Prezydencja Czeska opublikowała finalną wersję Aktu o Sztucznej Inteligencji (Artificial Intelligence Act), która jest pierwszą na świecie próbą kompleksowego uregulowania systemów sztucznej inteligencji i ich zastosowań. Ze względu na swój rewolucyjny charakter Akt ten ma szanse, aby wywrzeć istotny wpływ na rozwój systemów SI nie tylko w Unii Europejskiej, ale i na całym świecie.
Jednym z wielu kluczowych tematów związanych z regulacją, była kwestia dotycząca tego, które z zastosowań AI w dziedzinie ubezpieczeń (insurance) należy uznać za systemy obarczone wysokim ryzykiem. W ostatniej poprawce Aktu, za wysokie ryzyko uznano tylko algorytmy stosowane do oceny ryzyka oraz wyceny ubezpieczeń zdrowotnych i ubezpieczeń na życie. Co ważne, reszta systemów zostanie objęta przepisami sektorowymi.
W ostatecznym tekście Rady pojawiła się również kwestia związana z algorytmami używanymi do oceny zdolności kredytowej, które finalnie również zostały umieszczone w koszyku systemów wysokiego ryzyka, uznając, iż jest to kluczowy sposób pozyskiwania dostępu do podstawowych usług.
Natomiast jeżeli chodzi o infrastrukturę krytyczną, w poprzednim tekście kompromisowym Prezydencja Czeska wskazała, że tylko jej elementy bezpieczeństwa, które zapewniają jej integralność fizyczną, należy uznać za obiekty wysokiego ryzyka, wyłączając systemy cyberbezpieczeństwa, które wykorzystują sztuczną inteligencję z bardziej rygorystycznych obowiązków.
Zastosowano również nowe sformułowanie, aby określić, iż elementy bezpieczeństwa nie są niezbędne do funkcjonowania systemu, a wyłącznie do zapewnienia jego integralności. Zgodnie z argumentacją Rady, ma to na celu dostosowanie tekstu do Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie produktów maszynowych.
Projekt wzbudza wiele emocji i choć prace nad nim wciąż trwają i będzie on z pewnością podlegać modyfikacjom w toku procesu legislacyjnego, to wydaje się, że jego główne założenia pozostaną niezmienione. Członkowie Konfederacji Lewiatan z niecierpliwością czekają efekty kolejnego etapu legislacyjnego jakim jest praca w trilogach.
Eliza Turkiewicz, ekspertka Departamentu Rynku Cyfrowego
Artykuł dla listopadowego wydania Brussels Headlines, newslettera europejskiego Konfederacji Lewiatan
16 listopada 2022
Inicjatywy UE w sprawie podatków – spotkanie z dyrektorem DG Taxud
Członkowie Rady Podatkowej Konfederacji Lewiatan spotkali się z Benjaminem Angelem, dyrektorem w DG Taxud w Komisji Europejskiej, odpowiedzialnym za podatki bezpośrednie. Głównym tematem spotkania były opublikowane przez KE propozycje projektów dwóch dyrektyw istotnych z punktu widzenia międzynarodowego prawa podatkowego.
Przepisy wdrażające obie Dyrektywy powinny zostać przyjęte do lipca 2023 roku przez państwa członkowskie UE i zacząć obowiązywać od 1 stycznia 2024 roku. Wymaga to jednak jednomyślności.
Dyrektywa w zakresie tzw. podatku minimalnego dla dużych grup kapitałowych – Pillar II
Propozycja Dyrektywy w zakresie tzw. podatku minimalnego dla dużych grup kapitałowych tzw. Pillar II opracowanego przez OECD jest jednym z pakietów zmian w prawie podatkowym (Global Anti-Base Erosion Rules), który wprowadza rozwiązania zwiększające efektywne opodatkowanie największych grup kapitałowych osiągających zyski w różnych jurysdykcjach podatkowych w związku z globalizacją i rozpowszechnieniem digital economy.
