpieczeństwem dostaw przy przyznawaniu pomocy na pokrycie dodatkowych kosztów wynikających z wyjątkowo wysokich cen gazu i energii elektrycznej. Pomoc ta powinna zatem pomóc przedsiębiorstwom w walce z obecnym kryzysem, a jednocześnie stworzyć podstawy do trwałego ożywienia gospodarczego.

Tymczasowe ramy prawne dotyczące kryzysu będą obowiązywały do 31 grudnia 2022 r. W celu zapewnienia pewności prawnej Komisja oceni przed tą datą, czy konieczne jest przedłużenie okresu obowiązywania tymczasowych ram prawnych. Ponadto w okresie obowiązywania tymczasowych ram prawnych Komisja będzie na bieżąco weryfikować ich treść i zakres w świetle rozwoju sytuacji na rynkach energii, innych rynkach czynników produkcji oraz ogólnej sytuacji gospodarczej.

 

Więcej informacji od Komisji Europejskiej (w języku angielskim):

Komisja Europejska
Co zawiera piąty pakiet unijnych sankcji na Rosję? (omówienie)
13 kwietnia 2022

Co zawiera piąty pakiet unijnych sankcji na Rosję? (omówienie)

fot. Natali55522 / Shutterstock

Jednym z celów piątego pakietu sankcji było uproszczenie procedur dla firm i ograniczenie przypadków zbyt radykalnego przestrzegania sankcji przez niektóre banki, które blokowały transakcje do Rosji.

Początkowo Komisja Europejska zamierzała złagodzić niektóre ograniczenia celne, na przykład limit cenowy dla części samochodowych miał zostać podniesiony z 300 do 5000 euro, aby poprawić sytuację sektora motoryzacyjnego, ale ostatecznie te zapisy nie znalazły się w 5. pakiecie sankcji.

Business Europe (europejska organizacja biznesowa do której należy Konfederacja Lewiatan) koordynuje z ukraińskimi partnerami wysiłki na rzecz utrzymania łańcucha dostaw towarów na Ukrainę i przywołuję deklarację ukraińskiego ministra gospodarki i handlu, który wezwał europejskie firmy do powrotu na Ukrainę.

Przegląd piątego pakietu sankcji:

  • Zakaz eksportu – o wartości 10 mld euro – w obszarach, w których Rosja ma dużą zależność od dostaw z UE. Dotyczy to na przykład komputerów kwantowych, zaawansowanych półprzewodników, specjalistycznych maszyn, transportu i chemikaliów. Obejmują one również specjalistyczne katalizatory stosowane w przemyśle rafineryjnym.
  • Zakaz importu wszystkich rodzajów rosyjskiego węgla. Dotyczy to jednej czwartej całego rosyjskiego eksportu węgla, co oznacza dla Rosji utratę przychodów w wysokości około 8 mld euro rocznie.
  • Dodatkowe zakazy importu – o wartości 5,5 mld euro – obejmują cement, wyroby gumowe, drewno, wyroby spirytusowe (w tym wódkę), likier, wysokiej klasy owoce morza (w tym kawior) oraz środek przeciwdziałający omijaniu zakazu importu potażu z Białorusi. Środki te pomogą również zlikwidować luki prawne między Rosją a Białorusią.
  • Zakaz przeprowadzania transakcji i zamrożenie aktywów czterech rosyjskich banków, które są obecnie całkowicie odcięte od rynków. Reprezentują one 23% udziału w rynku rosyjskiego sektora bankowego co jeszcze bardziej osłabi rosyjski system finansowy.
  • Całkowity zakaz pracy w UE dla rosyjskich i białoruskich przewoźników towarowych. Pewne wyjątki obejmą towary pierwszej potrzeby, takie jak produkty rolne i spożywcze, pomoc humanitarna oraz energia.
  • Zakaz wstępu do portów UE dla statków pod rosyjską banderą. Wyjątki dotyczą m.in. celów medycznych, żywnościowych, energetycznych i humanitarnych.

Rosyjskie środki zaradcze obejmują:

  • Rozszerzenie importu równoległego na niektóre produkty, takie jak części zamienne
  • Odpowiedzialność kryminalną dla podmiotów które przestrzegają zachodnich sankcji. Ustawa może zostać uchwalona w ciągu najbliższych dwóch tygodni.
  • Procedury wyjścia dla firm zagranicznych opuszczających rynek i przewidziana konfiskata ich aktywów.
  • Wymóg płacenia za rosyjski gaz w rublach, co komplikuje proces transakcji dla europejskich firm.