EKES: Projekty nowych rozporządzeń na jednolitym rynku UE
24 listopada 2023

EKES: Projekty nowych rozporządzeń na jednolitym rynku UE

W listopadzie Sekcja Jednolitego Rynku, Produkcji i Konsumpcji (INT) EKES przyjęła projekty opinii w ważnych kwestiach – nowe propozycje rozporządzeń zaprezentowane przez Komisję Europejską dotyczą bezpieczeństwa zabawek, otwartych płatności i finansów oraz zmian w RODO.

Bezpieczeństwo zabawek

Przedmiotem opinii jest projekt wniosku Komisji Europejskiej dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie bezpieczeństwa zabawek i uchylającego dyrektywę 2009/48/WE („rozporządzenie w sprawie zabawek” lub „wniosek”). Rozporządzenie w sprawie zabawek ma dwa główne cele: 1) poprawę bezpieczeństwa dzieci przed zagrożeniami związanymi ze szkodliwymi substancjami chemicznymi zawartymi w zabawkach oraz 2) egzekwowanie środków w celu zmniejszenia liczby zabawek, które nie są zgodne z prawem UE („zabawki niezgodne z przepisami”). Stwierdzono w nim również, że obecny system prawny, którego podstawą jest dyrektywa 2009/48/WE („dyrektywa dotycząca bezpieczeństwa zabawek”), nie rozwiązuje w wystarczającym stopniu wymienionych wyżej kwestii. W dyrektywie dotyczącej bezpieczeństwa zabawek nie odniesiono się do substancji takich jak substancje zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego lub substancje wpływające na układ odpornościowy, nerwowy lub oddechowy.

Sekcja INT popiera inicjatywę Komisji i uważa ją ogólnie za zasadną, konieczną i proporcjonalną. Nie można narażać na szwank bezpieczeństwa dzieci. Proponowane rozszerzenie ogólnych zakazów, uzasadnione postępem naukowym, jest proporcjonalne, gdyż znacznie zmniejszyłoby liczbę wypadków i chorób spowodowanych kontaktem ze szkodliwymi substancjami chemicznymi zawartymi w zabawkach. Ponadto, omawiany wniosek stanowi część szerszej strategii UE w zakresie chemikaliów oraz prawodawstwa dotyczącego innych produktów (w tym produktów pielęgnacyjnych dla dzieci). Wprowadzenie cyfrowego paszportu produktu może wpłynąć na to, czy klienci będą kupować zabawki niezgodne z wymogami, i pomóc organom nadzoru rynku oraz organom celnym odróżnić zabawki spełniające wymogi od tych, które ich nie spełniają. Ponieważ jednak proponowane przepisy mogą w niewspółmiernie negatywny sposób wpłynąć na rynek tradycyjnych i personalizowanych zabawek wytwarzanych nieseryjnie, EKES sugeruje wprowadzenie konkretnych środków mających pomóc producentom takich zabawek.

Otwarte płatności i finanse

Sekcja INT z zadowoleniem przyjmuje włączenie usług w zakresie pieniądza elektronicznego oraz niezależnych usług bankomatowych w zakres dyrektywy i rozporządzenia, ponieważ wzmacnia to środki chroniące użytkowników tych rozwiązań. Kluczowe uwagi:

  • w nowej dyrektywie należy doprecyzować, czy w jej zakres wchodzą cyfrowe portfele, takie jak Apple Pay lub Google Pay,
  • należy rozszerzyć rolę organów nadzorczych państwa przyjmującego i uwzględnić w niej większe uprawnienia względem instytucji płatniczych, które prowadzą działalność, korzystając ze swobody przedsiębiorczości i swobody świadczenia usług,
  • sekcja akceptuje zawarty we wniosku dotyczącym dyrektywy zapis dotyczący usług wypłacania gotówki świadczonych przez punkty sprzedaży detalicznej,
  • uważa, że pięcioletni okres przewidziany w klauzuli przeglądowej wniosku dotyczącego dyrektywy (art. 43) jest zbyt długi,
  • w przeglądzie zmienionej dyrektywy w sprawie usług płatniczych, którą zastępuje inna dyrektywa w sprawie usług płatniczych i proponowane rozporządzenie w sprawie usług płatniczych (PSR), brakuje przepisów zapewniających większą ochronę konsumentów przed nowymi rodzajami oszustw i wyłudzeń, w związku z czym EKES zaleca szereg środków
  • z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w art. 7 PSR wprowadzono obowiązek uprzedniego informowania o opłatach za wypłatę gotówki i propozycję rozszerzenia zakazu podwyższania obowiązujących opłat za polecenia przelewu i polecenia zapłaty we wszystkich walutach UE (art. 28 PSR),
  • popiera przepisy PSR dotyczące obowiązku utworzenia panelu do zarządzania zezwoleniami i wymogu udzielenia przez użytkownika zezwolenia na wykonanie płatności,
  • uznaje za niedopuszczalne, aby konsumentów proszono o podanie danych uwierzytelniających na stronach internetowych osób trzecich,
  • sekcja apeluje, aby w odniesieniu do weryfikacji międzynarodowego numeru rachunku bankowego (IBAN) uwzględnić związek między wnioskiem dotyczącym dyrektywy w sprawie płatności natychmiastowych a PSR. Ponadto, wzywa do rozważenia zastosowania tych usług do partii zleceń płatniczych,
  • podkreśla, że należy poprawić przepisy PSR dotyczące silnego uwierzytelniania klienta,
  • wniosek dotyczący rozporządzenia zawiera luki w zakresie zakazów wykorzystywania wrażliwych danych osobowych i istotnych danych finansowych, a także nie zapewnia odpowiednio równowagi i przejrzystości.

Ogólne rozporządzenie o ochronie danych – dodatkowe przepisy proceduralne

Sekcja INT uważa, że wniosek został opracowany z należytą starannością w celu zwiększenia udziału osób, których dane dotyczą, w postępowaniach w sprawie skarg transgranicznych i że wyjaśniono w nim wszystkie informacje, które muszą zostać przedstawione w chwili wnoszenia skargi, co umożliwi usprawnienie procedury. W odniesieniu do organizacji (przedsiębiorstw i instytucji) nowe przepisy precyzyjniej określą ich prawo do sprawiedliwej procedury, w odniesieniu do osób fizycznych podkreślą prawo do bycia wysłuchanymi w ramach procedury rozpatrywania skarg, natomiast w odniesieniu do organów ochrony danych ułatwią współpracę i poprawią skuteczność egzekwowania przepisów.

Zwraca uwagę, że zdolności i wyniki organów ochrony danych państw członkowskich odgrywają bardzo istotną rolę w skutecznym rozpatrywaniu spraw transgranicznych. Dlatego wzywa państwa członkowskie do ścisłego monitorowania finansowania swych organów ochrony danych i do zwiększenia ich zdolności, aby osoby prywatne i przedsiębiorstwa mogły korzystać z całego potrzebnego im wsparcia. Wniosek ma na celu harmonizację wdrażania art. 60 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych (RODO) w państwach członkowskich oraz lepsze doprecyzowanie procedur.

Po raz pierwszy wniosek harmonizuje na szczeblu państw członkowskich przebieg procedury związanej ze stosowaniem RODO. Sekcja zaleca m.in. dokładniejsze wyznaczenie terminów procedur oraz limitów czasowych (ilekroć jest to możliwe i właściwe), wyraźne powiadomienie organów ochrony danych państw członkowskich, że skarżący powinien zawrzeć w skardze przynajmniej te informacje, o których mowa jest w załączniku do wniosku, lecz że każdy organ ochrony danych ma prawo je uzupełnić – jeżeli uzna to za konieczne – o inny zbiór fakultatywnych informacji, przyznanie organom ochrony danych państw członkowskich prawa do podjęcia decyzji, który język pośredniej komunikacji wydaje im się najbardziej odpowiedni do porozumiewania się między sobą podczas rozpatrywania skargi transgranicznej, poprawienie formularza skargi poprzez uwzględnienie prawa skarżącego do wnioskowania o poufne traktowanie przedłożonych informacji, doprecyzowanie, w jaki sposób wniosek będzie miał zastosowanie do państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG).


Lech Pilawski, doradca Prezydenta Konfederacji Lewiatan, członek EKES

Artykuł dla listopadowego wydania biuletynu Brussels Headlines

Październikowa sesja plenarna EKES-u
27 października 2023

Październikowa sesja plenarna EKES-u

fot. EC - Audiovisual Service

Najważniejsze wydarzenia i sprawozdania z październikowej sesji plenarnej Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego.

W październiku EKES był gospodarzem dwóch debat:

  • 26 października – „Wezwanie do niebieskiego ładu UE – kompleksowa strategia wodna dla Europy” z udziałem Virginijusa Sinkevičiusa, europejskiego komisarza ds. środowiska, oceanów i rybołówstwa; Posłanka do PE Pernille Weiss, przewodnicząca Grupy Wodnej do PE; Pedro Arrojo- Agudo, specjalny sprawozdawca ONZ ds. prawa do wody i urządzeń sanitarnych, oraz Mariana Mazzucato, współprzewodnicząca Global Commission on the Economics of water.
  • 25 października – Równość płci w ramach Tygodnia Równości Płci, z udziałem wiceprzewodniczącej Parlamentu Europejskiego Evelyn Regner, komisarz europejskiej Heleny Dalli i Sarah E. Hendriks, zastępczyni dyrektora wykonawczego ds. polityki, programu, społeczeństwa obywatelskiego i wsparcia międzyrządowego, a.i., UN Women.

Najważniejsze sprawozdania poddane pod głosowanie:

Palący problem: woda

Apel o utworzenie niebieskiego ładu UE (CCMI/209, sprawozdawca: Kinga JOÓ, organizacje społeczeństwa obywatelskiego – HU; Florian MARIN, Pracownicy – RO; Paul RÜBIG, Pracodawcy – AT; współsprawozdawca Péter Olajos, CCMi Del – HU)

Niedobór wody jest palącym problemem globalnym dotykającym 2,2 miliarda ludzi na całym świecie, co ma poważne konsekwencje dla stabilności gospodarczej i politycznej. W ostatnich latach w Europie wystąpiły poważne susze, powodzie, fale upałów i pożary spowodowane zmianami klimatu. Uznając nieadekwatność obecnych ram polityki UE, EKES wzywa do stworzenia kompleksowego „niebieskiego ładu” w celu priorytetowego potraktowania kwestii związanych z wodą w skali europejskiej. Zalecenia EKES-u mają na celu przewidywanie globalnych wyzwań związanych z niedoborem wody, zrównoważoną gospodarką wodną, ekonomiką wody oraz rozwiązaniem problemu ubóstwa wodnego i luki inwestycyjnej.

