Tag: UE

Czwarty pakiet sankcji uderzy w rosyjski sektor energetyczny
17 marca 2022

Czwarty pakiet sankcji uderzy w rosyjski sektor energetyczny

Powrót

Ograniczenie eksportu sprzętu, technologii i usług dla przemysłu energetycznego, które znalazło się w czwartym pakiecie sankcji nałożonych na Rosję, jest decyzją przełomową – uważa Konfederacja Lewiatan.

Rosja sankcje UE

– W czwartym pakiecie sankcji  wprowadzono zakaz nowych inwestycji w rosyjskim sektorze energetycznym, jak również kompleksowe ograniczenie eksportu sprzętu, technologii i usług dla przemysłu energetycznego. To jest na pewno decyzja przełomowa z punktu widzenia Unii Europejskiej. Oznacza, że takie projekty jak najpierw Nord Stream, a potem jego druga nitka nie będą już mieć miejsca – mówi Adam Dorywalski, ekspert ds. UE w Przedstawicielstwie w Brukseli.

Czwarty pakiet sankcji nałożonych na Rosję:

Zakazuje wszelkich transakcji z niektórymi przedsiębiorstwami państwowymi, na przykład tymi kontrolowanymi przez państwo lub posiadającymi ponad 50% własności publicznej w których Rosja, jej rząd lub Bank Centralny ma prawo do udziału w zyskach, lub z którymi Rosja, jej rząd lub Bank Centralny ma inne znaczące powiązania gospodarcze.

Zakazuje świadczenia jakichkolwiek usług ratingowych oraz dostępu do jakichkolwiek usług subskrypcyjnych związanych z działalnością w zakresie ratingu kredytowego jakimkolwiek osobom lub podmiotom z Rosji.

Rozszerza listę osób związanych z rosyjską bazą obronną i przemysłową, na które nakładane są bardziej rygorystyczne ograniczenia eksportowe dotyczące towarów podwójnego zastosowania oraz towarów i technologii, które mogą przyczynić się do technologicznego wzmocnienia rosyjskiego sektora obronności i bezpieczeństwa. Na liście znajdują się ważne nazwiska z rosyjskiego przemysłu, takie jak Aleksander Szokhin, przewodniczący Rosyjskiego Związku Przemysłowców i Przedsiębiorców (RSPP).

Zakazuje nowych inwestycji w rosyjskim sektorze energetycznym, a także wprowadza kompleksowe ograniczenie eksportu sprzętu, technologii i usług dla przemysłu energetycznego, z wyjątkami stosowanymi w celu zapewnienia kluczowych dostaw energii w Europie, a także w celu zapobieżenia lub złagodzenia skutków zdarzenia mogącego mieć wpływ na zdrowie ludzkie lub środowisko.

Wprowadza dalsze ograniczenia dotyczące przywozu, transportu i świadczenia różnych usług w odniesieniu do niektórych wyrobów żelaznych i stalowych, a także wywozu towarów luksusowych, których wartość przekracza 300 EUR za sztukę, uwzględniając fakt, że dla niektórych pozycji obowiązują różne progi (np: 750 EUR w przypadku artykułów elektronicznych do użytku domowego, 1000 EUR w przypadku aparatury elektrycznej/elektronicznej lub optycznej do zapisywania i odtwarzania dźwięku i obrazu, 50 000 EUR w przypadku pojazdów i 5000 EUR w przypadku motocykli).

Rozszerza listę objętych sankcjami kluczowych oligarchów, lobbystów i propagandystów forsujących narrację Kremla na temat sytuacji na Ukrainie, a także kluczowych firm z sektora lotniczego, wojskowego i podwójnego zastosowania, stoczniowego i maszynowego.

Należy zwrócić uwagę, że po raz kolejny przewidziano okresy przejściowe, aby umożliwić firmom wypowiedzenie istniejących kontraktów.

Poniżej można zapoznać się z dokumentami dotyczącymi czwartego pakietu sankcji UE:

Komunikat prasowy Rady: https://www.consilium.europa.eu/en/press/press-releases/2022/03/15/russia-s-military-aggression-against-ukraine-fourth-eu-package-of-sectoral-and-individual-measures/

Przepisy prawne: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/PDF/?uri=OJ:L:2022:087I:FULL&from=EN

Ponadto, lista osób i podmiotów objętych sankcjami, opublikowana 11 marca: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=OJ:L:2022:084:TOC

 Konfederacja Lewiatan

Sankcje Rosji. Nowe sankcje UE na Białoruś i Rosję
09 marca 2022

Sankcje Rosji. Nowe sankcje UE na Białoruś i Rosję

Powrót

Bardzo cieszy nas to, że Komisja Europejska wsłuchała się w nasze apele i przygotowała specjalną stronę internetową, zawierającą zbiorcze informacje na temat sankcji UE przyjętych wobec Rosji po inwazji na Ukrainę.

Rosja sankcje UE

Adres strony internetowej:

https://ec.europa.eu/info/strategy/priorities-2019-2024/stronger-europe-world/eu-solidarity-ukraine/eu-sanctions-against-russia-following-invasion-ukraine_en .