Proponowane zmiany obejmują zasady relokowania części skonsolidowanego zysku, umożliwiając jego opodatkowanie w państwie, w którym realizowana jest sprzedaż albo świadczone są usługi (Pillar I) oraz wprowadzenie globalnego minimalnego podatku w stawce 15% (Pillar II).
Dyrektywa przeciw wykorzystywaniu spółek bez substratu majątkowo-osobowego – Unshell
Propozycja Dyrektywy w zakresie zapobiegania wykorzystywaniu spółek nieposiadających wystarczającego substratu majątkowo-osobowego (nazywaną przez Komisję dyrektywą „Unshell”, bywa też określana jako ATAD 3). Celem Dyrektywy jest zmniejszenie luki podatkowej spowodowanej wykorzystywaniem tzw. spółek fasadowych (tzw. shell entities). Dyrektywa jest kontynuacją działań uszczelniających system podatkowy Unii Europejskiej.
Dyrektywa może wpłynąć na struktury międzynarodowych grup kapitałowych, w których funkcjonują spółki holdingowe, finansowe czy spółki specjalnego przeznaczenia, które prowadzą działalność transgraniczną, a większość ich przychodów stanowią tzw. przychody pasywne (np. dywidendy, odsetki czy dochody z nieruchomości). Przepisy będą dotyczyć wszystkich podmiotów będących rezydentami podatkowymi w państwach członkowskich UE, kwalifikujących się do uzyskania certyfikatu rezydencji. Na podmioty, które spełnią warunki przewidziane w Dyrektywie, nałożone zostaną dodatkowe obowiązki sprawozdawcze oraz – w określonych przypadkach – realne konsekwencje podatkowe.
Wprowadzenie podatku minimalnego
Dyrektor DG TAXUD Benjamin Angele podkreślił, że kwestia wprowadzenia podatku minimalnego jest aktualna mimo trwających wciąż negocjacji i rozmów z krajami członkowskimi co do pakietu implementacyjnego. – Należy zatem spodziewać się, że 1 stycznia 2024 r. to faktyczny start ich obowiązywania w państwa członkowskich. Jest zatem jeszcze trochę czasu, aby biznes odpowiednio przygotował się do wdrożenia zmian – mówił.
Podejście Stanów Zjednoczonych do Pillar 1 ulegało znaczącym zmianom, nie można więc wykluczyć, że prezentowana obecnie propozycja również zostanie w przyszłości zmodyfikowana. Pozycja Stanów Zjednoczonych jest natomiast kluczowa dla osiągnięcia porozumienia – większość przedsiębiorstw cyfrowych, w które uderza Pillar 1. Pomimo trudności z opracowaniem jednego, wspólnego systemu, temat znajduje się wysoko na agendzie debaty międzynarodowej i nic nie wskazuje, aby zrezygnowano z pomysłu opodatkowania gospodarki cyfrowej na poziomie globalnym od 2024 roku.
Ulga na redukcję obciążenia kapitałem własnym
Ulga na redukcję obciążenia kapitałem własnym, czyli DEBR – to kolejny projekt dyrektywy ogłoszony w maju 2022 r., aby pomóc przedsiębiorstwom w uzyskaniu dostępu do potrzebnego im finansowania i zwiększeniu odporności. Środek ten wesprze przedsiębiorstwa poprzez wprowadzenie ulgi, która zapewni kapitałowi takie samo traktowanie podatkowe jak zadłużenie.
Propozycja przewiduje, że zwiększenie kapitału własnego podatnika z roku na rok podatkowy będzie podlegało odliczeniu od jego podstawy opodatkowania, podobnie jak ma to miejsce w przypadku długu. Trwają jeszcze prace nad zapisami dyrektywy i możliwe, że ostatecznie przepisy będą bardziej przychylne od zaproponowanych w projekcie.