DEKLARACJA EKESu DLA EU BLUE DEAL

Kwestie społeczne

Wpływ edukacji na płace i wydajność pracy (SOC/769, sprawozdawczyni: Linda Romele – Pracownicy, LV)

W niniejszej opinii z inicjatywy własnej EKES zwraca uwagę na potrzebę podjęcia znaczących wysiłków politycznych i reform systemowych w dziedzinie kształcenia i szkolenia, w tym opracowania solidnych strategii w zakresie umiejętności, które najlepiej odpowiadają potrzebom rynku pracy. Należy zwiększyć szkolenia pracowników w miejscu pracy poprzez lepsze inicjatywy unijne i krajowe, a także zachęty dla pracodawców do inwestowania w takie szkolenia. Należy jeszcze bardziej wzmocnić rolę cyfryzacji kształcenia i szkolenia zawodowego, aby lepiej rozwijać dualne systemy szkolenia ludzi w zakresie umiejętności podstawowych, przekrojowych i STEM.

Pakiet dotyczący umiejętności cyfrowych i edukacji (SOC/774, sprawozdawczyni: Milena Angelova – Pracodawcy, BG; Tatjana Babrauskienė – Pracownicy, LT; Justyna Kalina Ochędzan (organizacje społeczeństwa obywatelskiego, PL)

EKES popiera zobowiązanie Komisji i nadchodzącej prezydencji belgijskiej w Radzie UE do zapewnienia włączenia cyfrowego dla wszystkich, podkreślając znaczenie uczenia się przez całe życie i dostępu do wysokiej jakości edukacji w całym życiu zawodowym.

Aktualne informacje na temat antykorupcyjnych ram prawnych (SOC/776, sprawozdawca: José Antonio Moreno Díaz – Pracownicy, ES; współsprawozdawca João Nabais – Organizacje społeczeństwa obywatelskiego, PT)

Gospodarka

Oceny środowiskowe, społeczne i związane z zarządzaniem (ECO/623, sprawozdawca: Krzysztof BALON – Organizacje społeczeństwa obywatelskiego, PL; współsprawozdawca Andrea MONE – Pracownicy, IT)

EKES odpowiada na wniosek Komisji w sprawie ratingu ESG, którego celem jest zwiększenie wiarygodności i wspieranie świadomych zrównoważonych inwestycji. Zalecenia obejmują normy jakości w celu zwalczania greenwashingu, nacisk na podwójną istotność oraz jaśniejsze definicje wykluczające działalność niekomercyjną.

Nowa generacja zasobów własnych (ECO/626, sprawozdawczyni: Katrīna ZARIаA – Pracodawcy, LV; współsprawozdawca Philip VON BROCKDORFF – Pracownicy, MT)

W niniejszej opinii EKES doradza w sprawie wniosku Komisji Europejskiej dotyczącego uregulowania nowej generacji zasobów własnych dla budżetu UE. EKES popiera te wysiłki, podkreślając jednocześnie znaczenie przejrzystości, ocen skutków i szerszej dyskusji społecznej na temat zasobów własnych UE i zdolności fiskalnej.

Polityka gospodarcza strefy euro 2023 – uwagi dodatkowe (ECO/619, sprawozdawca: Manthos MAVROMMATIS – Pracodawcy, CY)

Roczna analiza zrównoważonego wzrostu gospodarczego na 2023 r. – uwagi dodatkowe (ECO/620, sprawozdawca: Konstantinos DIAMANTOUROS – Pracodawcy, EL)

Biznes

Współczesna odpowiedzialność biznesu/MŚP (INT/1020, sprawozdawczyni: Milena Angelova – Pracodawcy, BG-I; Ferdinand WYCKMANS – Pracownicy, BE; Rudolf KOLBE – organizacje społeczeństwa obywatelskiego, AT)

W opinii skoncentrowano się na korzyściach dla mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) wynikających z przyjęcia nowoczesnego podejścia do odpowiedzialności biznesu i zaproponowano narzędzia i techniki, które można by opracować, aby pomóc MMŚP w przestrzeganiu tych zasad.

Konsumenci

Pakiet farmaceutyczny (INT/1030, sprawozdawca: Martin Josef SCHAFFENRATH – Organizacje społeczeństwa obywatelskiego, AT)

Niniejsza opinia EKES-u dotyczy proponowanego przeglądu prawodawstwa UE w dziedzinie produktów farmaceutycznych. Uznając rolę przemysłu farmaceutycznego w stymulowaniu zrównoważonej, innowacyjnej i konkurencyjnej gospodarki UE, EKES kładzie szczególny nacisk na przystępność cenową i dostępność leków. Jednym z najważniejszych elementów opinii jest wniosek dotyczący specjalnego funduszu na szczeblu UE w celu zapewnienia dostępu do leczenia wszystkim pacjentom w Europie cierpiącym na rzadkie choroby.

Energia

Indywidualna i zbiorowa konsumpcja energii jako czynnik walki o transformację ekologiczną i energetyczną oraz o równowagę gospodarczą i społeczną (TEN/801, sprawozdawca: Pierre Jean Coulon – Pracownicy, FR)

Zrównoważony rozwój

UE i agenda 2030: wzmocnienie realizacji celów zrównoważonego rozwoju (NAT/903, sprawozdawca: Maria NIKOLOPOULOU – Pracownicy, ES; współsprawozdawca: Antje GERSTEIN – Pracodawcy, DE)

W niniejszej opinii rozpoznawczej EKES wzywa Komisję Europejską do przyjęcia zintegrowanej, długoterminowej strategii mającej na celu przyspieszenie postępów w realizacji celów zrównoważonego rozwoju, uwzględniając je zbiorowo, a nie oddzielnie. Zobowiązanie do realizacji celów zrównoważonego rozwoju powinno wykraczać poza obecną kadencję polityczną, a nawet po 2030 r. Zaangażowanie społeczeństwa obywatelskiego, sektora publicznego, prywatnego, środowiska akademickiego, organizacji młodzieżowych i kobiecych ma zasadnicze znaczenie dla realizacji celów zrównoważonego rozwoju. EKES opowiada się za regularnym i zorganizowanym dialogiem z udziałem tych zainteresowanych stron we współpracy z Komisji.


Lech Pilawski, doradca prezydenta Lewiatana, członek EKES

Artykuł dla październikowego wydania Brussels Headlines

EKES: wrześniowa sesja plenarna za nami
22 września 2023

EKES: wrześniowa sesja plenarna za nami

fot. EC - Audiovisual Service

Odbyły się dwie debaty - pierwsza na temat Śródokresowego przeglądu wieloletnich ram finansowych z udziałem Johannesa Hahna, komisarza do spraw budżetu i administracji, druga z Margaridą Marques, wiceprzewodnicząca Komisji Budżetowej PE – w związku z przyjęciem opinii ECO/625 w sprawie śródokresowej rewizji wieloletnich ram finansowych.

Przyjęto 30 opinii i odnotowano jedną kontr opinię grupy pracodawców dotyczącą minimalnych przerw i okresów wypoczynku w sektorze przewozu osób.

Tematy opinii odnoszą się najczęściej do prac KE oraz PE i jasno pokazują, że ich agenda jest bardzo szeroka. Z jednej strony można to krytykować, z drugiej taka perspektywa jest niezbędna i w znacznej części zwalnia państwa członkowskie ze strategicznego myślenia.  Była więc mowa o cyfrowym euro, o zmianach w normach handlowych produktów rolnych, o polityce wodnej i niebieskiej dyplomacji, o strategii UE w sprawie zdrowia na świecie, o przyszłości Afryki, bezpieczeństwie morskim, bezpieczeństwie i interoperacyjności stałych połączeń w kanale La Manche, pakiecie patentowym, pakiecie celnym, zarządzaniu gospodarczym, platformie na rzecz strategicznych technologii dla Europy (STEP) i wielu innych. Kilka z tych opinii opisanych jest poniżej, inne można znaleźć na stronie internetowej EKES.

ECO/607 – Śródokresowa ocena Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (RRF)

EKES wzywa Komisję Europejską i rządy krajowe do zapewnienia zgodności z rozporządzeniem w sprawie RRF w odniesieniu do zaangażowania zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego na etapie wdrażania RRP w drodze formalnych, zorganizowanych i stałych konsultacji; niezbędne są bardziej szczegółowe, terminowe i zharmonizowane informacje na temat wdrażania RRP przez różnych beneficjentów pośrednich i odbiorców końcowych, obejmujące co najmniej całkowitą kwotę umowy, jej zakres i zawarcie. Stwierdza, że należy podjąć działania mające na celu uproszczenie procedur, zmniejszenie obciążeń administracyjnych i udzielenie ukierunkowanego wsparcia, aby umożliwić MŚP korzystanie z RRF; wzywa do zwiększenia elastyczności w zakresie wyboru projektów, przydziału środków i terminów w celu dostosowania do zmieniających się okoliczności i pojawiających się potrzeb, a także do poprawy koordynacji między RRF i innymi europejskimi instrumentami inwestycyjnymi, takimi jak fundusze strukturalne i Fundusz Spójności oraz InvestEU. Dodatkowo:

  • podkreśla, że zorganizowane społeczeństwo obywatelskie zaapelowało o wydłużenie okresu wdrażania o czas niezbędny do wykorzystania całego finansowania;
  • kładzie nacisk na znaczenie ustanowienia skuteczniejszych mechanizmów monitorowania i oceny w celu oceny zrównoważonego charakteru i długoterminowych skutków RRF, w których musi uczestniczyć zorganizowane społeczeństwo obywatelskie;
  • uważa, że powinien istnieć obowiązek ustanowienia komitetu monitorującego (lub podobnych organów) lub zaangażowania organów już ustanowionych w innych obszarach, na wzór innych programów związanych z wypłatą środków UE.

SOC/772 – Wieloletnia polityka strategiczna w zakresie europejskiego zintegrowanego zarządzania granicami

EKES z zadowoleniem przyjmuje strategię zintegrowanego zarządzania granicami Unii Europejskiej, gdyż jest ona instrumentem zarządzania zmierzającym do poprawy koordynacji i wspólnych celów państw członkowskich w odniesieniu do granic. Popiera strategiczne wytyczne zawarte w EUIBM, zgodnie z którymi Frontex i właściwe organy państw członkowskich powinny uwzględniać zabezpieczenia praw podstawowych we wszystkich swoich działaniach.