Strona zawiera informacje z podziałem na kategorie – indywidualne listy osób i podmiotów; sankcje w sektorze finansowym; sankcje w sektorze energetycznym; sektor lotniczy i transportowy; towary podwójnego zastosowania i produkty zaawansowanych technologii; środki wizowe; sankcje wobec podmiotów prowadzących działalność dezinformacyjną; Białoruś – a także odnośniki do aktów prawnych.

Sankcje Rosji

1 – Zatwierdzenie listy państw nieprzyjaznych, na której znalazły się: Albania, Andora, Australia, Kanada, Gibraltar, Japonia, Liechtenstein, państwa członkowskie UE, Islandia, Mikronezja, Monako, Czarnogóra, Nowa Zelandia, Norwegia, Macedonia Północna, Republika Korei, San Marino, Singapur, Szwajcaria, Tajwan, Wielka Brytania (w tym Brytyjskie Wyspy Dziewicze), Ukraina i USA.

2 – Ustawodawstwo, które nakazuje, aby wszystkie transakcje i operacje firm rosyjskich z obywatelami i firmami z krajów nieprzyjaznych Rosji były zatwierdzane przez rządową komisję ds. kontroli inwestycji zagranicznych. Ustanowiono procedurę, zgodnie z którą firma będąca rezydentem rosyjskim lub firma zagraniczna z kraju nieprzyjaznego musi złożyć wniosek o pozwolenie na przeprowadzenie takich transakcji lub operacji. Wniosek ten musi zawierać wyczerpujące informacje o wnioskodawcy, w tym dokument dotyczący rzeczywistych właścicieli firmy. Komisja przeanalizuje każdy przypadek i podejmie decyzję o zezwoleniu na transakcje lub operacje lub o odmowie ich przeprowadzenia. Można również określić warunki, które muszą być spełnione, aby zezwolić na transakcje lub operacje.

3 – Rozszerzenie prawa umożliwiającego zajmowanie aktywów cudzoziemców. Podczas gdy wcześniej ograniczenia wynikające z tej ustawy mogły być stosowane tylko wobec obywateli USA, obecnie dotyczą one wszystkich cudzoziemców i bezpaństwowców. Ograniczenia te obejmują: Zakaz wjazdu na terytorium Rosji; Zajęcie aktywów finansowych i innych w Rosji; Zakaz dokonywania jakichkolwiek transakcji z nieruchomościami i inwestycjami obywateli, którzy zostali objęci restrykcjami; Zakaz dysponowania nieruchomościami znajdującymi się na terytorium Rosji; Zawieszenie działalności osób prawnych pozostających pod kontrolą tych obywateli w Rosji; Zawieszenie ich uprawnień w zarządach lub innych organach zarządzających organizacji zarejestrowanych na terytorium Rosji.

Ponadto przyjęto szereg środków mających na celu wsparcie przedsiębiorstw i obywateli w obliczu sankcji, w tym: Zniesienie inspekcji dla małych i średnich przedsiębiorstw oraz firm informatycznych; Uproszczenie warunków i procedury zamówień rządowych; Możliwość przeprowadzenia przez rząd dodatkowej indeksacji emerytur ubezpieczeniowych, współczynnika emerytalnego i stałej wypłaty do emerytur; Uproszczenie procedury zakupu leków, upoważnienie Rządu do dostosowania wymogów licencyjnych dla działalności farmaceutycznej, istnieją ograniczenia w eksporcie niektórych leków z Rosji; Możliwość dostosowania przez rząd zasad przyjmowania na uczelnie wyższe Rosjan, którzy mają trudności ze studiowaniem za granicą.

Wreszcie, Visa i Mastercard ogłosiły zawieszenie swojej działalności w Rosji, co oznacza, że karty wydane w Rosji przestaną działać za granicą, a te wydane za granicą przestaną działać w Rosji. Nie powinno to mieć wpływu na karty wydawane przez banki rosyjskie i używane na terenie Rosji. Centralny Bank Rosji podał dalsze szczegóły, w tym dotyczące używania rosyjskich kart Mir za granicą.

Nowe Sankcje UE

Rada UE uzgodniła 9 marca przede wszystkim nowe sankcje na Białoruś:

  • ograniczenia świadczenia specjalistycznych usług w zakresie komunikatów finansowych (SWIFT) na rzecz Belagroprombanku, Banku Dabrabyt i Banku Rozwoju Republiki Białorusi, a także ich białoruskich spółek zależnych;
  • zakaz transakcji z Bankiem Centralnym Białorusi związanych z zarządzaniem rezerwami lub aktywami oraz zapewnieniem finansowania ze środków publicznych handlu i inwestycji na Białorusi;
  • zakaz notowania i świadczenia usług związanych z akcjami białoruskich podmiotów państwowych w unijnych systemach obrotu od dnia 12 kwietnia 2022 r;
  • znaczne ograniczenia napływu środków finansowych z Białorusi do UE, poprzez zakaz przyjmowania od obywateli lub rezydentów Białorusi depozytów przekraczających 100 000 EUR, prowadzenia rachunków klientów białoruskich przez centralne depozyty papierów wartościowych UE, a także sprzedaży papierów wartościowych denominowanych w euro klientom białoruskim;
  • zakaz dostarczania na Białoruś banknotów denominowanych w euro.

