W dokumencie zabrakło opisu konkretnych kroków wraz z harmonogramem oraz stosownymi wyliczeniami, które mają służyć osiągnięciu postawionych celów – zauważa Konfederacja Lewiatan.

Zgodnie z ustawą o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy Krajowy Plan Działań na Rzecz Zatrudnienia określa cele i kierunki działań w dziedzinie rynku pracy, przewidywaną wysokość środków finansowych oraz wskaźniki efektywności.

– Od Krajowego Planu na Rzecz Zatrudnienia oczekiwalibyśmy opisu konkretnych działań wraz ze szczegółowym wyjaśnieniem, jak mają one się przełożyć na wykonanie postawionych celów. Tymczasem dokument, analizując wybrane obszary zatrudnienia, często przedstawia tylko aktualną sytuację i opis dotychczasowych polityk – mówi Nadia Kurtieva, ekspertka Konfederacji Lewiatan.

Pozytywnie należy ocenić uwzględnienie w Planie wpływu migrantów wojennych z Ukrainy na lokalny rynek pracy. Aktywizacja ekonomiczna i społeczna tej grupy wciąż pozostaje dużym wyzwaniem wymagającym wsparcia ze strony państwa. Niemniej jednak zabrakło informacji na temat aktualnej sytuacji obywateli Ukrainy na rynku pracy, m.in. struktury i wskaźnika ich zatrudnienia, jak również działań mających na celu wykorzystanie posiadanych kwalifikacji w Polsce. Ponadto kwestia procesów migracyjnych na rynku pracy wymaga zdefiniowania kluczowych obszarów działań i priorytetów, zarówno w kontekście zarządzania imigracją zarobkową, jak również ograniczenia odpływu talentów z lokalnego rynku pracy.

– Ciężko się zgodzić z niektórymi działaniami mającymi na celu podniesienie jakości oraz wydajności pracy. Analizując problematykę segmentacji na rynku pracy oraz pracy platformowej należy uwzględnić złożoność tego tematu. Dokument pomija perspektywę osób zainteresowanych elastyczną formą organizacji pracy (w ramach umów cywilnoprawnych lub platform cyfrowych).  Każde działania w kierunku ograniczania tych form współpracy powinny być podejmowane w oparciu o rzetelną analizę skutków, której zabrakło w dokumencie – dodaje Nadia Kurtieva.

Słusznie stwierdzono w dokumencie, że instrumenty polityki rynku pracy są niedopasowane do aktualnych wyzwań. Dalsze modernizowanie działań Publicznych Służb Zatrudnienia jest właściwym kierunkiem, natomiast trzeba też zwrócić uwagę na rozwój partnerstwa publiczno-prywatnego. Warto doprecyzować kroki, które przyczynią się do usprawnienia procesu programowania działań publicznych, aby podejmowane decyzje zapadały przy jak najszerszym zaangażowaniu interesariuszy i we współpracy z nimi.

– W kontekście lepszego dopasowania umiejętności kadr do wymogów rynku pracy po raz kolejny zwracamy uwagę na fakt, że KFS jest instrumentem niewystarczającym dla realizacji celów określonych w Planie. Ponadto wskazane jest lepsze dopasowanie systemu kształcenia do zapotrzebowania na zawody w gospodarce oraz lepsze zarządzanie ofertą szkolnictwa zawodowego, branżowego i wyższego. Bez podniesienia poziomu umiejętności i kwalifikacji oraz dopasowania ich do zmieniających się potrzeb rynku pracy nie będzie możliwe na dużą skalę podniesienie jakości miejsc pracy, a tym samym wzrostu zarobków we wszystkich sektorach rynku – podkreśla Nadia Kurtieva.

Konfederacja Lewiatan