EKES wzywa Komisję i Frontex do dokonania przeglądu strategii w zakresie praw podstawowych z myślą o uwzględnieniu konkretnych celów związanych z pracą i oddziaływaniem obserwatorów praw podstawowych. Podkreśla potrzebę ustanowienia prawdziwego wspólnego europejskiego systemu azylowego, który byłby skuteczny i bezpieczny, a także wspólny i obowiązkowy dla 27 państw członkowskich. Należy zapewnić legalne, bezpieczne i skuteczne kanały dostępu dla imigracji w celach zawodowych. Aby ułatwić zrównoważoną politykę migracyjną, potrzebne są skuteczne i realistyczne legalne i bezpieczne drogi migracji do UE. Ubolewa, że w EUIBM praktyka zawracania nie jest problemem odpowiednio uznawanym i rozwiązywanym i zwraca się do Komisji o opracowanie jasnych planów w tym zakresie i określenie krajowych instytucji granicznych w celu uniknięcia tych niedopuszczalnych praktyk. Podkreśla, że w żadnym wypadku polityka zagraniczna UE lub jej polityka współpracy nie powinna być zależna od kooperacji krajów pochodzenia w procesie powrotu i readmisji.

SOC/775 – Przekazywanie postępowania w sprawach karnych

EKES z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Komisji Europejskiej mającą na celu stworzenie wspólnego systemu przekazywania postępowania karnego między państwami członkowskimi, co pozwoli uniknąć powielania postępowań dotyczących tych samych okoliczności faktycznych oraz ograniczyć bezkarność spowodowaną powstrzymaniem się od wszczęcia ścigania. Jednocześnie uważa, że należy wyraźnie odnieść się zarówno do europejskiej konwencji praw człowieka, jak i do Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, a także do innych instrumentów prawnych mających na celu ochronę praw podstawowych.

Proponowany system nie może zostać wykorzystany do tego, by osoby podejrzane/oskarżone były w stanie zyskać dostęp do korzystniejszego systemu prawnego. Z zadowoleniem przyjmuje decyzję o wdrożeniu wspólnych narzędzi cyfrowych, ale uważa, że konieczne jest utrzymanie kanałów komunikacji w formie papierowej, aby nie wykluczać osób, które nie mają dostępu do narzędzi informatycznych. Jest zdania, że cały proces tłumaczenia powinien przebiegać z najwyższą starannością (zakaz wykorzystania sztucznej inteligencji bez udziału człowieka) oraz że należy zapewnić prawo do odwołania się ze względu na niezadowalające tłumaczenie. Należy przewidzieć sposób rozwiązywania negatywnych konfliktów jurysdykcji w przypadku stosowania omawianych przepisów i znieść możliwość, by organ wnioskujący – w przypadku wyrażenia zgody na przekazanie – przesyłał organowi, do którego kierowany był wniosek, tylko część akt sprawy, a nie całość.

ECO/621 – Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności a polityka spójności: w kierunku polityki spójności 2.0

EKES podkreśla, że podstawowa zasada „nie pomijać nikogo” w polityce spójności zachowuje w dalszym ciągu ważność. Nierówność szans ma negatywny wpływ na długoterminowy wzrost i konkurencyjność na szczeblu regionalnym, krajowym i unijnym. W związku z tym polityka spójności musi być bardziej zróżnicowana i elastyczna, aby pozwalała zwracać większą uwagę na ludzi. Należy poszerzyć, zmodernizować lub zrewidować gamę instrumentów i podejść, aby stworzyć silną, skuteczną, elastyczną, odnowioną politykę spójności. Uważa, że wykorzystanie środków z Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (RRF) da się całkowicie pogodzić z realizacją przyszłej polityki spójności oraz że inwestycje i programy zainicjowane za pomocą RRF nie powinny zostać wstrzymane.

Należy zwrócić szczególną uwagę na kategorie osób o niższych wskaźnikach zatrudnienia (kobiety, młodzież, imigranci, osoby o niskim poziomie wykształcenia), w przypadku których na danym obszarze potrzebne są specjalne programy szkolenia, przekwalifikowania i wsparcia. Należy nadal chronić MŚP i ich zrównoważony charakter, a jednocześnie znaleźć sposoby finansowania dużych przedsiębiorstw, co jest ważnym czynnikiem konwergencji, zwłaszcza jeśli chodzi o technologie strategiczne, za pośrednictwem nowej platformy technologii strategicznych dla Europy (STEP).

Polityka spójności musi pozostać pierwszoplanową polityką inwestycyjną UE, aby można było wspierać europejską politykę regionalną w przystosowaniu się do celów klimatycznych z myślą o stworzeniu społeczeństwa neutralnego pod względem emisji dwutlenku węgla i przeprowadzeniu transformacji. Polityka spójności musi wzmocnić inwestycje cyfrowe mające na celu zniwelowanie przepaści cyfrowej. Polityka spójności musi zapewniać skuteczny i sprawiedliwy podział korzyści płynących z cyfryzacji.

ECO/622 Nowe przepisy dotyczące zarządzania gospodarczego dostosowane do przyszłości

EKES popiera prostsze i bardziej przejrzyste ramy zarządzania gospodarczego, ograniczenie tendencji procyklicznych, zwiększenie poczucia odpowiedzialności na poziomie krajowym i zaostrzenie egzekwowania, zróżnicowanie i większe dostosowanie do potrzeb ścieżki korekty budżetowej dla każdego państwa członkowskiego w oparciu o ramy wspólnego ryzyka. Wzywa do szybkiego rozpoczęcia negocjacji między współprawodawcami w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie reform przed końcem bieżącego roku oraz ich wdrożenia przed kolejnymi wyborami europejskimi, ponieważ solidne, zrównoważone, możliwe do wyegzekwowania i przewidywalne długoterminowe ramy mają ogromne znaczenie również dla rynku zadłużenia. Proponuje zastąpienie wymogu zobowiązującego każde państwo członkowskie z deficytem budżetowym przekraczającym 3 % do zmniejszenia tego deficytu średnio o 0,5 % PKB rocznie we wszystkich okolicznościach – poza wyjątkowymi – zasadami bardziej dostosowanymi do specyfiki państw członkowskich, co powinno zapewnić długoterminową zdolność obsługi zadłużenia. Wzywa do odrębnego traktowania inwestycji publicznych – przynajmniej w zakresie transformacji ekologicznej i obronności – podczas podejmowania decyzji o wszczęciu procedury nadmiernego deficytu, aby umożliwić wszystkim państwom członkowskim podjęcie inwestycji publicznych niezbędnych do realizacji wspólnych priorytetów.

Najpóźniej do 2026 r. – należy ustanowić mechanizm zdolności fiskalnej UE, aby zaspokoić przynajmniej niektóre potrzeby inwestycyjne mające na celu realizację wspólnych priorytetów oraz aby zapewnić państwom członkowskim przestrzeń fiskalną na pokrycie kosztów budżetowych wielorakich transformacji, które nie są uważane za inwestycje. Wzywa do przyjęcia definicji inwestycji publicznych, wedle której kwalifikowalne długoterminowe wydatki publiczne będą obejmować nie tylko nakłady na środki trwałe, lecz również akumulację kapitału naturalnego i społecznego umożliwiającego inwestycje publiczne w cele ekologiczne i społeczne. Oczekuje od współprawodawców dalszej i dogłębnej oceny metodologii analizy zdolności obsługi zadłużenia przed przyjęciem nowego rozporządzenia, aby uniknąć wszelkich niezamierzonych automatycznych konsekwencji wynikających z nowej polityki oszczędnościowej, w szczególności biorąc pod uwagę społeczne skutki środków, które zostaną ostatecznie przewidziane. Sankcje przewidziane w ramach procedury nadmiernego deficytu nie powinny być nakładane automatycznie w oparciu o kategoryzację krajów na podstawie wskaźników długu.


Lech Pilawski, członek EKES, doradca prezydenta Lewiatana

Artykuł dla wrześniowego wydania Brussels Headlines

Co jest kluczowe dla UE: konkurencyjność i autonomia strategiczna
28 stycznia 2023

Co jest kluczowe dla UE: konkurencyjność i autonomia strategiczna

fot. EKES

Podczas styczniowej sesji plenarnej, Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny (24-25.01.2023) przyjął 13. opinii  i odbył 4 ważne debaty.

Pierwsza dotyczyła „Śródokresowej oceny postępów w realizacji Agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030”, z udziałem Guillaume Lafortune’a, wiceprzewodniczącego sieci ONZ ds. rozwiązań dla tej agendy (UN SDSN). Perspektywa ONZ jest wyraźnie inna niż krajów wysoko rozwiniętych, które nie chcą zrozumieć, że ich wzrost gospodarczy i wręcz zabójczo rosnąca konsumpcja dzieje się kosztem krajów ubogich, ich środowiska, nadmiernej eksploatacji złóż poszukiwanych surowców i emisji, które im eksportujemy, w trosce o nasze środowisko. Nie stać ich na zielone reżimy produkcyjne, na walkę ze skutkami ocieplenia, z głodem i biedą. Ciągle robimy za mało i za wolno!

Kolejna debata, z jednej strony była zdecydowanie bardziej optymistyczna, bo dotyczyła 30. lat jednolitego rynku, z drugiej uświadomiła, że mimo sukcesów, ten rynek nie jest wystarczająco jednolity i z każdym kolejnym krokiem, pokazuje, ile jeszcze wyzwań przed nami. Ale, jak stwierdziła Margrethe Vestager – wiceprzewodnicząca KE, to naturalny proces. Szybki rozwój gospodarczy, technologiczny, cyfrowy, przynosi każdego dnia nowe wyzwania i nowe możliwości. Ten proces nie ma końca, na co dzień borykamy się z wieloma barierami. Sukcesem jest „jedna ładowarka”, ale walka o nią zabrała lata. Większość obywateli krajów UE może swobodnie podróżować po Europie, ale każdy zderzy się z koniecznością zmiany operatora telekomunikacyjnego. Obywatele pracują fizycznie lub zdalnie w innym kraju UE, ale zawiłości związane z opodatkowaniem czy ubezpieczeniem społecznym są tak skomplikowane, że rzadko kto jest w stanie im sprostać. Nie mniej, nie ma innej drogi: Unia musi być coraz bardziej wspólna i nikt nas od tej pracy nie uwolni. Inaczej przegramy w konkurencyjnym świecie.