Rada UE uzgodniła 9 marca także nowe sankcje na Rosję:

  • Inne środki ograniczające w odniesieniu do wywozu towarów związanych z nawigacją morską i technologią radiokomunikacyjną do Rosji. Na mocy tej decyzji zabroniona będzie sprzedaż, dostawa, przekazywanie lub wywóz, bezpośrednio lub pośrednio, towarów i technologii związanych z nawigacją morską jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Rosji, do użytku w Rosji lub w celu umieszczenia na pokładzie statku pływającego pod rosyjską banderą.
  • Wykaz osób prawnych, podmiotów i organów podlegających zakazom związanym z usługami inwestycyjnymi, zbywalnymi papierami wartościowymi, instrumentami rynku pieniężnego i pożyczkami.

 

Komisja Europejska
Ustawa wdrożeniowa na lata 2021-2027 skierowana do prac parlamentarnych
28 lutego 2022

Ustawa wdrożeniowa na lata 2021-2027 skierowana do prac parlamentarnych

fot. Unsplash / Piotr Cierkosz
Powrót

Projekt ustawy o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2021-2027 został przyjęty przez rząd i skierowany do prac parlamentarnych.

fundusze UE ustawa wdrożeniowa

Projekt dotyczy podstawy dla realizacji umowy partnerstwa, w tym wdrażania programów dotyczących polityki spójności w perspektywie finansowej 2021-2027. Nowe przepisy wynikają z rozpoczęcia w 2021 r. nowej, siedmioletniej perspektywy finansowania polityki spójności z budżetu UE. Ustawa wprowadza mechanizmy koordynacji programów współfinansowanych ze środków funduszy strukturalnych, Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji i Funduszu Spójności oraz określa również zasady i podstawowe dokumenty służące wdrażaniu tych funduszy. W ustawie wprowadza się także szczegółowe przepisy dotyczące Krajowego Planu Odbudowy.

Konfederacja Lewiatan brała udział w konsultacjach projektu ustawy we wrześniu 2021 r. W oparciu o uwagi zgłoszone przez członków organizacji przygotowaliśmy stanowisko, które będzie także podstawą naszej aktywności na etapie prac parlamentarnych. Planowane jest także przygotowanie przez stronę społeczną Rady Dialogu Społecznego wspólnego stanowiska do tego dokumentu. Ponadto w Podkomitecie ds. rozwoju partnerstwa przy Komitecie Umowy Partnerstwa trwają pracę nad wystąpieniem dotyczącym nieprawidłowości w realizacji zasady partnerstwa (w tym w zakresie włączenia partnerów społecznych) na etapie tworzenia i konsultowania tych przepisów prawa.

Obecnie dokument został skierowany do pierwszego czytania w Sejmie. Będziemy śledzić proces legislacyjny i aktywnie prezentować w nim stanowisko Lewiatana.

Aktualne brzmienie projektu ustawy i etap w pracach parlamentarnych dostępne są na stronie: https://www.sejm.gov.pl/sejm9.nsf/PrzebiegProc.xsp?nr=2022

 

Rada Przedsiębiorczości wzywa rząd do zaprzestania antyunijnej kampanii oraz podtrzymania dialogu z UE
22 lutego 2022

Rada Przedsiębiorczości wzywa rząd do zaprzestania antyunijnej kampanii oraz podtrzymania dialogu z UE

Powrót

Od dłuższego czasu mamy do czynienia z eskalowaniem negatywnej narracji w odniesieniu do Unii Europejskiej – zarówno przez przedstawicieli rządu, jak i media publiczne. To Unię wini się za negatywne zjawiska, z którymi boryka się nasz kraj. Nieustanna krytyka UE szkodzi Polsce i gospodarce.

Rada Przedsiębiorczości UE

Dlatego apelujemy do rządu o porzucenie języka konfrontacji, o dialog z Komisją Europejską, oparty na dobrej wierze i szacunku, którego celem nie będzie zaostrzenie relacji, ale znalezienie optymalnego rozwiązania dla obecnych sporów.

Apelujemy o uszanowanie wyboru obywateli naszego kraju wyrażonego w referendum w sprawie akcesji Polski do UE i potwierdzanego we wszystkich badaniach poparcia dla UE przeprowadzonych od 2004 r.

Apelujemy o rozpoczęcie konstruktywnej dyskusji z KE i innymi interesariuszami na temat transformacji sektora energetycznego w Polsce oraz o systemowe przyspieszenie transformacji energetycznej w kierunku odnawialnych źródeł, które stanowią odpowiedź na obecny wzrost cen energii i zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego. Postulujemy również zaprzestanie wskazywania unijnej polityki klimatycznej jako głównej przyczyny wysokich cen energii.

