Forum Odpowiedzialnego Biznesu rozpoczęło nabór kandydatek i kandydatów do czwartej edycji nagrody „Ludzie, którzy zmieniają biznes”. Zostanie ona przyznana za działania zrealizowane w latach 2019 – 2020. Zgłoszenia można przesyłać do 2 sierpnia br.

Nagroda „Ludzie, którzy zmieniają biznes” przyznawana jest osobom, które poprzez swoją działalność zawodową oraz zaangażowanie poza miejscem pracy przyczyniają się do promocji idei społecznej odpowiedzialności biznesu w Polsce, a także do dokonania realnych zmian w instytucjach, w których pracują, prowadzących do tego, aby zarządzanie nimi było bardziej odpowiedzialne.

– Biznes w Polsce zmienia się dzięki wysiłkowi konkretnych osób. Poprzez naszą nagrodę chcemy docenić ich trud w działaniach na rzecz realizacji zasad zrównoważonego rozwoju w firmach. Warto wskazywać dobre przykłady, które mogą stać się inspiracją dla innych. To ważne zwłaszcza dziś, w dobie zmieniających się paradygmatów, a także wyzwań dotyczących odbudowy gospodarek po pandemii oraz poszukiwania nowych wzorców i modeli biznesowych. Wraz z jury zachęcam serdecznie do nadsyłania zgłoszeń i docenienia osób, które zmieniają biznes w Polsce  – mówi Marzena Strzelczak, prezeska, dyrektorka generalna Forum Odpowiedzialnego Biznesu.

Zgłoszenia przyjmowane są w dwóch kategoriach głównych: „biznes”, „sektor pozabiznesowy” (kategoria zależna od miejsca zatrudnienia kandydata/tki) oraz w pięciu kategoriach specjalnych

• zarządzanie różnorodnością,
• wolontariat pracowniczy,
  
• gospodarka w obiegu zamkniętym,
  
• ochrona klimatu,
• innowacje społeczne.

 Nabór kandydatur trwa do 2 sierpnia 2021 roku poprzez formularz zgłoszeniowy >>

Dowiedz się więcej o kategoriach 4. edycji Nagrody „Ludzie, którzy zmieniają biznes” >>  

***

Forum Odpowiedzialnego Biznesu jest najdłużej działającą, od 2000 roku, i największą organizacją pozarządową w Polsce, która zajmuje się koncepcją społecznej odpowiedzialności biznesu w kompleksowy sposób. Forum to organizacja ekspercka, pozostająca inicjatorem i partnerem przedsięwzięć kluczowych dla polskiego CSR. „Działając na rzecz zrównoważonego rozwoju, inspirujemy biznes, który zmienia świat, łączymy ludzi, którzy zmieniają biznes” – tak brzmi misja organizacji. Więcej informacji na stronie www.odpowiedzialnybiznes.pl.

***

O wydłużenie terminów na składanie wniosków o dofinansowanie projektów z programu „Aktywna Tablica”oraz doprecyzowanie warunków wsparcia, w tym rozszerzenie katalogu sprzętu i oprogramowania możliwego do sfinansowania – apeluje Konfederacja Lewiatan.

Trwają prace nad zmianą rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie szczegółowych warunków, form i trybu realizacji programu rozwijania szkolnej infrastruktury oraz kompetencji uczniów i nauczycieli w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych na lata 2020-2024 – „Aktywna tablica”.

Program „Aktywna tablica” jest skierowany na doposażenie szkół podstawowych i ponadpodstawowych w sprzęt do realizacji kształcenia na odległość wymuszonego utrzymującą się sytuacją zagrożenia epidemicznego Covid-19. W ramach dofinansowania placówki mogą zakupić także pomoce dydaktyczne lub narzędzia do terapii. Beneficjentami programu mogą zostać m.in. szkoły podstawowe, w których uczą się uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, uczniowie posiadający różnorodne wyzwania rozwojowe, utrudniające lub uniemożliwiające prawidłowy proces kształcenia (uczniowie z orzeczeniami o potrzebie kształcenia specjalnego oraz korzystający z pomocy psychologiczno-pedagogicznej).