Trzecia debata, z przewodniczącą Parlamentu Europejskiego Robertą Metsolą odnosiła się do reakcji UE na wyzwania geopolityczne.  To był powiew nowej energii, otwartości, jasnych ocen i klarownych przesłań: konkurencyjność wraz z większą autonomią strategiczną ma kluczowe znaczenie w obecnych trudnych czasach. Przewodnicząca Metsola położyła nacisk na jednolity rynek i oferowane przez niego możliwości: Musimy powrócić do wzrostu i zmniejszyć naszą zależność, jednocześnie podwajając tempo transformacji ekologicznej i cyfrowej. Europa powinna mądrze wykorzystywać swoje atuty i dbać o to, by nasza aktywna polityka handlowa każdego dnia przynosiła korzyści Europejczykom. To decydujący moment. Tylko dzięki skoordynowanym wysiłkom możemy z powodzeniem zbudować bardziej odporną, sprawiedliwą i zrównoważoną przyszłość, w której nikt nie zostaje w tyle.

Dyskusja dotyczyła również reakcji UE na zewnętrzne realia polityczne i gospodarcze, takie jak amerykańska ustawa o redukcji inflacji, agresywna wojna Rosji z Ukrainą oraz niestabilność cen paliw kopalnych, a także wyzwania wewnętrzne, choćby brak wykwalifikowanych pracowników, czego obecnie Europa doświadcza. Przewodnicząca PE podziękowała Komitetowi za szybką i stanowczą reakcję wobec agresji Rosji na Ukrainę i jednoznacznie podkreśliła, że tylko wspólna walka o wolną Ukrainę może przynieść sukces. Dlatego popiera wszystkie możliwe środki wsparcia i pomocy dla Ukrainy, bo to jest także wojna o Europę. Skończył się czas niskich wydatków na obronę. W reakcji na kilka pytań dotyczących odmowy włączenia Bułgarii i Rumunii do strefy Schengen, stwierdziła jasno, że to jest błąd, który szybko trzeba naprawić. W podsumowaniu, i Roberta Metsola, i Christa Schweng (przewodnicząca EKES) podkreśliły, że „dobrze funkcjonująca demokracja jest niezbędna, aby społeczeństwo europejskie mogło skutecznie stawić czoła obecnym wyzwaniom. Dlatego EKES i Parlament Europejski zamierzają dalej zacieśniać współpracę i aktywnie działać na rzecz zapewnienia jak najwyższej frekwencji w nadchodzących wyborach europejskich w 2024 r., a PE liczy na EKES, który jako reprezentant społeczeństwa obywatelskiego ma do odegrania kluczową rolę w ulepszaniu polityk UE i sposobu ich wdrażania.”

Ostatnia debata, z udziałem szwedzkiej ministry ds. europejskich Jessiki Roswall, dotyczyła priorytetów prezydencji szwedzkiej w Radzie UE. I tu padły twarde zapowiedzi jak najsilniejszego wsparcia dla Ukrainy. Priorytety prezydencji są już znane: bezpieczeństwo, konkurencyjność gospodarcza (w tym reakcja na decyzję USA i uruchomienie paktu antyinflacyjnego, który wprost uderza w konkurencyjność innych krajów), transformacja ekologiczna i cyfrowa oraz europejskie wartości i praworządność. Proponowane rozwiązania powinny wychodzić poza ramy jednej prezydencji i budować strategię na co najmniej kolejne 10 lat.

Lista przyjętych opinii:

ECO/598: Polityka gospodarcza w strefie euro; INT/1017: Wyroby medyczne do diagnostyki in vitro; INT/1018: Opłaty wnoszone na rzecz EMA; INT/1011: Dyrektywa w sprawie odpowiedzialności za sztuczną inteliegencję; INT/1002: Zmiana dyrektywy w sprawie odpowiedzialności za produkt; CCMI/191: Zrównoważony recykling, wykorzystanie surowców wtórnych i sprawiedliwa transformacja w przemyśle metali żelaznych i nieżelaznych; CCMI/192: Rozwiązanie niedoborów strukturalnych i wzmocnienie autonomii w ekosystemie półprzewodników; NAT/875: Etykietowanie ekologicznej karmy dla zwierząt domowych; NAT/841: Cele odbudowy zasobów przyrodniczych w ramach unijnej strategii na rzecz różnorodności; REX/537: Rola społeczeństwa obywatelskiego w odbudowie odporności regionu eurośródziemnomorskiego; REX/561: Siła partnerstw handlowych: współpraca na rzecz zielonego wzrostu; REX/558: Aktualizacja programu międzynarodowego zarządzania ocenami; REX/562 Strategiczny kompas UE; SOC/741: Europejska strategia w dziedzinie opieki;


Lech Pilawski, doradca zarządu Lewiatana, członek EKES, przewodniczący Obserwatorium Rynku Pracy, sekcje SOC, INT, CCMI i in.

Artykuł dla styczniowego wydania Brussels Headlines – europejskiego biuletynu Lewiatana

EKES: Co zrobić, żeby zbudować strategiczną autonomię Europy?
13 grudnia 2022

EKES: Co zrobić, żeby zbudować strategiczną autonomię Europy?

fot. Antoine Schibler / Unsplash

W Europejskim Komitecie Ekonomiczno-Społecznym, odbyła się 6 grudnia konferencja, zorganizowana wspólnie przez trzy obserwatoria EKES-u, Centrum Monitorowania Transformacji Cyfrowej i Jednolitego Rynku, Centrum Monitorowania Rynku Pracy i Centrum Monitorowania Zrównoważonego Rozwoju. Temat konferencji to: Przyspieszenie przemian w celu zbudowania otwartej strategicznej autonomii Europy.

Uczestnicy dyskutowali o tym co powinna oznaczać autonomia strategiczna, w jaki sposób społeczeństwo obywatelskie mogłoby pomóc przyspieszyć przejście do otwartej autonomii strategicznej Europy oraz jak zapewnić spójność między politykami UE w perspektywie krótko- i średnioterminowej.

Zobacz infografiki >>

Pierwotnie skoncentrowana na kwestiach bezpieczeństwa i obrony, definicja otwartej autonomii strategicznej rozszerzyła się, obejmując szeroki zakres polityk, od geopolityki, handlu i ekonomii (tj. surowce krytyczne i łańcuchy dostaw) po technologię, środowisko i klimat, sprawy społeczne i zarządzanie. Jednak państwa członkowskie UE nadal nie są zgodne na jakim poziomie ambicji należy dążyć do autonomii strategicznej, ani jak definiować to pojęcie. W następstwie kryzysu związanego z COVID-19, a następnie wojny na Ukrainie, wszyscy wydają się zgadzać, że UE powinna rozwinąć większe zdolności w celu zwiększenia samowystarczalności.

Jak zauważył Lech Pilawski, przewodniczący Centrum Monitorowania Rynku Pracy, obecny kontekst wielkich napięć geopolitycznych, wielu kryzysów, takich jak kryzys demograficzny, oraz wyzwań technologicznych zmusza nas do zrewidowania naszego postrzegania odporności Europy i osiągnięcia znacznie wyższego poziomu samowystarczalności, czyli strategicznej autonomii Europy. Dziś o tym rozmawialiśmy, ale to dopiero początek. UE musi się obudzić i szybko reagować, a to może wymagać zmiany paradygmatu wzrostu.

Unia Europejska chce wprowadzić sprawdzian konkurencyjność
23 listopada 2022

Unia Europejska chce wprowadzić sprawdzian konkurencyjność

fot. EKES

Od dłuższego czasu zmniejsza się udział Europy w gospodarce światowej. Szacuje się, że w 2050 r. UE będzie reprezentować mniej niż 10 % światowego produktu krajowego brutto (PKB), a w ciągu najbliższych kilku lat 85 % prognozowanego wzrostu światowego PKB będzie pochodzić spoza UE.

Słaba perspektywa wzrostu gospodarczego Europy pogłębia względny spadek gospodarczy. Oznacza to, że głos Europy na świecie liczy się mniej, i osłabia globalną rolę UE oraz jej wpływ na współpracę międzynarodową.

Rząd Szwecji określił konkurencyjność jako jeden z elementów politycznych zbliżającej się prezydencji szwedzkiej w Radzie UE. Z kolei EKES wezwał już do przeprowadzenia sprawdzianu konkurencyjności w swojej opinii w sprawie pakietu „Gotowi na 55”, w której stwierdził, że „w drodze do społeczeństwa neutralnego dla klimatu musimy przyjąć model, który doprowadzi do rozwoju gospodarki. Jeśli chcemy, aby UE wiodła prym i aby reszta świata szła w jej ślady, musimy dążyć do ukształtowania jak najlepszego modelu, który będzie sprawiedliwy i zrównoważony gospodarczo, społecznie i pod względem środowiska naturalnego”. Ponadto EKES stwierdził, że „wszystkie wnioski ustawodawcze przedstawione w ramach programu «Gotowi na 55» należy przeanalizować pod kątem konkurencyjności zgodnie z zasadami dotyczącymi celów zrównoważonego rozwoju, tak aby w pełni zrozumieć konsekwencje dla przedsiębiorstw”. Wcześniej EKES wezwał do przeprowadzenia testu konkurencyjności w swojej opinii w sprawie unii rynków kapitałowych. W sprawozdaniu z Konferencji w sprawie przyszłości Europy zwrócono się również o to, by nowe inicjatywy polityczne UE zostały poddane „sprawdzianowi konkurencyjności” w celu przeanalizowania ich wpływu na przedsiębiorstwa i ich otoczenie biznesowe (koszt prowadzenia działalności gospodarczej, zdolność do innowacji, konkurencyjność międzynarodowa, równe warunki działania itp.) Niedawno przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen oświadczyła w swoim przemówieniu, że standardowa kontrola konkurencyjności stanie się elementem stanowienia unijnego prawa.