Apelujemy ponadto o tworzenie przyjaznego otoczenia dla biznesu i inwestorów.

Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej, 1 maja 2004 r., było zwieńczeniem długiego procesu akcesyjnego i spełnieniem marzeń większości Polaków. Na początku 2022 r., czyli prawie osiemnaście lat później, aż 82 proc. polskich obywateli wyraża poparcie dla UE, co jest najlepszym wynikiem wśród wszystkich krajów Wspólnoty! Polacy dobrze czują się w UE. Rozumieją, że miejsce Polski jest w Europie, a członkostwo w Unii jest konieczne dla modernizacji polskiej gospodarki i rozwoju kraju.

Pandemia wzmocniła poparcie Europejczyków dla integracji europejskiej! Zamykanie granic i wprowadzanie obostrzeń przez państwa członkowskie pokazało jak ważną zdobyczą UE jest jednolity rynek europejski i jego cztery wolności. Wspólny zakup szczepionek, pomimo początkowych problemów, okazał się sukcesem. Nowe unijne inicjatywy w zakresie zdrowia publicznego pomogą lepiej przygotować się na kolejne podobne kryzysy, m. in. poprzez zwiększenie produkcji leków i wyrobów farmaceutycznych w Europie.

Dziś silna Unia Europejska, postrzegana jako wspólnota celów i wartości, jest niezbędna, aby naprawić szkody gospodarcze i społeczne spowodowane pandemią. Polska, jako członek UE, ale także duży kraj, z coraz silniejszą gospodarką, z regionu o znaczeniu geostrategicznym, ma do odegrania w Unii wyjątkową rolę. Powinna to być rola pozytywna, poszukująca najlepszych rozwiązań dla naszego kraju i całej Wspólnoty, a w sprawach trudnych – dążąca do kompromisu.

Zmiany klimatu są największym wyzwaniem XXI wieku, a polityka klimatyczna wraz z systemem handlu uprawnieniami do emisji czy pakietem Gotowi na 55 (ang. Fit for 55) to konkretne narzędzia UE w drodze do neutralności klimatycznej. Pandemia wzmocniła ambicje Wspólnoty w tym zakresie, a przeciwdziałanie zmianom klimatu i zielona transformacja gospodarki to absolutne priorytety Unii Europejskiej.

Specyficzne uwarunkowania w Polsce związane m.in. z sektorem energetycznym opartym na węglu, energochłonnym przemysłem oraz coraz bardziej odczuwalnymi efektami zmian klimatu wpływającymi na zdrowie, bezpieczeństwo i gospodarkę wskazują skalę wyzwań stojących przed naszym krajem. Odpowiedzią na te wyzwania jest przestawienie gospodarki polskiej na zielone tory, zapewnienie konkurencyjności polskich przedsiębiorstw, budowa nowych zielonych miejsc pracy. Konieczne są również wspólne, zintegrowane i globalne działania różnych interesariuszy, w tym rządów, samorządów, biznesu oraz środki, na które możemy liczyć tylko jako kraj członkowski Unii Europejskiej.

Tymczasem obarczamy Unię winą się za wiele negatywnych zjawisk, z którymi boryka się nasz kraj. Przykładem takiej narracji jest wskazywanie unijnej polityki klimatycznej jako głównej przyczyny wysokich cen energii. A przecież to brak długoterminowej strategii transformacji sektora energetycznego w Polsce oraz silne uzależnienie od węgla wpływa na ceny energii, a nie polityka klimatyczna UE, obejmująca unijny system handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS). Negatywna i nieuzasadniona narracja oparta jest również na groźbach odstąpienia
z uczestnictwa w EU ETS czy „zawetowania” unijnego pakietu Gotowi na 55, który naszym zdaniem stanowi wyzwanie i szansę dla polskich firm do budowy konkurencyjności na poziomie unijnym.

Innym negatywnym przykładem, mającym ogromne konsekwencje dla Polski, jest zablokowanie negocjacji Krajowego Planu Odbudowy. Jest to efekt negatywnej oceny działań rządu w zakresie reformy sądownictwa. W tym wypadku jednak trzeba powiedzieć, że obecna sytuacja w zakresie funkcjonowania systemu sprawiedliwości oraz proponowane w tym obszarze dalsze reformy budzą ogromny niepokój także w środowiskach gospodarczych, w Polsce.

Niepokoi nas także  ryzyko redukcji wynegocjowanego budżetu dla Polski poprzez potrącenie przez Komisję Europejską kar za niewykonanie wyroków Trybunału Sprawiedliwości UE.

Działania te już dziś spowalniają tempo transformacji w Polsce, ograniczają konkurencyjność polskich firm na rynkach międzynarodowych i zmniejszają szansę na tworzenie nowych, zielonych miejsc pracy.

Radę Przedsiębiorczości tworzą: ABSL, Business Centre Club, Federacja Przedsiębiorców Polskich, Konfederacja Lewiatan, Krajowa Izba Gospodarcza, Polska Rada Biznesu, Pracodawcy RP, Związek Banków Polskich, Związek Rzemiosła Polskiego.