Plan DG Taxud na 2023 r. i kolejne lata:
propozycje uproszczenia przepisów podatkowych dotyczących transfer pricing,
przyśpieszenie procesu zwrotu nadpłaconego WHT,
dyskusja nt. koncepcji/ propozycji przeciwdziałania agresywnemu planowaniu w podatkach.
W ocenie dyrektora GD Taxud procedury zwrotu podatku u źródła w przypadku płatności transgranicznych okazały się długotrwałe, wymagające dużych zasobów i kosztowne zarówno dla inwestorów, jak i administracji podatkowych, ponieważ administracje podatkowe mają trudności z oceną uprawnień do obniżonych stawek podatku u źródła. Co więcej, procedury te były czasami nadużywane w niektórych państwach członkowskich UE.
Inicjatywa dotycząca podatku u źródła ma na celu dostarczenie państwom członkowskim informacji potrzebnych do zapobiegania nadużyciom podatkowym w zakresie podatków u źródła, a jednocześnie umożliwienie szybszego i skuteczniejszego zwrotu podatku u źródła lub procedur ulg dla inwestorów, administracji podatkowych i pośredników finansowych.
Ponadto Komisja Europejska nadal będzie podejmować inicjatywy służące zapewnieniu sprawiedliwego i uczciwego opodatkowania, w szczególności w odniesieniu do firm korzystających z agresywnego planowania podatkowego. W kolejnych latach będą przedstawiane do dyskusji kolejne propozycje rozwiązań służących przeciwdziałaniu optymalizacji podatkowej.
Przedstawiciel Komisji Europejskiej pozostaje otwarty na dialog z biznesem przy tworzeniu tak ważnych i trudnych regulacji dla funkcjonowania firm. Spotkanie odbyło się 16 listopada w siedzibie Konfederacji Lewiatan.
W przeddzień 30. rocznicy utworzenia jednolitego rynku europejskiego projekt wciąż jest nieukończony
BrusselsHeadlinesEKESjednolity rynekUE
Tracimy miliardy
Celem jednolitego rynku UE jest usunięcie barier w przepływie towarów, usług, kapitału i osób na rzecz zwiększenia wydajności i konkurencyjności w całej UE. Za funkcjonowanie jednolitego rynku odpowiadają wspólnie UE i państwa członkowskie. Nadal istnieje jednak wiele różnic w interpretowaniu i stosowaniu prawa UE. W wielu przypadkach różnice te można uznać za nieuzasadnione lub nieproporcjonalne. W każdym razie są one przeszkodą dla swobodnego przepływu osób, towarów i usług. Choć obiektywnie rzecz biorąc mogą istnieć ważne powody rozbieżności między państwami członkowskimi, jednak uzasadnienia te nie zawsze są podawane, a państwa członkowskie nie dążą do zrównoważenia uzasadnienia na szczeblu krajowym z możliwymi negatywnymi skutkami dla jednolitego rynku. W rezultacie w UE nadal istnieje wiele barier regulacyjnych i innych niż regulacyjne, które sprawiają, że jednolity rynek jest niepełny i rozdrobniony. Przykłady:
uzasadnianie ustawodawstwa krajowego argumentem stosowania zasady pomocniczości;
pomijanie zasady wzajemnego uznawania;
liczne przypadki przesadnej transpozycji uzgodnionych na szczeblu UE unijnych tekstów prawnych, zwane inaczej nadmiernie rygorystycznym wdrażaniem, oraz transpozycji niezgodnych, dokonywanych przez rządy i parlamenty krajowe. W konsekwencji niewłaściwe lub niepełne stosowanie prawodawstwa UE oraz stosowanie przez państwa członkowskie przepisów krajowych, które są sprzeczne z celami jednolitego rynku, prowadzi do szeregu barier utrudniających osiągnięcie tych celów. Niedokładne lub nieprawidłowe wdrażanie przez państwa członkowskie oraz brak egzekwowania przez Komisję mają zatem szkodliwe konsekwencje dla obywateli i przedsiębiorstw zarówno na szczeblu unijnym, jak i krajowym;
rządy i parlamenty starają się wyprzedzić wprowadzenie w życie polityki UE, stawiając na pierwszym miejscu interesy krajowe;
interesy krajowe przeważają w sprawach dotyczących strategicznych ekosystemów europejskich.