– Apelujemy o wydłużenie terminów na składanie wniosków o dofinansowanie z tego programu oraz doprecyzowanie warunków wsparcia, w tym rozszerzenie katalogu sprzętu i oprogramowania możliwego do sfinansowania (np. o terminale komputerowe, czy oprogramowanie edukacyjne i treści interaktywne wspierające prowadzenie zajęć zdalnych i hybrydowych oraz dostęp do platform Learning Management System) – mówi Małgorzata Lelińska, wicedyrektorka departamentu funduszy europejskich Konfederacji Lewiatan.

Zarówno zmiana terminów, jak i zakresu oraz warunków udzielenia wsparcia będą służyły lepszemu i przygotowaniu się szkół i nauczycieli do realizacji zajęć, przede wszystkim w formule zdalnej i hybrydowej. Szkoły muszą mieć odpowiednio długi czas, by prawidłowo określić zapotrzebowanie, wypełnić stosowne dokumenty. Ważny jest także szeroki wachlarz możliwości sfinansowania zakupów, by wsparcie było dostosowane do zróżnicowanych potrzeb i najlepiej odpowiadało specyfice nauczania w danej szkole.

– Proponujemy wydłużenie terminu na wystąpienie z wnioskiem o udział w programie przez dyrektora szkoły do organu prowadzącego do 31 sierpnia 2021 r. oraz analogicznie – przez organ prowadzący do wojewody do 7 września 2021 r. Ponadto apelujemy o jak najszybsze udostępnienie wzoru wniosków o udzielenie wsparcia w programie, by pomimo wakacji możliwe było ich skuteczne przygotowanie i zaplanowanie zakupów najbardziej adekwatnych do potrzeb danej szkoły i nauczycieli – dodaje Małgorzata Lelińska.

Termin proponowany w projekcie rozporządzenia skierowanym do konsultacji (4 sierpnia) przypada na czas wakacji, a tym samym urlopów lub powrotu kadry nauczycielskiej do pracy w placówkach edukacyjnych po urlopach. Nie gwarantuje szkołom możliwości rzetelnego przygotowania się (np. analiza rynku i potrzeb nauczycieli) i złożenia wniosku. Nie należy powtarzać błędów z naboru wniosków w 2020 r., kiedy to szkoły miały bardzo mało czasu na ich złożenie, licząc od dnia wejścia w życie rozporządzenia. Z tego powodu w 2020 r. wiele szkół nie zdecydowało się na złożenie wniosków, a tym samym jakość i dostępność edukacji, którą te szkoły proponowały mogła być wobec zjawisk wymuszonych pandemią Covid-19 niższa niż w przypadku skorzystania ze wsparcia z programu.

Konfederacja Lewiatan

Realnym płatnikiem w systemie Rozszerzonej Odpowiedzialności Producenta nie jest wprowadzający produkty w opakowaniach, tylko konsument, a realnym beneficjentem całego systemu nie jest gmina czy recykler, a społeczeństwo i środowisko. Tylko patrzenie przez pryzmat właściwego celu i rzeczywistego beneficjenta, umożliwi wygenerowanie i wdrożenie zasad stanowiących nowy całościowy i efektywny model ROP – napisało w apelu do wicepremiera, ministra rozwoju i technologii Jarosława Gowina oraz ministra klimatu i środowiska Michała Kurtyki, 16 organizacji branżowych, w tym Konfederacja Lewiatan.

APEL ZNAJDZIESZ TUTAJ

Rozwiązania systemowe harmonizujące definicje, porządkujące rynek, nakładające na wprowadzających realną odpowiedzialność umożliwiającą rzeczywiste wpływanie na system i wypracowane w dialogu z przemysłem, mogą przełożyć się na osiągnięcie celów wyznaczonych przez Komisje Europejską – czytamy w apelu.

