Wysłuchaj komentarz eksperta:

W zakresie Krajowego Funduszu Szkoleniowego minister właściwy do spraw pracy w dalszym ciągu będzie corocznie ustalał priorytety i plan wydatkowania środków na dany rok, w podziale na województwa. W stosunku do dotychczasowych rozwiązań słusznie wzmocniono rolę partnerów społecznych w decydowaniu o przeznaczeniu środków KFS poprzez wprowadzenie możliwości opiniowania priorytetów wydatkowania zarówno na poziomie wojewódzkim, jak i powiatowym. Zapisy te są zgodne z postulatami partnerów społecznych.

– Za bardzo pozytywną uznajemy propozycję rozszerzenia grupy podmiotów, które będę mogły skorzystać ze środków KFS na kształcenie ustawiczne. Rozszerzono kategorie osób pracujących, które mogą wnioskować o inwestowanie w podnoszenie kompetencji ze środków KFS, o osoby wykonujące pracę na podstawie umów cywilno-prawnych oraz o osoby samozatrudnione – mówi Sławomir Szymczak, ekspert Konfederacji Lewiatan.

Warto ponownie przeanalizować propozycję zmian procentowych w limitach dofinansowania dla jednego uczestnika kształcenia ustawicznego do wysokości zaledwie 50% kosztów kształcenia ustawicznego (jednak nie więcej niż 200% przeciętnego wynagrodzenia w danym roku kalendarzowym), a w przypadku mikroprzedsiębiorstw do wysokości 70% kosztów. Tak niskie limity mogą doprowadzić do tego, że KFS stanie się mało atrakcyjnym instrumentem w porównaniu do innych dostępnych form wsparcia podnoszenia kompetencji, np. finansowanych z funduszy strukturalnych.

Zmienić ma się zakres działań możliwy do sfinansowania z KFS. Chociaż w uzasadnieniu do ustawy wskazuje się na propozycje finansowania nie tylko egzaminów, ale również innych form potwierdzania wiedzy i umiejętności, to zapisy w projekcie ustawy dotyczące rozwiązań wprowadzonych ustawą z 22 grudnia 2015 r. o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji (ZSK), nie są wystarczające. Niestety projekt ustawy o aktywności zawodowej w niewielkim stopniu jest spójny z przepisami ustawy o ZSK, w tym rozwiązaniami dotyczącymi walidacji efektów uczenia się i zdobywania kwalifikacji rynkowych.

– Negatywnie oceniamy ograniczenie środków KFS wyłącznie na wsparcie zawodowego kształcenia ustawicznego, bez finansowania tzw. szkoleń miękkich. Planowane wyłączenie z form wsparcia dofinansowania działań mających na celu rozwój kompetencji miękkich może przyczynić się do spadku zainteresowania pracodawców KFS-em. Trudności po stronie powiatowych urzędów pracy w ocenie kosztów i efektów uczenia się szkoleń w zakresie kompetencji miękkich nie mogą być podstawą do wyłączenia kursów innych niż stricte zawodowe ze wsparcia w ramach KFS. Postulat wspierania kompetencji miękkich pracodawców i pracowników jest wpisany do wielu polityk publicznych oraz strategii na poziomie krajowym i regionalnym – dodaje Sławomir Szymczak.

Stanowisko Konfederacji Lewiatan dotyczące ustawy o aktywności zawodowej

Konfederacja Lewiatan