Konfederacja Lewiatan

 

 


Pobierz apel Rady Przedsiębiorczości
Partnerzy społeczni rozmawiali z Komisją Europejską o dialogu społecznym
22 lutego 2022

Partnerzy społeczni rozmawiali z Komisją Europejską o dialogu społecznym

Powrót

21 lutego br. z inicjatywy Komisji Europejskiej odbyło się pierwsze z cyklu spotkań z partnerami społecznymi z krajów, do których stosuje się zalecenie, by wzmocnić zasadę partnerstwa, dialog społeczny i obywatelski.

dialog partnerzy UE

Programowanie perspektywy finansowej 2021-2027 jest w kluczowym momencie. Trwa dialog instytucji zarządzających środkami unijnymi w Polsce z Komisją Europejską. Dotyczy on kształtu programów na poziomie krajowym i regionalnym oraz wartości środków przeznaczonych na określone w programach obszary oraz zgodności ich zakresu z priorytetami UE oraz przeprowadzoną diagnozą potrzeb. KE ocenia także realizację zasady partnerstwa na etapie programowania, czyli przygotowania programów przesłanych do oficjalnych negocjacji.

Zasada partnerstwa najważniejsza

Zasada partnerstwa pozostaje od wielu lat jedną z głównych zasad programowania i wdrażania funduszy europejskich. Oznacza ścisłą współpracę między Komisją a instytucjami publicznymi na szczeblu krajowym, regionalnym i lokalnym w państwach członkowskich, jak również partnerami spoza administracji: przede wszystkim partnerami społecznymi oraz organizacjami reprezentującymi społeczeństwo obywatelskie. Partnerstwo wnosi wyraźną wartość dodaną, poprawiając skuteczność wdrażania europejskich funduszy strukturalnych i  inwestycyjnych (EFSI). Zwiększa ono zbiorowe zaangażowanie w politykę Unii oraz odpowiedzialność za nią, jak też poszerza dostępną wiedzę, doświadczenie i spektrum poglądów na etapie projektowania i wdrażania strategii, a zarazem zapewnia większą przejrzystość procesów decyzyjnych.

 W  rozporządzeniach Parlamentu europejskiego i Rady (UE) zaleca się państwom członkowskim organizowanie partnerstwa w celu zapewnienia poszanowania zasad wielopoziomowego zarządzania, a także pomocniczości i  proporcjonalności oraz specyfiki ram instytucjonalnych i prawnych poszczególnych państw członkowskich. Chodzi także o zagwarantowanie odpowiedzialności zainteresowanych podmiotów za  planowane interwencje oraz korzystanie z doświadczenia i wiedzy stosownych podmiotów. Zgodnie z przepisami unijnymi w odniesieniu do umowy partnerstwa i  każdego programu państwo członkowskie powinno organizować, zgodnie z jego ramami instytucjonalnymi i prawnymi, partnerstwo z właściwymi instytucjami regionalnymi i lokalnymi, w szczególności z partnerami społecznymi, partnerami gospodarczymi oraz organizacji reprezentującymi społeczeństwo obywatelskie.

Polska ma problem z zasadą partnerstwa

Co najmniej 0,25% Europejskiego Funduszu Społecznego na lata 2021-2027 ma pójść na wsparcie rozwoju potencjału partnerów społecznych, partnerów reprezentujących społeczeństwo obywatelskie oraz wzmocnienie dialogu społecznego i  obywatelskiego. Takie zalecania dotyczą Polski, Rumunii i Węgier.  „Nie bez powodu cykl spotkań rozpoczęliśmy od Polski” wskazał na początku spotkania Gelu Calaceun z Dyrekcji Generalnej ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Włączenia Społecznego Komisji Europejskiej. „Mamy wiele sygnałów, że zasada partnerstwa nie jest w Polsce właściwie realizowana”.

Jest to spójne z oceną Konfederacji Lewiatan i innych partnerów społecznych. Wg nas proces programowania perspektywy finansowej na lata 2021-2027, w  szczególności prace nad Umową Partnerstwa, ustawą wdrożeniową oraz instrumentami dotyczących przeciwdziałania i  łagodzenia skutków pandemii nie przebiegały z zachowaniem zasady partnerstwa. Porównując obecną sytuację do procesów programowania poprzednich perspektyw widzimy zasadnicze różnice w jakości, poziomie i systematyczności zaangażowania partnerów w ten proces, wbrew przepisom unijnym i zasadom określonym w Europejskim Kodeksie postępowania w zakresie partnerstwa. Na docenienie zasługuje natomiast cykl wysłuchań publicznych, który można uznać za dobrą praktykę w ramach programowania perspektywy 2021-2027. Warto jednak podkreślić, że odbył się z inspiracji i przy dużym nakładzie pracy i wysiłku partnerów spoza administracji.