Dalsza debata polaryzująca różnych uczestników łańcucha opakowań i odpadów opakowaniowych doprowadzi jedynie do wprowadzenia systemu, w ramach którego zaspokojone zostaną interesy jednego czy drugiego uczestnika rynku. Takie punktowe podejście z dużym prawdopodobieństwem będzie skutkowało niezrealizowaniem celów środowiskowych, nałożeniem na Polskę kar z tym związanych oraz dodatkowo odpowiednim zwiększeniem podatku od niepoddanych recyklingowi opakowań z tworzyw sztucznych, za co wszyscy jako społeczeństwo dodatkowo zapłacimy.

Organizacje reprezentujące wszystkich uczestników łańcucha wartości branży opakowań w kontekście prowadzonych obecnie prac nad nowym systemem Rozszerzonej Odpowiedzialności Producenta apelują, aby projektowanie nowego modelu ROP odbywało się w pierwszej kolejności z poziomu identyfikacji zagrożeń dla możliwości realizacji celów środowiskowych. Uważamy, że kwestią wtórną jest dostosowanie sposobu poboru, wydatkowania i określania wielkości strumienia środków finansowych będących jednym z mechanizmów umożliwiających realizację celów środowiskowych. Środki finansowe i ich wielkość nie są celem samym w sobie. Ich właściwy przepływ ma stymulować mechanizmy zwiększające efektywność systemu. Przy projektowaniu nowego modelu ROP koniecznie należy wziąć pod uwagę postanowienia Artykułu 8a dyrektywy, a w szczególności trzech kluczowych elementów, które warunkują efektywność nowego systemu ROP i umożliwiają osiągnięcie celów recyklingu opakowań:

1. Finansowanie zagospodarowania odpadów opakowaniowych musi polegać na pokrywaniu rzeczywistych kosztów netto tego procesu(z uwzględnieniem przychodów pochodzących ze sprzedaży odpadów), a fundusze zebrane w ramach opłat ROP mogą być jedynie przeznaczane na cele związane z realizacją poziomów recyklingu.

Należy zapewnić przejrzysty mechanizm przepływów finansowych w ramach systemu ROP, aby zarówno:
a) strona biznesowa (jako technicznie finansująca) jak i
b) strona samorządowa (jako bezpośrednio lub pośrednio organizująca system) czy też
c) strona operacyjnie gospodarująca odpadami

miały pewność, że środki te faktycznie zostaną przeznaczone na cele związane z budowaniem całego systemu zbiórki i zagospodarowania odpadów opakowaniowych i finalnie zaowocują zwiększeniem recyklingu i/lub trafią do obszarów gdzie jest to niezbędne, by rozwijać system.

2. Wysokość stawek opłat musi wynikać z kalkulacji optymalnego ilościowo i jakościowo systemu gospodarki odpadami opakowaniowymi przy zachowaniu efektywności ekonomicznej z zastosowaniem kosztu netto – co nie jest możliwe bez udziału strony biznesowej (wprowadzających na rynek, branży odpadowej i recyklingu).

3. Cele, role, odpowiedzialność i działania każdego uczestnika systemu na poszczególnych etapach, muszą być jasno zdefiniowane. Musi także istnieć sprawny i przejrzysty system raportowania, umożliwiający prawidłowe funkcjonowanie każdego uczestnika rynku zarówno w obszarze tonażowym, jak i finansowym. W tym względzie niezbędnym jest wyposażenie każdego uczestnika w narzędzia umożliwiające rzeczywistą realizację jego odpowiedzialności.

Tylko tak skonstruowany system Rozszerzonej Odpowiedzialności Producenta, który zawierał będzie odpowiednie mechanizmy skutecznie wymuszające wzrost poziomów zbiórki i recyklingu umożliwi poprawę gospodarki odpadami w naszym kraju i realizację założonych celów w perspektywie zbliżającego się roku 2025.

Apelujemy o możliwość otwartego, opartego na wiedzy dialogu, dotyczącego przyszłych obciążeń poszczególnych interesariuszy systemu, w tym polskiego społeczeństwa. Niezwykle istotne jest, aby dostosowując polskie prawo związane z gospodarką odpadami do regulacji unijnych, przyjąć rozwiązania bazujące na najlepszych praktykach i wypracowane wspólnie z przemysłem, które posłużą rozwojowi recyklingu i pomogą wdrażać ideę Gospodarki o Obiegu Zamkniętym w Polsce – napisali sygnatariusze apelu.