Koszty ekonomiczne ograniczeń w funkcjonowaniu jednolitego rynku
Wymienione wyżej przykłady ilustrują główne koszty braku działań na szczeblu europejskim, natomiast w wielu badaniach podkreśla się olbrzymie zyski gospodarcze płynące z „pełnego” jednolitego rynku. Ze sprawozdania ogólnego przedstawionego przez Parlament Europejski wynika, że są to kwoty od 650 mld EUR do 1,1 bln EUR rocznie, co stanowi równowartość 5 %–8,6 % PKB Unii Europejskiej. W tym samym badaniu przeprowadzonym przez RAND Europe na zlecenie Parlamentu Europejskiego zbadano wpływ gospodarczy obniżenia barier handlowych na jednolity rynek. Poprawa przepływów handlowych, wzrost gospodarczy i tworzenie miejsc pracy dzięki niższym barierom handlowym przyniósłby korzyści gospodarcze w wysokości od 183 do 269 mld EUR rocznie. Z punktu widzenia utraconych potencjalnych korzyści istotne są również szacunki Komisji Europejskiej dotyczące w pełni zintegrowanego jednolitego rynku cyfrowego UE. Komisja Europejska stwierdziła, że przyczyni się on do propagowania innowacji, wniesie do gospodarki UE 415 miliardów EUR rocznie i pozwoli utworzyć setki tysięcy nowych miejsc pracy.
Co robić?
EKES uważa, że projekty regulacji krajowych, które mogą być przeszkodą dla rynku wewnętrznego, należy zgłaszać KE.z Konieczny jest skuteczniejszy nadzór wspierający harmonizację przepisów dotyczących rynku produktów w państwach członkowskich. Przykładowo w sektorze handlu detalicznego doszło ostatnio do gwałtownego wzrostu ograniczeń krajowych w ramach zezwoleń i wymogów stosowania materiałów miejscowego pochodzenia. Jest to sprzeczne z art. 28 i 30 Traktatu, a w odniesieniu do zakupów produktów, które zostały już legalnie wprowadzone na jednolity rynek, często stosuje się ponowne badania krajowe. EKES jest także zdania, że w odniesieniu do usług procedura powiadamiania na mocy dyrektywy usługowej nie funkcjonuje tak dobrze, jak oczekiwano. Jeśli chodzi o swobodę przedsiębiorczości, EKES z przykrością odnotowuje, że państwa członkowskie nie osiągnęły kompromisu w sprawie wniosku dotyczącego tzw. dyrektywy w sprawie powiadomień dotyczących usług. Aby zmierzyć się z problemem potrzebne jest przejście od minimalnej do maksymalnej harmonizacji.
Skutecznym narzędziem rozwiązywania takich problemów może być europejski semestr, szczególnie poprzez proporcjonalne działania ze strony Komisji, w tym i ewentualne zawieszanie funduszy UE, jeśli zobowiązania do przestrzegania zaleceń dla poszczególnych krajów nie są przestrzegane. Jest to zgodne z przewodnikiem Komisji Europejskiej dla państw członkowskich dotyczącym planów odbudowy i zwiększania odporności, w którym podkreślono usunięcie regulacyjnych i pozaregulacyjnych barier na rynku wewnętrznym, a także z warunkami, na jakich państwa członkowskie muszą spełnić wymogi europejskiego semestru. Wreszcie Komitet wzywa do skutecznego wdrażania i egzekwowania już wynegocjowanych i przegłosowanych dyrektyw.