Perspektywy krótkoterminowe są w dużym stopniu związane z inwazją Rosji na Ukrainę, która nadal negatywnie wpływa na gospodarkę UE, a także z faktem, że w UE nadal trwa odbudowa po pandemii COVID-19. Wspomniana wojna wywarła dodatkową presję wzrostową na ceny energii i towarów żywnościowych, które skutkują nasileniem globalnych presji inflacyjnych i osłabieniem siły nabywczej gospodarstw domowych. W odpowiedzi na wysoką stopę inflacji Europejski Bank Centralny podwyższył stopy procentowe w euro, analogicznie do działań podejmowanych przez Federalny Bank Rezerw w USA. Ponadto słabnący światowy wzrost gospodarczy prowadzi do osłabienia popytu zewnętrznego. Równocześnie Europa stoi w obliczu historycznej transformacji strukturalnej, której siłą napędową są zmiany geopolityczne, przemiany demograficzne, transformacja cyfrowa oraz przejście na neutralną dla klimatu gospodarkę o obiegu zamkniętym. Powoduje to przekształcenie rynków i przyspieszenie konkurencji dotyczącej czynników produkcji. Powodzenie transformacji zależy ostatecznie od tego, jak dobrze działa cała gospodarka. Ważna jest też konkurencyjność wewnętrzna, wymagająca harmonizacji przepisów i usuwania barier, gdyż tylko dobrze funkcjonujący rynek wewnętrzny może poprawić europejską pozycję na rynkach globalnych. UE musi wzmocnić swoją międzynarodową pozycję i wpływ w zakresie transformacji cyfrowej i ekologicznej. Rozwój i wykorzystanie technologii cyfrowych to kwestia nie tylko konkurencyjności gospodarczej, lecz także bezpieczeństwa i roli geopolitycznej UE. To także warunek wstępny, by UE mogła być podmiotem ustanawiającym światowe standardy, dotyczące, na przykład, godnej zaufania sztucznej inteligencji.
Potrzeba silniejszego wpływu na świecie dotyczy także przeciwdziałania zmianie klimatu. Wymaga to zarówno znacznych wpływów dyplomatycznych, jak i silnej konkurencyjności pod względem opłacalności, innowacji, umiejętności i dostarczania na rynki światowe produktów, technologii i rozwiązań niskoemisyjnych. Niezbędne jest zapewnienie przedsiębiorstwom unijnym otoczenia sprzyjającego innowacjom, inwestycjom i handlowi. Ponieważ o wielu elementach otoczenia biznesowego decydują ramy polityki, ramy regulacyjne i fiskalne, decydenci muszą zapewnić, aby ramy te sprzyjały konkurencyjności przedsiębiorstw, a w konsekwencji całej gospodarce i całemu społeczeństwu.

Potencjalne składowe sprawdzianu konkurencyjności

Ponieważ nie istnieje pojedyncza ani uniwersalna definicja konkurencyjności, treść sprawdzianu konkurencyjności zależy od zakresu i perspektywy, jaką należy przyjąć. We wniosku prezydencji czeskiej wyraźnie odniesiono się do konkurencyjności przedsiębiorstw unijnych w celu zbudowania silniejszej i odporniejszej gospodarki UE. Konkurencyjność przedsiębiorstw można określić jako ich zdolność do odnoszenia sukcesów na rynku w sposób opłacalny, tworząc wartość dla siebie i dla całego społeczeństwa. Ta z kolei zależy od dostępności czynników produkcji (wykwalifikowanej siły roboczej, energii i surowców, kapitału, danych), ogólnych kosztów produkcji, popytu i rynków na produkty oraz zdolności przedsiębiorstw do wprowadzania innowacji i wykorzystywania pojawiających się możliwości. Wyjątkowa społeczna gospodarka rynkowa UE, wraz z towarzyszącym jej zarządzaniem makroekonomicznym, badaniom, innowacjom, dialogiem społecznym, zaangażowaniem społeczeństwa obywatelskiego, a także z kompleksowymi systemami edukacji, opieki zdrowotnej i systemami społecznymi, stanowi istotny atut, który można wykorzystać w dążeniu do poprawy konkurencyjności. Biorąc pod uwagę obecne i przewidywane przyszłe wyzwania, EKES apeluje, by sprawdzian konkurencyjności służył wspieraniu przedsiębiorstw, tworzeniu miejsc pracy i poprawie warunków pracy, zrównoważonemu wzrostowi gospodarczemu i spójności społecznej. Wymaga to wielowątkowej oceny skutków, w jaki inicjatywy polityczne i regulacyjne wpływają na konkurencyjność oraz decyzji politycznych, które nadadzą konkurencyjności i odpowiednie znaczenie przy kształtowaniu nowych inicjatyw. Dlatego podstawę sprawdzianu konkurencyjności powinny stanowić wiarygodne informacje dotyczące skutków inicjatyw politycznych i regulacyjnych na różnych poziomach, w tym kosztów przestrzegania przepisów, łatwości dostępu do rynków i innych bezpośrednich skutków dla przedsiębiorstw. Szczególne znaczenie mają efekty mnożnikowe w łańcuchach wartości, takie jak wpływ na dostępność energii i surowców. Sprawdzian konkurencyjności powinien obejmować także wpływ na zatrudnienie, inwestycje, innowacje, produktywność, aspekty związane ze sporami sądowymi, funkcjonowanie jednolitego rynku, handel zagraniczny oraz ogólny europejski model społeczny i zrównoważony wzrost. Sprawozdanie z oceny skutków musi zawierać opis wpływu na środowisko oraz skutków społecznych i gospodarczych, w tym skutków dla MŚP.  Choć dokumencie roboczym OECD docenia narzędzie Komisji Europejskiej dotyczące konkurencyjności jako najbardziej wszechstronny istniejący dokument służący do oceny skutków regulacji w odniesieniu do konkurencyjności, wyraźna jest potrzeba ulepszeń, zwłaszcza w odniesieniu do wdrażania tych narzędzi i związanego z tym egzekwowania. Według Rady ds. Kontroli Regulacyjnej analiza skutków była często niedostatecznie rozwinięta, a niektórych istotnych skutków nie oceniono w wystarczający sposób. Rada często zwracała się również o dalszą kwantyfikację, w szczególności kosztów administracyjnych i oszczędności. W sprawozdaniu rocznym za 2020 r. Rada ds. Kontroli Regulacyjnej najczęściej wskazywała na brak analizy konkurencyjności (często związany z niewystarczającą analizą kosztów), skutków dla MŚP oraz skutków społecznych. Ważne jest, aby poszczególne elementy narzędzi związane z konkurencyjnością, w tym dotyczące konkurencyjności sektorowej, MŚP, innowacji, konkurencji, rynku wewnętrznego, handlu i inwestycji, rozpatrywano w sposób zintegrowany. Kluczowe, by ocena wpływu na konkurencyjność nie ograniczała się do skutków pojedynczej inicjatywy w oderwaniu od innych, ale uwzględniała skumulowane obciążenie, zwłaszcza koszty związane z wdrażaniem prawodawstwa lub innych środków mających wpływ na te same podmioty. Ocena powinna obejmować skutki krótkoterminowe i długoterminowe, w ramach różnych scenariuszy prognostycznych. Aby znaleźć najlepszy wariant strategiczny, należy również ocenić wpływ alternatywnych wariantów na konkurencyjność i wyczerpująco je opisać. Ważne jest także, aby w ocenie wpływu na konkurencyjność skupić się bardziej na danych ilościowych i je opracować. Równie ważne jest całościowe spojrzenie na konkurencyjność w kontekście zrównoważonego rozwoju. Zrównoważenie środowiskowe ma związek z konkurencyjnością przedsiębiorstw, nie tylko jako czynnik związany z kosztami, ale dlatego, że wiele podmiotów rynkowych, w tym klientów, inwestorów i finansistów, oczekuje dobrej efektywności środowiskowej. To samo dotyczy zrównoważonego rozwoju społecznego, w tym poszanowania praw człowieka, równości płci i praw pracowniczych. W ramach sprawdzianu konkurencyjności należy również w pełni wykorzystać inne istniejące narzędzia, takie jak oceny adekwatności, program REFIT i platforma ds. dostosowania się do wymogów przyszłości. Są one szczególnie ważne dla oceny łącznego wpływu różnych inicjatyw. Sprawdzian konkurencyjności powinien stanowić kluczowy element wyważonego procesu decyzyjnego i być stosowany w kontekście wszelkiego rodzaju procesów kształtowania polityki i stanowienia prawa UE, obejmujących również strategie i programy UE, przepisy budżetowe i podatkowe, prawo wtórne i umowy międzynarodowe. Powinien być stosowany w procesie europejskiego semestru, ponieważ polityka państw członkowskich ma w tym względzie kluczowe znaczenie.
Lech Pilawski (na podstawie projektu opinii)


Artykuł dla listopadowego wydania Brussels Headlines, newslettera europejskiego Konfederacji Lewiatan

Wrześniowa sesja EKES: 28 opinii i 4 debaty!
26 września 2022

Wrześniowa sesja EKES: 28 opinii i 4 debaty!

Margaritis Schinas and Christa Schweng

Przerwa wakacyjna (choć prace w grupach studyjnych trwały także w sierpniu) skutkowała napiętym programem 572. sesji plenarnej.

Cztery debaty odnosiły się do przyjętych opinii:

  • „Rola miast i obywateli w zakresie odporności i odbudowy w kontekście asymetrycznych i nieprzewidzianych kryzysów”, z udziałem Ivana Bartosa, czeskiego wicepremiera ds. cyfryzacji, w związku z opiniami ECO/588: Partnerstwa tematyczne w ramach porozumienia lublańskiego I ECO/576 W sprawie „Fast-Care”;
  • „Skuteczna, dostępna i dostosowana do potrzeb polityka w zakresie zdrowia i opieki w UE”, z udziałem Margaritisa Schinasa, wiceprzewodniczącego KE, w związku z opiniami SOC/720: Strategia w zakresie pracowników sektora zdrowia i opieki dla przyszłej Europy i INT/990: Europejska przestrzeń danych dotyczących zdrowia;
  • „MŚP w Europie – wyzwania i perspektywy” z udziałem Davida Clarinvala, belgijskiego wicepremiera i ministra ds. klasy średniej, samozatrudnionych, MŚP, rolnictwa, reform instytucjonalnych i odnowy demokratycznej Belgii, Isabelle Schomann, sekreatrz ETUC i Veronique Willems, sekretarz generalnej SMEunited, w związku z opiniami INT/979: przenoszenie własności przedsiębiorstw… i INT/979: MŚP…_Gotowi na Fit for 55;
  • „Godna praca na całym świecie” z udziałem Wernera Kollera, dyrektora regionalnego MOP dla Europy i Azji Środkowej, w związku z opinią SOC/727: Godna praca na całym świecie.

Główne rekomendacje wybranych opinii:

Komitet uważa, że należy wspierać zaangażowanie partnerów społecznych i organizacji społeczeństwa obywatelskiego w uruchamianie i wdrażanie unijnych programów inwestycyjnych, w szczególności InvestEU poprzez ustanowienie komitetów konsultacyjnych składających się z organizacji reprezentujących partnerów społecznych i społeczeństwo obywatelskie, właściwe organy, EBI i instytucje finansowe, wzmocnienie zdolności technicznych administracji publicznej, dopilnowanie by inwestycje były ukierunkowane na osiągnięcie celów Zielonego Ładu i transformacji cyfrowej, w warunkach sprawiedliwej transformacji oraz wzmocnienie spójności społecznej, wzmocnienie komplementarności i synergii między InvestEU a innymi programami inwestycyjnymi UE. Komitet uważa, że należy wprowadzić instrumenty pozwalające ocenić wpływ programów na warunki pracy i życia poszczególnych osób i społeczności oraz na konwergencję między regionami. Wskazuje, że organizacje społeczeństwa obywatelskiego zgodziły się, iż pierwszeństwo w dostępie do finansowania z InvestEU należy przyznać MŚP i przedsiębiorstwom gospodarki społecznej. Należy rozwijać zdolność tych przedsiębiorstw do pełnego uczestnictwa w najważniejszych dziedzinach inwestycji wspieranych przez UE. Kluczowe znaczenie ma jednorodna definicja na szczeblu europejskim pojęć MŚP, spółek o średniej kapitalizacji i przedsiębiorstw gospodarki społecznej, co uprości formalności i zmniejszy obciążenia administracyjne spoczywające na mniejszych przedsiębiorstwach.