Pod apelem podpisali się: Fundacja PlasticsEurope Polska, Polska Izba Przemysłu Chemicznego, Związek Pracodawców Przemysłu Opakowań i Produktów w Opakowaniach EKO-PAK, Polskie Stowarzyszenie Przemysłu Kosmetycznego i Detergentowego, Związek Przedsiębiorców i Pracodawców, Polski Związek Przetwórców Tworzyw Sztucznych, Związek Polskich Przetwórców Mleka, Rekopol Organizacja Odzysku Opakowań S.A., Krajowy Związek Spółdzielni Mleczarskich – Związek Rewizyjny, Polska Federacja Producentów Żywności, Wody Mineralne i Źródlane – Stowarzyszenie Woda!, Związek Producentów AGD, APPLIA Polska, Fundacja ProKarton, Stowarzyszenie Polskich Producentów Wyrobów Czekoladowych i Cukierniczych, Polski Związek Przemysłu Kosmetycznego oraz Konfederacja Lewiatan.

Konfederacja Lewiatan

Konfederacja Lewiatan apeluje do rządu, samorządów, kluczowych decydentów polskiej gospodarki o pilne wdrożenie polityki nastawionej na promocję prywatnych inwestycji w Polsce.

Apel Lewiatana o wsparcie prywatnych inwestycji w Polsce znajdziesz tutaj

– Doceńcie największych prywatnych inwestorów na polskim rynku, którzy ze względu na skalę działalności mogą odegrać kluczową rolę w wychodzeniu gospodarki z pandemicznego kryzysu i wykorzystania szans rozwojowych Polski – mówi Grzegorz Baczewski, dyrektor generalny Konfederacji Lewiatan.

– Szczególnie dziś potrzebne są nam inwestycje efektywne, nadążające za światowymi trendami, uwzględniające nowe technologie informacyjno-komunikacyjne czy robotyzacja. Właśnie o takie działania powinniśmy zabiegać i im sprzyjać – dodaje.

Konfederacja Lewiatan

• Przedstawiciele władz Zjednoczonych Emiratów Arabskich zwrócili się do Polski z prośbą o przygotowanie listy konkretnych projektów, które mogłyby być realizowane we wzajemnej współpracy między firmami w Polsce i w ZEA.
• Chodzi o projekty związane m.in. z infrastrukturą, energetyką i ochroną środowiska.

Inicjatywa jest jednym z efektów czerwcowej wizyty w ZEA wiceministra spraw zagranicznych Pawła Jabłońskiego, który spotkał się z przedstawicielami emirackiej administracji rządowej, członkami tamtejszego samorządu gospodarczego oraz osobami zarządzającymi państwowymi funduszami majątkowymi.

Emiratczycy poprosili polską stronę o przedstawienie propozycji konkretnych projektów, które:

• Mogłyby być dla firm z ZEA atrakcyjnymi inwestycjami w Polsce i w krajach naszego regionu. Chodzi między innymi o inwestycje związane z energetyką i infrastrukturą.
• Byłyby ofertą polskich firm dla podmiotów w ZEA. Chodzi o konkretne technologie i rozwiązania, na bazie których podmioty w Zjednoczonych Emiratach Arabskich mogłyby zbudować produkty oraz usługi potrzebne do zaspokojenia lokalnych potrzeb kraju. To m.in.: ulepszanie zarządzania zasobami wodnymi (w tym oczyszczanie i uzdatnianie wody),  gospodarka odpadami, odnawialne źródła energii, produkcja, magazynowanie i przetwórstwo żywności, szeroko rozumiana digitalizacja gospodarki (w tym sektora finansowego) oraz zagadnienia związane z cyberbezpieczeństwem, medycyną (w tym sprzętem medycznym, biotechnologią, farmaceutykami), a także logistyką i transportem.