Zgodnie z art.9  Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1057 z dnia 24 czerwca 2021 r. ustanawiającym Europejski Fundusz Społeczny Plus (EFS+) oraz uchylającym rozporządzenie (UE) nr 1296/2013 (https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX:32021R1057) 0,25% EFS+ m.in. w Polsce musi być przeznaczone na budowanie zdolności partnerów społecznych i organizacji pozarządowych i wsparcia dialogu społecznego i obywatelskiego. Umieszczenie tych tematów w programie krajowym (Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego na lata 2021-2027) nie zwalnia Urzędów Marszałkowskich zarządzających programami regionalnymi z zaprogramowania wsparcia dla partnerów także na poziomie regionalnym. Zalecania Komisji Europejskiej nie mówią w  tym przypadku wprost o 0,25% EFS’u, ale o właściwej/adekwatnej kwocie. Powinna ona wynikać z  diagnozy potrzeb partnerów w danym województwie.

Wsparcie dla państwa powinno być zapewnione poprzez właściwe zapisy dotyczące partnerów społecznych (organizacji pracodawców i związków zawodowych) oraz dialogu społecznego. Zupełnie inną pulą organizacji są organizacje pozarządowe, reprezentujące społeczeństwo obywatelskie. Te dwie grupy są często mylone i traktowane zamiennie. Komisja Europejska – analizując programy krajowe i regionalne – sprawdzi, czy:

  • zaplanowane w programie wydatki dotyczące wzmacniania potencjału partnerów i dialogu poprzedziła analiza potrzeb i deficytów w zakresie realizacji zasady partnerstwa oraz funkcjonowania dialogu społecznego i obywatelskiego,
  • czy zakres został wypracowany z partnerskiej formule z odbiorcami tego wsparcie – w przypadku dialogu społecznego z organizacjami pracodawców i pracowników
  • czy planowana wartość dofinansowania odpowiada na diagnozę potrzeb, czy jest adekwatna do wyzwań.

Teoretycznie wymóg 0,25% EFS+ na dialog społeczny i obywatelski może być spełniony w ramach jednego programu, niemniej jednak trudno sobie wyobrazić, by wsparcie z poziomu krajowego wyczerpywało potrzeby zdefiniowane regionalnie. „Nie ma ryzyka przeinwestowania w partnerstwo i budowanie potencjału partnerów spoza administracji, dlatego doceniamy, jeśli w danym kraju ten wymóg jest kwotowa znacznie przekroczony.” – podkreślał Gelu Calaceun z Dyrekcji Generalnej ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Włączenia Społecznego Komisji Europejskiej.

Wystarczające wsparcie dla dialogu społecznego

W czasie spotkania z KE partnerzy społeczni (strona pracowników oraz strona pracodawców Rady Dialogu Społecznego) potwierdzali, że wsparcie na poziomie krajowym w programie Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego 2021-2027 w zakresie dotyczącym partnerów społecznych i dialogu społecznego jest optymalne. Proces prac nad tym obszarem przebiegał w partnerskiej formule pomiędzy partnerami a Ministerstwem Funduszy i Polityki Regionalnej oraz Ministerstwem Rodziny i Polityki Społecznej, a jego efekty należy uznać za satysfakcjonujące. Łącznie na dialog społeczny i wsparcie budowy potencjału partnerów społecznych poprzez realizację różnorodnych działań z obszaru stanowienia prawa i polityk publicznych, rynku pracy, adaptacyjności, równością szans, zielonego ładu, cyfryzacji czy edukacji przewidziano ponad 252 mln zł. Większym wyzwaniem jest współpraca na poziomie regionalnym. Większość programów regionalnych wymaga natomiast jeszcze stosownych uzupełniń w tym zakresie.

W planach są kolejne spotkania z Komisji Europejskiej z partnerami społecznymi. Bardzo doceniamy tę gotowość do bezpośredniej dyskusji i możliwość zaprezentowania perspektywy organizacji pracodawców i związków zawodowych.

Konfederacja Lewiatan

Perspektywa finansowa 2021-2027 nadal w powijakach
07 lutego 2022

Perspektywa finansowa 2021-2027 nadal w powijakach

Powrót
fundusze UE

Pieniądze z nowej perspektywy finansowej na lata 2021-2027 trafią do przedsiębiorstw najwcześniej  w IV kwartale tego roku, czyli niemal po 2 latach od jej rozpoczęcia  – prognozuje Konfederacja Lewiatan.

– Na unijne pieniądze firmy będą jeszcze musiały poczekać przynajmniej do końca roku, biorąc pod uwagę stan zaawansowania prac nad programami oraz systemem dystrybucji środków  – mówi Małgorzata Lelińska, dyrektorka departamentu funduszy unijnych i edukacji cyfrowej Konfederacji Lewiatan.

15 grudnia 2021 r. Ministerstwo Funduszy i Polityki Regionalnej przekazało do Komisji Europejskiej Umowę Partnerstwa na lata 2021-2027. To kluczowy dokument, nadrzędny wobec wszystkich programów krajowych i regionalnych finansowanych z polityki spójności. Wyznacza zakres wsparcia dla Polski w kolejnej perspektywie finansowej. Termin ten otworzył 4-miesięczny okres formalnych negocjacji Polski z Komisją Europejską. Jest też ważny dla prac nad programami regionalnymi i krajowymi – wszystkie muszą zostać przekazane do Komisji Europejskiej w ciągu 3 miesięcy od tej daty, czyli nie później niż 15 marca 2022 r.