  • SOC/728 – Test wpływu polityki UE na młodzież:

Komitet uważa, że brakuje demokratycznej reprezentacji młodych ludzi oraz perspektyw dla niej. Tradycyjna polityka młodzieżowa to stanowczo za mało. Edukacja jest jednym z najskuteczniejszych sposobów dotarcia do młodych ludzi i poinformowania ich wszystkich możliwych formach uczestnictwa oraz o wartościach, jakie reprezentuje projekt europejski. Uwzględnianie perspektywy młodzieży w każdym obszarze polityki, zaangażowanie młodych w procesy polityczne i decyzyjne może pomóc w lepszym stanowieniu prawa i kształtowaniu polityki. Należy udostępnić odpowiednie zasoby, aby to umożliwić. Test wpływu polityki UE na młodzież nie może zastępować konstruktywnego zaangażowania młodych ludzi i powinien uzupełniać istniejące mechanizmy uczestnictwa. EKES zwiększy wewnętrzne zaangażowanie młodych ludzi i organizacji młodzieżowych w swe prace oraz rozważy możliwe sposoby zastosowania koncepcji testu wpływu polityki UE na młodzież w celu opracowania spójnego podejścia do zaangażowania młodzieży w Komitecie.

  • NAT/859 – Transformacja energetyczna i cyfrowa na obszarach wiejskich

Komitet ocenił, że bliźniaczej transformacji energetycznej i cyfrowej na obszarach wiejskich nie poświęcono tyle uwagi i wsparcia, ile należy. Podkreśla, że aby unijne lub krajowe plany odbudowy i zwiększania odporności mogły w pełni korzystać z wkładu obszarów wiejskich, konieczne jest zapewnienie szybkiej łączności internetowej na całym terytorium, w tym na obszarach słabo zaludnionych. Władze publiczne i operatorzy muszą opracować przyjazne dla użytkownika aplikacje, dostosowane do realiów stylu życia i działalności na obszarach wiejskich. Zastosowanie tych technologii może np. zmniejszyć ślad węglowy rolnictwa (rolnictwo precyzyjne) i przyczynić się do poprawy dostępności obszarów oddalonych (drony). Niezależnie od wieku użytkownicy na obszarach wiejskich muszą mieć możliwość odpowiedniego szkolenia i podnoszenia kwalifikacji, aby móc korzystać z nowych technologii cyfrowych. Inkluzywność na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania musi również umożliwiać dostęp do wymaganych urządzeń poprzez wspólne użytkowanie lub dotację państwową. Skoro 30% ludności UE mieszka na obszarach wiejskich, sprawiedliwa transformacja energetyczna na obszarach wiejskich jest kluczowym elementem sprawiedliwej transformacji w kierunku neutralnej dla klimatu, zrównoważonej i dobrze prosperującej Unii Europejskiej, zgodnie z agendą terytorialną 2030. Komisja zaproponowała, aby 20% środków z NextGenerationEU zostało zainwestowanych w technologie cyfrowe. EKES z kolei zaleca, by każde z państw członkowskich przeznaczyło co najmniej połowę tych funduszy na technologie cyfrowe na obszarach wiejskich i to bez nadmiernej biurokracji.

Zapewnienie równego dostępu do energii i bezpieczeństwa dostaw energii po przystępnych kosztach musi być najwyższym priorytetem Unii Europejskiej i państw członkowskich. Należy przyjąć pilne środki w celu zapobiegania ubóstwu energetycznemu, z którym borykają się obywatele i konsumenci w UE, oraz zwalczania tego zjawiska. Miarą odporności UE będzie jednak dopiero sposób, w jaki UE i państwa członkowskie sprostają najważniejszym wyzwaniom społecznym, środowiskowym i gospodarczym, z którymi borykają się obywatele i przedsiębiorcy.

Wzywa do utworzenia szerokiej i ambitnej koalicji politycznej w celu przeanalizowania kwestii ubóstwa energetycznego i zaradzenia mu z zastosowaniem całościowego podejścia, tak aby do 2030 r. w jak największym stopniu ograniczyć zasięg ubóstwa energetycznego, a w długim okresie całkowicie je wyeliminować. Działania koalicji należy nadal rozwijać w ramach unijnej strategii zwalczania ubóstwa energetycznego. Zwraca się Komisji, by zachęcała państwa członkowskie do opracowywania krajowych planów lub polityk mających na celu wyeliminowanie ubóstwa energetycznego, łącząc wszystkie instrumenty polityki i finansowania na szczeblu unijnym i krajowym i zapewniając ich spójność. Wzywa UE do promowania wspólnego podejścia do ubóstwa energetycznego, które umożliwi konkretne i wspólne zrozumienie ubóstwa energetycznego oraz gromadzenie danych statystycznych, z uwzględnieniem różnic i specyfiki państw członkowskich.

SOC/720 – Strategia dotycząca pracowników sektora zdrowia i strategia w dziedzinie opieki:

Komitet wzywa do przyjęcia transformacyjnego podejścia do opieki nad ludźmi, ich praw i potrzeb, obejmującego ich udział we wszelkich stosownych dyskusjach, konsultacjach i decyzjach, które przyczyniłaby się do spójności i pozytywnej konwergencji w dziedzinie opieki zdrowotnej i opieki długoterminowej między państwami członkowskimi oraz w państwach członkowskich. Proponuje zainicjowanie Europejskiej gwarancji opieki, aby zapewnić każdemu mieszkańcowi UE dostęp przez całe życie do wysokiej jakości i przystępnych cenowo usług opieki zdrowotnej i usług opiekuńczych. Ten instrument mógłby także zaradzić deficytom w zakresie opieki oraz promować godne warunki pracy dla pracowników sektora opieki, a także dla opiekunów nieformalnych. Wzywa Unię Europejską do zapewnienia opartej na solidarności komplementarności i równowagi między publicznymi i prywatnymi podmiotami świadczącymi usługi opieki, do zachęcania do inwestycji w gospodarkę społeczną oraz do wspierania tych inwestycji. Proponuje aktualizację planu działania dotyczącego pracowników sektorów opieki i zdrowia w Unii Europejskiej, w tym[1] zintegrowane planowanie i prognozowanie dotyczące pracowników opieki zdrowotnej oraz dostosowanie umiejętności zawodowych pracowników opieki długoterminowej, zwłaszcza pod kątem możliwości oferowanych przez cyfryzację. Apeluje o ustanowienie europejskich służb monitorowania zasobów pracy w sektorze zdrowia, które pomagałyby państwom członkowskim w tworzeniu i utrzymywaniu struktur planowania oraz koordynacji transgranicznych aspektów planowania. Byłoby to także związane ze swobodą przemieszczania się pracowników sektora zdrowia;

INT/990 – Europejska przestrzeń danych dotyczących zdrowia:

Komitet uznaje za bardzo ważne wykorzystanie możliwości oferowanych przez innowacje i cyfryzację w celu zwiększenia dobrobytu obywateli i poprawy jakości usług zdrowotnych oraz wskazuje na potrzebę zajęcia się różnymi poziomami umiejętności cyfrowych w poszczególnych państwach członkowskich UE. Wniosek dotyczący europejskiej przestrzeni danych dotyczących zdrowia stanowi doskonałą okazję do wzmocnienia pozycji osób fizycznych w zakresie dostępu do ich danych osobowych w dziedzinie zdrowia i ich kontroli. Popiera przeprowadzenie szeroko zakrojonej kampanii komunikacyjnej, która przyczyniłaby się do budowania zaufania wśród obywateli. Obywatele muszą być świadomi korzyści związanych z procesem udostępniania danych. Europejska przestrzeń danych dotyczących zdrowia będzie miała znaczący pozytywny wpływ na prawa podstawowe w zakresie ochrony danych osobowych i swobodnego przepływu. Podkreśla potrzebę wyjaśnienia obywatelom kwestii wykorzystywania danych pierwotnych i wtórnych. Obywatele muszą mieć zaufanie do systemu, aby mogli współpracować i rozumieć korzyści zarówno dla jednostek, jak i dla całej społeczności. Należy koniecznie wyraźnie wyjaśnić przeznaczenie danych, ograniczenia, a także to, jaki organ będzie kontrolował i zatwierdzał dane oraz jakie sankcje będą obowiązywać w przypadku nieprzestrzegania przepisów. W związku z tym zaleca przegląd bezwzględnego zakazu wykorzystywania danych wtórnych przez ubezpieczycieli. Uważa, że należy zachęcać do ubezpieczania poprzez lepsze zrozumienie danych naukowych do celów badań i innowacji w sektorze, który, choć często nie jest tak postrzegany, ma ogromne znaczenie dla konsumentów. Wzywa Komisję do konsekwentnego inwestowania w systemy cyberbezpieczeństwa, które mogą zapobiec ogromnym problemom we wszystkich państwach członkowskich.

INT/982 – Przenoszenie własności przedsiębiorstw:

EKES uważa, że przenoszenie własności przedsiębiorstw jest ważnym procesem strategicznym, zapewniającym ciągłość działalności przedsiębiorstw i ochronę zatrudnienia. Dlatego też EKES sugeruje, by w polityce Unii Europejskiej’ i państw członkowskich na rzecz odbudowy i wzrostu dużą rolę odgrywało wspieranie przenoszenia własności przedsiębiorstw. Rozwój dobrze funkcjonujących ekosystemów przenoszenia własności przedsiębiorstw oraz usług wsparcia ma zasadnicze znaczenie dla zachowania źródeł utrzymania i gospodarki na obszarach wiejskich i monoprzemysłowych. Należy to uwzględnić w realizacji długofalowej wizji UE dotyczącej obszarów wiejskich oraz w planie działania na rzecz obszarów wiejskich. Wzywa również państwa członkowskie do wprowadzenia i dalszego rozwijania mechanizmów wczesnego ostrzegania dla MŚP w celu wspierania odporności, rentowności i ostatecznie możliwości przeniesienia własności przedsiębiorstwa. Apeluje o opracowanie zachęt do przenoszenia własności małych firm na młodych przedsiębiorców. Zachęty takie mogłyby obejmować podnoszenie świadomości, usługi doradcze, mentoring i dostęp do finansowania. Ponadto można jeszcze bardziej pogłębić wiedzę młodych przedsiębiorców na temat dialogu społecznego, aby zapewnić wszystkim przedsiębiorcom udane przenoszenie własności. Zaleca, by państwa członkowskie utworzyły krajowe fora zainteresowanych stron zajmujących się przenoszeniem własności przedsiębiorstw, reprezentujące zarówno podmioty publiczne, jak i prywatne. Fora przenoszenia własności przedsiębiorstw oferują systematyczne i długofalowe podejście do promowania przenoszenia własności przedsiębiorstw. Stanowią również przestrzeń nieustannego dialogu między ekspertami krajowymi i pozwalają na bardziej efektywne wykorzystanie zasobów.