Na podstawie projektu opinii sekcji INT EKES
Lech Pilawski, doradca zarządu Konfederacji Lewiatan, Czlonek EKES
Tekst dla Brussels Headlines – newslettera europejskiego Lewiatana
25 maja 2022
Krajowi Producenci Leków składają petycję do Parlamentu Europejskiego
Złożona w maju br. przez Krajowych Producentów Leków do Parlamentu Europejskiego petycja dotycząca wsparcia produkcji składników do wytwarzania leków na terenie UE została przyjęta i będzie rozpatrywana jesienią br.
apilekipetycjaUE
80% substancji do produkcji leków wykorzystywanych w Europie pochodzi z Chin lub Indii. Postępujące uzależnienie doprowadziło do częściowej utraty kompetencji w zakresie samodzielnego ich wytwarzania. Do połowy lat 90. Europa i USA dostarczały 90 proc. stosowanych na świecie substancji do produkcji leków. Dziś zaledwie 20 proc. Jeszcze 20 lat temu w Polsce było około 170 producentów substancji czynnych, dziś jest ich kilkunastu.
Pandemia SARS-CoV-2 pokazała zagrożenia wynikające z uzależnienia od Azji. W wyniku przerw w produkcji w tamtejszych fabrykach i w globalnym transporcie oraz zwiększonego zapotrzebowania na farmaceutyki na całym świecie naruszona została zasada międzynarodowej solidarności, co przełożyło się na braki leków oraz substancji czynnych.
W „Petycja w sprawie potrzeby wsparcia produkcji substancji czynnych dla produktów leczniczych na terytorium UE” Krajowi Producenci Leków podkreślili konieczność wypracowania przez organy UE mechanizmów wsparcia zdolności produkcyjnych substancji farmaceutycznych. Ich brak oraz wyższe koszty pracy i konieczność spełniania rygorystycznych norm środowiskowych w Europie sprawiają, że produkcja farmaceutyczna jest nieopłacalna. Aby ją przywrócić w skali niezbędnej dla zapewnienia bezpieczeństwa UE, potrzebne będą inwestycje. Wdrożenie produkcji jednej substancji czynnej trwa od 3 do 6 lat, a jego koszt w zależności od wymaganej technologii syntezy jest szacowany na 50-180 mln euro.
Niemcy, Francja i Hiszpania zachęcają do inwestowania w produkcję farmaceutyczną u siebie. Działania te jednak nie przyniosą efektów dla całej Wspólnoty, jeśli nie zostaną podjęte skoordynowane wysiłki, które bezpośrednio przyczynią się do zbudowania nowych i utrzymania istniejących jeszcze zdolności produkcyjnych w Europie.
– Przykładem takiej skoordynowanej strategii są unijne plany dotyczące wzmocnienia europejskiego ekosystemu półprzewodników poprzez przyciąganie inwestycji
i zwiększanie zdolności produkcyjnych, a także ich testowanie i montaż w zintegrowanych zakładach oraz unijnych fabrykach. Podobnie jak
w przypadku chipów, ustanowienie kryteriów wspierania zakładów wytwarzających substancje farmaceutyczne i otwieranie unijnych linii produkcyjnych przyczyniłoby się do zapewnienia bezpieczeństwa UE – wskazuje Krzysztof Kopeć, prezes Krajowych Producentów Leków.
Innym kierunkiem mogłoby być ustanowienie systemu dopłat do produkcji tych substancji na wzór dopłat bezpośrednich do produkcji rolnej. System wsparcia powinien redukować koszty wytwarzania, aby umożliwić obniżenie ceny substancji farmaceutycznej i konkurowanie z azjatyckimi produktami.
Konieczne jest też natychmiastowe interwencyjne wsparcie aktualnie produkowanych jeszcze w UE substancji farmaceutycznych i niedopuszczenie do spadku wolumenu produkcji, który prowadzi do nieodwracalnego zamknięcia linii technologicznej.