4 programy krajowe zostały już przekazane do Komisji Europejskiej, 2 ciągle są na etapie prac krajowych i dialogu nieformalnego z Komisją. Od daty przekazania do formalnych negocjacji Komisja ma 4 miesiące na akceptację programu, przy czym ten czas jest zatrzymywany w przypadku konieczności składania przez kraj członkowski dodatkowych wyjaśnień.

 

Co to oznacza dla beneficjentów, w tym przedsiębiorców czekających na wsparcie z perspektywy finansowej 2021-2027? W dużym skrócie – kolejne miesiące oczekiwania. Chociaż koszty są kwalifikowane formalnie od początku 2021 r. to w praktyce instytucje zarządzające programami nie zdecydują się na ogłoszenie konkursów wcześniej niż przed oficjalną decyzją KE. Nadal nie jest także gotowa architektura krajowa konieczna do uruchomienia wsparcia, m.in.: nie mamy jeszcze systemu informatycznego dla nowej pespektywy, sieci komitetów monitorujących zatwierdzających kryteria wyboru projektów, ale także nie zakończyły się prace nad kluczowymi przepisami prawa w zakresie funduszy europejskich, czyli tzw. ustawą wdrożeniową.

Stan prac nad programami krajowymi (na dzień 04.02.2022 r. na podstawie informacji z MFiPR):

 

Nazwa programu Stan prac Alokacja programu
Fundusze Europejskie na Infrastrukturę, Klimat, Środowisko  (FEnIKS) Przekazany do Komisji Europejskiej: 05.01.2022 r. EFRR: 12,8 mld euro

FS: 12,3 mld euro

Suma: 25 mld euro
Fundusze Europejskie dla Polski Wschodniej (FEPW) Przekazany do Komisji Europejskiej: 28.01.2022 r. EFRR: 2,5 mld euro (2 508 000 799)
Fundusze Europejskie dla Nowoczesnej Gospodarki (FENG) Przekazany do Komisji Europejskiej: 26.01.2022 r. EFRR: 8 mld euro (7 973 242 153)
Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego (FERS) Program przed przyjęciem przez Radę Ministrów.

Planowany termin przekazania do Komisji Europejskiej: 15.03.2022 r.

 EFS+: 4 mld euro (4 049 099 774)
Fundusze Europejskie na Rozwój Cyfrowy (FERC) Program przyjęty przez Radę Ministrów: 05.01.2022r. w trybie obiegowym.

Planowany termin przekazania do Komisji Europejskiej przed 15.03.2022 r.

 EFRR: 2 mld euro (1 988 038 869)
Pomoc Techniczna dla Funduszy Europejskich (PTFE) Przekazany do Komisji Europejskiej: 24.01.2022r. EFRR: 0,55 mld euro (550 000 000)

 

Pobierz
Pakiet „Fit for 55” priorytetem francuskiej prezydencji w Radzie UE
28 stycznia 2022

Pakiet „Fit for 55” priorytetem francuskiej prezydencji w Radzie UE

Powrót

26 stycznia br. odbyła się konferencja zorganizowana przez MEDEF (francuska organizacja pracodawców) pt. Pakiet "Fit for 55" podczas francuskiej prezydencji w Radzie UE. Nie ulega najmniejszym wątpliwościom, że Francja wszystkim inicjatywom legislacyjnym związanym z europejskim zielonym ładem będzie chciała nadać priorytetowy status.

MEDEF pakiet UE

Wszyscy uczestnicy zgodzili się co do tego, że zielona transformacja będzie ogromnym  i kosztownym wyzwaniem dla UE (np. ograniczenie emisji sektora transportu), ale jednocześnie nie ma od niej odwrotu. W tym kontekście istotne jest, aby UE zapewniła sobie pozycję globalnego prymusa wiodącego prym w dziedzinie zielonych inwestycji, przy jednoczesnym zachowaniu konkurencyjności naszej gospodarki względem reszty świata.

Ma temu służyć podwojenie budżetu Funduszu Innowacyjnego tj. jednego z największych na świecie programów finansowania innowacyjnych technologii niskoemisyjnych, a także stworzenie bardziej adekwatnego systemu wyceny emisji CO2. Jak jest to istotne, unaocznia nam obecny kryzys energetyczny.

Kontrowersje wzbudzają jednak takie inicjatywy jak wprowadzenie mechanizmu dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2 (skrót z ang. CBAM), zapobiegający zjawisku tzw. ucieczki węglowej (z ang. carbon leakage). Istnieje bowiem ryzyko, że wyrównując zasady między firmami  unijnymi i nie-unijnymi na jednolitym rynku, mechanizm ten będzie stawiał w niekorzystnej sytuacji nasze przedsiębiorstwa na rynkach trzecich, obniżając ich konkurencyjność ze względu na najwyższe standardy środowiskowe na świecie wymagane przez Pakiet Fit-for-55. Co więcej, CBAM może  także prowokować potencjalne wojny handlowe ze strony państw trzecich, które będą go traktować jako nieuzasadnioną barierę wejścia na rynek europejski.