SOC/737Wytyczne dotyczące polityki zatrudnienia państw członkowskich:

Komitet uważa, że proponowane wytyczne dotyczące polityki zatrudnienia państw członkowskich są odpowiednie, ponieważ dotyczą najpilniejszych kwestii na rynku. Zwraca uwagę na obecną coraz bardziej niepewną sytuację geopolityczną. Oczekuje się, że jej wpływ na przyszły popyt oddziała na decyzje inwestycyjne przedsiębiorstw i bezpieczeństwo zatrudnienia oraz opóźni realizację planów inwestycyjnych zarówno przez sektor prywatny, jak i publiczny. Tym bardziej konieczne jest zapewnienie konkurencyjnej bazy dla zrównoważonych inwestycji. Państwa członkowskie powinny działać na rzecz prawdziwie zintegrowanego jednolitego rynku i pomóc MŚP w zwiększeniu skali działalności.  Podkreśla, że należy podjąć kroki w celu wzmocnienia zarówno roli partnerów społecznych, jak i ich udziału w opracowywaniu i wdrażaniu reform zatrudnienia, reform społecznych i gospodarczych oraz polityki w tych dziedzinach, w tym poprzez budowanie ich zdolności.  Zwraca uwagę, że w związku z ponownym wzrostem niedoboru siły roboczej należy wdrożyć skuteczne środki w celu zachęcenia partnerów społecznych do pracy nad zapotrzebowaniem na umiejętności na szczeblu krajowym, przy czym działania powinny być dostosowane do poszczególnych sektorów i sytuacji. Uważa, że dla ograniczenia ubóstwa pracujących potrzebne jest łączenie działań w ramach różnych instrumentów politycznych i środków negocjowanych przez partnerów. Wskazuje, że ukierunkowane wsparcie jest szczególnie ważne dla długotrwale bezrobotnych lub biernych zawodowo, ponieważ zwiększa ich szanse na wejście (powrót) na rynek pracy i jest ważnym czynnikiem utrzymania miejsca pracy. W związku z tym, że pandemia szczególnie mocno dotknęła osoby młode, kluczowe znaczenie mają środki z zakresu polityki dostosowane do potrzeb osób młodych, sprzyjające włączeniu społecznemu i przyszłościowe, aby zagwarantować osobom młodym, że nie pozostaną w tyle. Podkreśla, że aby obniżyć wskaźnik bierności zawodowej, należy podjąć działania na rzecz powrotu na rynek pracy osób bardziej od niego oddalonych.  Zauważa, że nadal ważne są działania mające na celu zlikwidowanie luki płacowej między kobietami a mężczyznami, dlatego należy zająć się podstawowymi przyczynami tego problemu. Dyskutowany właśnie wniosek Komisji Europejskiej dotyczący dyrektywy w sprawie przejrzystości wynagrodzeń powinien pomóc w zapewnieniu mężczyznom i kobietom równego wynagrodzenia za pracę o równej wartości – jego brak jest wciąż przyczyną luki płacowej między kobietami a mężczyznami.


Lech Pilawski, doradca zarządu Konfederacji Lewiatan, członek EKES

Artykuł dla wrześniowego wydania Brussels Headlines, newslettera europejskiego Konfederacji Lewiatan

Bariery jednolitego rynku UE. Tracimy miliardy
06 lipca 2022

Bariery jednolitego rynku UE. Tracimy miliardy

fot. Kyle Ryan / Unsplash

W przeddzień 30. rocznicy utworzenia jednolitego rynku europejskiego projekt wciąż jest nieukończony

Tracimy miliardy

Celem jednolitego rynku UE jest usunięcie barier w przepływie towarów, usług, kapitału i osób na rzecz zwiększenia wydajności i konkurencyjności w całej UE. Za funkcjonowanie jednolitego rynku odpowiadają wspólnie UE i państwa członkowskie. Nadal istnieje jednak wiele różnic w interpretowaniu i stosowaniu prawa UE. W wielu przypadkach różnice te można uznać za nieuzasadnione lub nieproporcjonalne. W każdym razie są one przeszkodą dla swobodnego przepływu osób, towarów i usług. Choć obiektywnie rzecz biorąc mogą istnieć ważne powody rozbieżności między państwami członkowskimi, jednak uzasadnienia te nie zawsze są podawane, a państwa członkowskie nie dążą do zrównoważenia uzasadnienia na szczeblu krajowym z możliwymi negatywnymi skutkami dla jednolitego rynku. W rezultacie w UE nadal istnieje wiele barier regulacyjnych i innych niż regulacyjne, które sprawiają, że jednolity rynek jest niepełny i rozdrobniony. Przykłady:

  • uzasadnianie ustawodawstwa krajowego argumentem stosowania zasady pomocniczości;
  • pomijanie zasady wzajemnego uznawania;
  • liczne przypadki przesadnej transpozycji uzgodnionych na szczeblu UE unijnych tekstów prawnych, zwane inaczej nadmiernie rygorystycznym wdrażaniem, oraz transpozycji niezgodnych, dokonywanych przez rządy i parlamenty krajowe. W konsekwencji niewłaściwe lub niepełne stosowanie prawodawstwa UE oraz stosowanie przez państwa członkowskie przepisów krajowych, które są sprzeczne z celami jednolitego rynku, prowadzi do szeregu barier utrudniających osiągnięcie tych celów. Niedokładne lub nieprawidłowe wdrażanie przez państwa członkowskie oraz brak egzekwowania przez Komisję mają zatem szkodliwe konsekwencje dla obywateli i przedsiębiorstw zarówno na szczeblu unijnym, jak i krajowym;
  • rządy i parlamenty starają się wyprzedzić wprowadzenie w życie polityki UE, stawiając na pierwszym miejscu interesy krajowe;
  • interesy krajowe przeważają w sprawach dotyczących strategicznych ekosystemów europejskich.

Koszty ekonomiczne ograniczeń w funkcjonowaniu jednolitego rynku

Wymienione wyżej przykłady ilustrują główne koszty braku działań na szczeblu europejskim, natomiast w wielu badaniach podkreśla się olbrzymie zyski gospodarcze płynące z „pełnego” jednolitego rynku. Ze sprawozdania ogólnego przedstawionego przez Parlament Europejski wynika, że są to kwoty od 650 mld EUR do 1,1 bln EUR rocznie, co stanowi równowartość 5 %–8,6 % PKB Unii Europejskiej. W tym samym badaniu przeprowadzonym przez RAND Europe na zlecenie Parlamentu Europejskiego zbadano wpływ gospodarczy obniżenia barier handlowych na jednolity rynek. Poprawa przepływów handlowych, wzrost gospodarczy i tworzenie miejsc pracy dzięki niższym barierom handlowym przyniósłby korzyści gospodarcze w wysokości od 183 do 269 mld EUR rocznie. Z punktu widzenia utraconych potencjalnych korzyści istotne są również szacunki Komisji Europejskiej dotyczące w pełni zintegrowanego jednolitego rynku cyfrowego UE. Komisja Europejska stwierdziła, że przyczyni się on do propagowania innowacji, wniesie do gospodarki UE 415 miliardów EUR rocznie i pozwoli utworzyć setki tysięcy nowych miejsc pracy.

Co robić?

EKES uważa, że projekty regulacji krajowych, które mogą być przeszkodą dla rynku wewnętrznego, należy zgłaszać KE.z Konieczny jest skuteczniejszy nadzór wspierający harmonizację przepisów dotyczących rynku produktów w państwach członkowskich. Przykładowo w sektorze handlu detalicznego doszło ostatnio do gwałtownego wzrostu ograniczeń krajowych w ramach zezwoleń i wymogów stosowania materiałów miejscowego pochodzenia. Jest to sprzeczne z art. 28 i 30 Traktatu, a w odniesieniu do zakupów produktów, które zostały już legalnie wprowadzone na jednolity rynek, często stosuje się ponowne badania krajowe. EKES jest także zdania, że w odniesieniu do usług procedura powiadamiania na mocy dyrektywy usługowej nie funkcjonuje tak dobrze, jak oczekiwano. Jeśli chodzi o swobodę przedsiębiorczości, EKES z przykrością odnotowuje, że państwa członkowskie nie osiągnęły kompromisu w sprawie wniosku dotyczącego tzw. dyrektywy w sprawie powiadomień dotyczących usług. Aby zmierzyć się z problemem potrzebne jest przejście od minimalnej do maksymalnej harmonizacji.

Skutecznym narzędziem rozwiązywania takich problemów może być europejski semestr, szczególnie poprzez proporcjonalne działania ze strony Komisji, w tym i ewentualne zawieszanie funduszy UE, jeśli zobowiązania do przestrzegania zaleceń dla poszczególnych krajów nie są przestrzegane. Jest to zgodne z przewodnikiem Komisji Europejskiej dla państw członkowskich dotyczącym planów odbudowy i zwiększania odporności, w którym podkreślono usunięcie regulacyjnych i pozaregulacyjnych barier na rynku wewnętrznym, a także z warunkami, na jakich państwa członkowskie muszą spełnić wymogi europejskiego semestru. Wreszcie Komitet wzywa do skutecznego wdrażania i egzekwowania już wynegocjowanych i przegłosowanych dyrektyw.

Na podstawie projektu opinii sekcji INT EKES


Lech Pilawski, doradca zarządu Konfederacji Lewiatan, Czlonek EKES

Tekst dla Brussels Headlines – newslettera europejskiego Lewiatana

Rezolucja EKES: Ukraina – od pomocy do odbudowy
20 czerwca 2022

Rezolucja EKES: Ukraina – od pomocy do odbudowy

fot. EKES

Ukraina – od pomocy do odbudowy - Taki tytuł ma kolejna rezolucja Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego przyjęta podczas sesji plenarnej 16 czerwca 2022 w Brukseli. To ważny dokument, bo po dość burzliwych debatach w gronie członków EKES jest wspólne stanowisko.