Strona emiracka zapowiedziała, że zapozna się ze wszystkimi ofertami współpracy. Ważne jest to, aby odnosiły się one do naszych przewag konkurencyjnych w stosunku do zagranicznej konkurencji, oferującej podobne rozwiązania/technologie/możliwości inwestycyjne w poszczególnych obszarach.

Konkurencja na rynku emirackim jest zacięta. Szanse na współprace mają zapewne tylko najnowocześniejsze i najbardziej atrakcyjne rozwiązania. MSZ ocenia jednak, że jeśli oferty polskich firm będą spełniać warunki brzegowe, szanse na nawiązanie konkretnej i korzystnej współpracy są duże.

Czy polskie firmy chcą współpracować ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi? Ministerstwo Spraw Zagranicznych zbiera propozycje i oferty od przedsiębiorców pod adresem: dwe.sekretariat@msz.gov.pl.

Konfederacja Lewiatan

Czy z kury znoszącej złote jajka zostanie tylko rosół?

– Międzynarodowy transport drogowy jest polską branżą, która po 2004 roku odniosła największy sukces na unijnym rynku. Nasi przedsiębiorcy wykonują ponad ¼ wszystkich transgranicznych przewozów w Europie, zajmując bezapelacyjne pierwsze miejsce wśród wszystkich europejskich przewoźników.
– Nasza pozycja lidera stała się solą w oku zachodnich polityków mających wpływ na kierunek unijnej polityki. Stąd próby ograniczenia naszej obecności na rynku poprzez inicjatywy legislacyjne o protekcjonistycznym charakterze.
– Taką inicjatywą wymierzoną w m.in. w polskich przewoźników jest przyjęty w 2020 roku Pakiet Mobilności, którego najdalej idące rozwiązania zaczną obowiązywać już od 2 lutego 2022 roku. I wszystko wskazuje na to, że ich konsekwencje mogą przerwać dotychczasową dobrą passę naszych przedsiębiorców.

– Nasze firmy obsługują zarówno rynek polski, jak i wykonują przewozy pomiędzy innymi krajami europejskimi oraz kabotaż – komentuje Maciej Wroński, prezes związku pracodawców Transport i Logistyka Polska (TLP) zrzeszonego w Konfederacji Lewiatan. – I to właśnie w te ostatnie usługi, stanowiące 37% naszej pracy przewozowej, wymierzone jest ostrze unijnych regulacji. Powodują one zwiększenie naszych kosztów pracy nawet o 100%, czego skutkiem będzie utrata konkurencyjności i związana z tym konieczność ograniczenia świadczenia usług przez polskich przewoźników. Jeżeli utracimy część tego rynku, to należy się liczyć z upadkiem kilku tysięcy firm transportowych oraz z likwidacją kilkudziesięciu tysięcy miejsc pracy dla kierowców i innych pracowników branży.

Regulacje, o których wspomina prezes TLP to przede wszystkim zmienione w 2018 roku przepisy dyrektywy o pracownikach delegowanych, które zgodnie z postanowieniami Pakietu Mobilności wdrożone zostaną w transporcie drogowym już za pół roku. Wprowadzą one rewolucję w sposobie rozliczania wynagrodzenia, które transportowy pracodawca powinien wypłacać kierowcy za pracę podczas wykonywania przewozów pomiędzy innymi niż Polska państwami (cross-trade) oraz podczas kabotażu. Dzisiaj przewoźnik zobowiązany jest do wypłaty wynagrodzenia minimalnego według stawek obowiązujących w tzw. państwie przyjmującym. Na dodatek może zaliczyć na poczet tego wynagrodzenia część diet i ryczałtów wypłacanych kierowcy jako rekompensatę zwiększonych kosztów utrzymania za granicą.