Problemem jest także to, że pozostałe państwa na świecie nie chcą w tym momencie zobowiązać się do tak daleko idących celów klimatycznych jak UE. Oznacza to, że w krótkiej perspektywie należy spodziewać się spadku globalnej konkurencyjności naszych firm, przy jednoczesnym jej wzroście w dłuższym horyzoncie czasowym. Aby firmy mogły przetrwać ten okres zmiany, potrzebne będzie ogromne wsparcie ze strony państw członkowskich i UE, w tym na szkolenia pracowników.

Należy jednak pamiętać, że Pakiet Fit-for-55 nie wszedł jeszcze w życie, a dyskusja w UE na ten temat właśnie się zaczęła, czego ta konferencja była świetnym przykładem.

W roli panelistów udział w konferencji wzięli Patrick Martin (Wiceprezydent MEDEF), Holger Lösch (Przewodniczący Komisji Spraw Przemysłowych BusinessEurope, Zastępca Dyrektora Generalnego BDI – niemieckiej organizacji pracodawców), Laurence Tubiana (CEO European Climate Foundation), Thomas Courbe (Dyrektor Generalny Dyrekcji Generalnej ds. Przedsiębiorstw, Francja) i Jérôme Brouillet (Zastępca Sekretarza Generalnego ds. europejskich, Francja).

Z ramienia Konfederacji Lewiatan w konferencji uczestniczył Adam Dorywalski, ekspert ds. UE z Biura w Brukseli.

Konfederacja Lewiatan

Reklama polityczna budzi wątpliwości
05 stycznia 2022

Reklama polityczna budzi wątpliwości

Powrót

W unijnym projekcie rozporządzenia w sprawie przejrzystości i targetowania reklamy politycznej poważne wątpliwości budzi niejasność wielu przepisów, a także różne zawarte w nim definicje – uważa Konfederacja Lewiatan. Doprecyzowania wymaga sama definicja reklamy politycznej czy usługi reklamy politycznej. Dostosowanie się do nowych unijnych wymogów zwiększy koszty funkcjonowania firm.

lewiatan reklama UE

– Obowiązujące w zakresie reklamy politycznej krajowe regulacje w pewnej mierze spełniają cele projektowanego unijnego rozporządzenia, zwłaszcza w kwestii przejrzystości i identyfikacji reklamy politycznej. Zarówno nadawcy telewizyjni, jak i internetowi mają obowiązek informowania od kogo pochodzi, przez kogo jest finansowany i jaki charakter (polityczny) ma dany materiał. Kwestiami, które budzą istotne wątpliwości są definicje i niejasność wielu przepisów – mówi Elżbieta Dziuba, ekspertka Konfederacji Lewiatan.

Definicja reklamy politycznej nie obejmuje materiałów pochodzących od danej frakcji politycznej emitowanych poza okresami kampanii politycznej. Objęcie tych materiałów definicją z jednej strony rozwiązywałoby problem ogłoszeń społecznych pochodzących od partii politycznych. Z drugiej strony zawężałoby definicję reklamy politycznej tylko do reklam pochodzących od danej partii politycznej, pozostawiając ważne inicjatywy społeczno-polityczne, przykładowo NGO- sów, w spektrum ogłoszeń społecznych.

Konfederacja Lewiatan wyraża wątpliwości,  jak należałoby podejść do kwestii reklam emitowanych w ramach platform programmatic (automatyczny model zakupu i sprzedaży reklamy).  Nie wydaje się uzasadnione nakładanie obowiązków na wydawcę, rozumianego jako dysponenta powierzchni reklamowej, lecz wyłącznie na dostawców takich reklam/klientów reklamowych. Rozporządzenie nie reguluje tej kwestii. W konsekwencji nie jest jasne, kto miałby być karany za naruszanie nałożonych  obowiązków.

Rozporządzenie nakłada na dostawców usług reklamy politycznej szerokie obowiązki, w tym jawności i transparentności wynagrodzenia za reklamy polityczne, składania raportów, udzielania przez wydawców informacji na wniosek wydawców reklam politycznych czy wymóg 5-letniej archiwizacji materiałów i danych dotyczących kampanii i ich rozliczania. Dostosowanie się do tych wymogów będzie wymagało od firm dużego wysiłku organizacyjnego i sporych nakładów finansowych.

– Przyjęcie rozporządzenia w zaproponowanej formie istotnie wpłynie na komercjalizację reklamy politycznej. Dlatego zawarte w nim przepisy wymagają szeregu doprecyzowań i zmian, zwłaszcza na poziomie podstawowych definicji, uwzględniających specyfikę rynku reklamowego i jego rozdziału na poszczególne media – telewizję, Internet oraz prasę – dodaje Elżbieta Dziuba.

 

           Konfederacja Lewiatan