Kluczowe stwierdzenia:

  • EKES wzywa Radę Europejską do przyznania Ukrainie statusu kandydata do UE na posiedzeniu w dniach 23–24 czerwca 2022 r. Status kandydata Ukrainy musi zostać przyznany bez szkody dla trwającego procesu akcesyjnego Bałkanów Zachodnich. EKES opowiada się za wprowadzeniem systemu stopniowej integracji, opartego na wypełnianiu acquis communitaire.
  • Społeczeństwo obywatelskie zareagowało szybko i skutecznie, wywołując wyjątkową oddolną mobilizację obywateli. Pomoc humanitarna musi zostać zwiększona i powinna być wypłacana bezpośrednio wspierając organizacje społeczeństwa obywatelskiego (CSO).
  • Komitet apeluje o przyznanie uchodźcom takich samych praw, jak obywatelom UE, jeśli chodzi o opiekę zdrowotną i dostęp do rynku pracy (uznawanie kwalifikacji, dostęp do usług agencji zatrudnienia, kursy językowe, systemy opieki zdrowotnej i edukacji). są kluczem do uniknięcia eskalacji ubóstwa wśród uchodźców.
  • Aby uchronić ukraińską gospodarkę przed całkowitym zniszczeniem, potrzebna jest natychmiastowa europejska i międzynarodowa pomoc finansowa. Należy zapewnić wsparcie finansowe, aby wesprzeć MŚP, ukraińskich rolników na kolejne żniwa oraz ukraińskie społeczeństwo obywatelskie, w tym organizacje pracodawców i związki zawodowe, aby zapewnić im pełną operacyjność w czasie wojny.
  • Wojna nie powinna podważać realizacji polityki zielonej transformacji w UE. Komitet wzywa państwa członkowskie i instytucje UE do podjęcia niezbędnych środków w celu ograniczenia nadmiernej spekulacji towarami, zwiększenia przejrzystości rynku i tymczasowego usunięcia wszelkich przeszkód w imporcie towarów rolnych w celu złagodzenia kryzysu cen żywności.
  • Długa historia i więź EKES-u z ukraińskimi organizacjami społeczeństwa obywatelskiego odgrywają ważną rolę w utrzymaniu otwartych kanałów i umożliwieniu udziału w procesie integracji z UE.
  • Jednocześnie EKES podkreśla, że nie wolno porzucać pozostałych niezależnych organizacji społeczeństwa obywatelskiego w Rosji.

 

Przeczytaj pełne stanowisko (j.angielski) >>

 

źródło: EKES
Majowa sesja EKES zdominowana sprawami energii i energetyki
20 maja 2022

Majowa sesja EKES zdominowana sprawami energii i energetyki

fot. EKES

Gośćmi sesji byli: przewodniczący Rady Charles Michel i wiceprzewodniczący KE ds. gospodarki służącej ludziom – Valdis Dombrovskis.

Charles Michel proponuje zmianę obowiązujących zasad przyjmowania do UE krajów starających się o członkostwo. Sprawa jest mocno dyskusyjna, ale agresja Rosji na Ukrainę już zmieniła wiele reguł. Rada być może rozważy nowy scenariusz, zgodnie z którym, kraj kandydujący, po osiągnięciu zgodności w jakieś dziedzinie z wymaganiami UE, mógłby korzystać z dostępu do tej części wspólnych rozwiązań i korzyści. Pozwoliłoby to przyspieszyć cały proces i wcześniej uruchomić synergie. Jak można przewidywać, będzie wykaz obszarów, których zgodność stanie się warunkiem koniecznym złagodzonego podejścia. Pomysł już dziś budzi wiele kontrowersji, ale, jak widać na przykładzie choćby Polski czy Węgier, wcześniejsza całkowita zgodność z wymogami członkostwa nie gwarantuje, iż to się nie zmieni po przyjęciu do UE.

Sesję zdominowały kwestie bezpieczeństwa energetycznego i odporności energetycznej UE. Komitet poparł (TEN/778) Komunikat „REPowerEU: Wspólne europejskie działania w kierunku bezpiecznej i zrównoważonej energii po przystępnej cenie” przedstawiający nowe działania mające na celu zwiększenie produkcji zielonej energii, dywersyfikację dostaw i zmniejszenie popytu na rosyjski gaz, ponieważ przedstawia on rozwiązania zgodne z celami Zielonego Ładu i europejskiej unii energetycznej. Komitet ostrzega, że Europa musi zachować szczególną ostrożność w przypadku zasobów zastępujących rosyjski gaz, gdyż niektóre z nich mają szkodliwy wpływ na środowisko oraz mogą doprowadzić do nowej zależności od państw trzecich, które nie podzielają wartości europejskich. EKES z zadowoleniem przyjmuje zamiar przyspieszenia przez Komisję Europejską przejścia na gazy odnawialne, jednak zwraca uwagę, że określono system gazowy i wodorowy jako dwa oddzielne systemy. Przepisy zawarte w pakiecie dotyczącym gazu oznaczałyby, że wymogi są bardzo różne. EKES uważa, że tak różne i restrykcyjne wymogi wobec tych dwóch systemów są nieproporcjonalne. Gazy odnawialne powinny być w pełni zbywalne na wspólnym rynku. W związku z tym od samego początku należy wprowadzić jednolity ogólnounijny system norm jakości i zrównoważoności gazu.

W opinii (TEN/767) dotyczącej Szóstego sprawozdania na temat unii energetycznej EKES wyraził przekonanie, że w tej chwili trzeba zwrócić szczególną uwagę na jej pierwszy filar dotyczący bezpieczeństwa, solidarności i zaufania. Jednocześnie należy nadal wzmacniać synergie między jej filarami wraz ze wszystkimi odpowiednimi instrumentami wsparcia (finansowanie, opodatkowanie, systematyka, uprawnienia do emisji i przepisy proceduralne). EKES podkreśla, że szóste roczne sprawozdanie na temat stanu unii energetycznej nie jest dobrze wyważone. Ze względu na efekt szoku podażowego na rynku energii, w sprawozdaniu skupiono się w znacznym zakresie na cenach energii oraz na instrumentach umożliwiających wyeliminowanie emisji dwutlenku węgla, a kwestie bezpieczeństwa dostaw lub innowacji i badań naukowych potraktowano pobieżnie.  Podobnie jak w poprzednich, znowu nie wspomina się o głównych celach europejskiej unii energetycznej lub też czyni się to na marginesie. Trzeba przypomnieć, że chciano m.in. zmniejszyć zależność od importu, postawić obywatela w centrum unii energetycznej i uczynić UE światowym liderem w dziedzinie energii ze źródeł odnawialnych. Należy oczekiwać, że w rocznych sprawozdaniach na temat stanu unii energetycznej dokona się gruntownej analizy tych kluczowych zagadnień i wyraźnie wskaże ewentualne niedociągnięcia, aby w razie potrzeby można było opracować nowe inicjatywy. W rozpatrywanym sprawozdaniu bynajmniej tak się nie dzieje, na przykład w karygodny sposób zaniedbuje się kwestię rozwoju energetyki obywatelskiej. EKES oczekuje, że w sprawozdaniu na 2022 r. Komisja jasno wypowie się na te tematy w osobnych rozdziałach. Potrzebna jest też ocena wpływu związku między energią a sektorem cyfrowym i między unią energetyczną a nową strategią przemysłową dla Europy, a także prognozy dotyczące oddziaływania obecnej ryzykownej sytuacji na sektor energetyczny, działalność gospodarczą i społeczeństwo w UE. W sprawozdaniu na temat stanu unii energetycznej należałoby też zamieścić osobny rozdział poświęcony wysiłkom na rzecz sprawiedliwej transformacji, w tym i wdrożonym w państwach członkowskich i na szczeblu europejskim najlepszym przykładom pokazującym, w jaki sposób wykorzystuje się finansowanie UE.

Z kolei w opinii (NAT/846) dotyczącej Zrównoważonego obiegu węgla, Komitet popiera komunikat Komisji, która proponuje dwa rozwiązania służące usuwaniu i sekwestracji dwutlenku węgla: jedno uwzględniające zasoby przyrody (znane jako uprawa sprzyjająca pochłanianiu dwutlenku węgla) i drugie, uwzględniające przemysłowe rozwiązania technologiczne. EKES uważa, że sektor gruntów (rolnictwo, leśnictwo, torfowiska itp.) może odgrywać aktywną rolę w walce z globalnym ociepleniem, przyczyniając się zarazem do osiągnięcia ogólnej równowagi żywnościowej, a także zapewniając wszystkim wystarczającą ilość żywności odpowiedniej jakości po przystępnych cenach, która będzie opłacalna dla producentów. Uprawa sprzyjająca pochłanianiu dwutlenku węgla powinna być postrzegana nie tylko jako szansa biznesowa, lecz także jako podstawowy element przyszłości europejskiego rolnictwa i sposób przeciwdziałania zmianie klimatu. Komitet podkreśla, że sama wspólna polityka rolna (WPR) nie zapewni realizacji celów neutralności emisyjnej: powinna ona stworzyć ramy polityczne torujące drogę do niskiej emisyjności w rolnictwie (które będzie emitować mniej, a sekwestrować więcej), lecz składowanie dwutlenku węgla nie powinno być warunkowością tej polityki; należy w tym celu stworzyć oraz wspierać odrębny rynek. Należy uwzględnić dobrostan pracowników, przewidywalność kariery oraz warunki pracy w sektorze rolnym, a także potrzebę godziwego wynagrodzenia, aby rolnicy i pracownicy zaangażowali się w przejście na gospodarkę niskoemisyjną i by odnieśli na tym polu sukces.

Komitet poparł też „Politykę UE w zakresie magazynowania gazu” (TEN/779).

Spośród wielu innych opinii przyjętych prze Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny warto zwrócić uwagę na opinie: Polityka konkurencji – nowe wyzwania (INT/971), Cyfryzacja transgranicznej współpracy sądowej INT/711), Przemysł opakowaniowy (CCMI186), Strategia w zakresie normalizacji i rozporządzenie w sprawie normalizacji (INT/977, INT/983), Agencja UE ds. narkotyków (SOC/716), Unia bezpieczeństwa (SOC/710), Wsparcie dla niezależnych mediów na Białorusi.

Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny poinformował, że 19 lipca w Krakowie odbędzie się specjalna konferencja poświęcona planom wsparcia dla Ukrainy.


Lech Pilawski, doradca zarządu Konfederacji Lewiatan

Jacek Krawczyk

Artykuł dla majowego wydania Brussels Headlines, newslettera europejskiego Konfederacji Lewiatan