Natomiast zgodnie z nowymi przepisami od 2 lutego 2022 roku wypłata minimalnego wynagrodzenia będzie niewystarczająca. Kierowca podczas objętej delegowaniem pracy w państwie przyjmującym będzie musiał otrzymać wynagrodzenie w takiej samej wysokości w jakiej otrzymuje je miejscowy pracownik zatrudniony na analogicznym stanowisku pracy. Ponadto nie będzie już można zaliczać na poczet zagranicznej pensji wypłacanych na podstawie polskiego prawa diet i ryczałtów za nocleg. Oznacza to, że płace kierowcy trzeba będzie podwyższyć prawie dwukrotnie, pamiętając wciąż o wypłacie ryczałtu za nocleg i minimalnej diety. Na dodatek, znacząco zwiększy się obciążająca zarówno pracodawcę, jak i pracownika kwota składek na ubezpieczenia odprowadzana do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz kwota zaliczek na podatek dochodowy kierowcy.

– Nie wyobrażam sobie, abym przy obecnych stawkach rynkowych za wykonywane usługi mógł ponosić wszystkie koszty wynikające z nowych przepisów – mówi Piotr Rutkowski, prezes Targor-Truck dużej polskiej spółki transportowej z Ostrołęki. – Jeżeli podniosę wynagrodzenia do wymaganej wysokości i zapłacę znacznie wyższe składki na ubezpieczenie społeczne, to do każdego przewozu zamiast zarabiać będę musiał dopłacać. Aby tego uniknąć zmuszony będę wycofać się z części obsługiwanego dotychczas rynku i być może zredukować wielkość floty i zatrudnienie.

Podobne opinie podziela prawie każdy przewoźnik wykonujący pracę przewozową w zachodniej Europie. Szczególnie zagrożone wydają się być małe rodzinne firmy, o niskiej zdolności finansowej. Dla nich każda drastyczna zmiana warunków wykonywania przewozów drogowych oznaczać może nie tylko konieczność likwidacji przedsiębiorstwa, ale także brak możliwości spłaty ciążących na nich zobowiązań finansowych – rat kredytów i leasingów, odroczonych płatności za zakupione paliwo etc. A to oznacza poważne kłopoty dla rynku finansowego, branży paliwowej, motoryzacyjnej i innych sektorów polskiej gospodarki. Straci też państwo. Warto wiedzieć, że według szacunków z 2018 roku dokonanych przez PWC i TLP w raporcie „Transport Przyszłości”, każde przejechane 100 km przez jeden zespół pojazdów o dmc 40 ton generuje wpływy budżetowe w wysokości 278 złotych.

Drastyczny wzrost kosztów pracy można zredukować poprzez zmiany regulacyjne w polskim prawie. O tym że są one możliwe i stosowane, świadczy przykład klasycznego delegowania pracowników, gdzie polska firma zatrudnia swoich polskich pracowników w państwie, w którym wykonuje usługi – np. realizuje kontrakt budowlany. Odpowiednie przepisy obniżają podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne tak, że pomimo wypłacania dużo wyższych zagranicznych wynagrodzeń w praktyce składki nalicza się od kwoty stanowiącej równowartość średniego wynagrodzenia w polskiej gospodarce. Dziś wynosi ono 5.636,68 złotych. Podobne rozwiązania zastosowano w przepisach o podatku dochodowym dla osób fizycznych. Czyli da się i można.

– Doceniamy wcześniejsze zaangażowanie rządu i osobiście ministra Infrastruktury Andrzeja Adamczyka w walkę o odrzucenie lub rozsądną modyfikację niekorzystnych przepisów Pakietu Mobilności. Niestety przegraliśmy. Pakiet został przyjęty. I dziś powinniśmy zminimalizować jego skutki poprzez korektę polskiego prawa. Inaczej cele nakreślone przez zachodnich polityków zostaną w pełni osiągnięte kosztem polskiej gospodarki narodowej, przewoźników i ich pracowników oraz budżetu państwa – komentuje Maciej Wroński. – Zaniechanie takich działań byłoby dla mnie nie tylko niezrozumiałe, ale i niewybaczalne. To tak, jak poddanie walki przez trenera pomimo dobrej formy zawodnika i szans na zwycięstwo. Czy Polskę na to stać i w czyim byłoby to ostatecznie interesie? – pyta prezes TLP.

Konfederacja Lewiatan