– Powrót tej produkcji do UE pobudzi rozwój gospodarczy i zapewni nowe miejsca pracy. Zwiększy konkurencyjność europejskich wytwórców i odporność UE na przyszłe kryzysy związane z brakami leków. Pomoże też przywrócić Europie status lidera przemysłowego. Praca strategiczna została już wykonana, teraz czas na konkretne działania – wskazuje Grzegorz Rychwalski, wiceprezes PZPPF.
„Petycja w sprawie potrzeby wsparcia produkcji substancji czynnych dla produktów leczniczych na terytorium UE” trafiła do Komisji Petycji Parlamentu Europejskiego. Krajowi Producenci Leków przypomnieli w niej też, że jednym z celów Rezolucji Parlamentu Europejskiego z listopada 2021 r. w sprawie strategii farmaceutycznej jest wzmocnienie globalnej konkurencyjności sektora farmaceutycznego UE na świecie, a program UE dla zdrowia na lata 2021-2027 zakłada podtrzymanie wytwarzania substancji aktywnych i leków generycznych, a także promowanie produktów farmaceutycznych produkowanych w Europie.
źródło: Polski Związek Pracodawców Przemysłu Farmaceutycznego
25 maja 2022
Konfiskaty aktywów oligarchów i przestępców naruszających sankcje – propozycja KE
fot. Ivan Ragozin / Unsplash (zdjęcie ilustracyjne)
Jest najnowsza propozycja Komisji Europejskiej dotycząca zamrażania i konfiskaty aktywów oligarchów i przestępców naruszających unijne restrykcje.
konfiskatamajątekRosjasankcje
Komisja Europejska zaproponowała dodanie naruszeń unijnych środków ograniczających do wykazu przestępstw unijnych. Komisja proponuje również nowe, zaostrzone przepisy dotyczące odzyskiwania i konfiskaty mienia, które również przyczynią się do wdrożenia unijnych środków ograniczających. Konkretne propozycje można znaleźć poniżej:
Wdrażanie i egzekwowanie unijnych środków ograniczających (sankcji) jest przede wszystkim domeną państw członkowskich. Rozporządzenia UE systematycznie zawierają przepis zobowiązujący państwa członkowskie do przyjęcia przepisów krajowych przewidujących skuteczne, współmierne i należycie zniechęcające kary za naruszenie przepisów tych rozporządzeń. Artykuł 215 TFUE stanowi podstawę prawną do przyjęcia przez Radę „niezbędnych środków” w przypadku przyjęcia unijnych środków ograniczających. Podstawa prawna do przyjmowania środków ograniczających nie pozwala jednak na przybliżenie definicji prawa karnego oraz rodzajów i wysokości sankcji karnych. Systemy krajowe różnią się znacznie, jeśli chodzi o kryminalizację naruszeń rozporządzeń Rady w sprawie sankcji UE. Tak samo znacząco różnią się systemy sankcji karnych. Często utrudnia to egzekwowanie sankcji.
Proponowane rozwiązanie
Komisja proponuje dodanie naruszenia sankcji UE do obszarów przestępczości określonych w art. 83 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej („TFUE”). Gdy Rada osiągnie porozumienie (jednomyślnie), a Parlament Europejski wyrazi zgodę na dodanie naruszenia unijnych środków ograniczających do obszarów przestępczości określonych w art. 83 ust. 1 TFUE, Komisja będzie mogła przedstawić wniosek w sprawie dyrektywy w ramach zwykłej procedury ustawodawczej, w której można by zbliżyć definicje przestępstw i sankcji.
Wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie odzyskiwania i konfiskaty mienia
Niniejszy wniosek, który znaleźć można tutaj, stanowi uzupełnienie wniosku dotyczącego rozszerzenia wykazu przestępstw UE o naruszenie sankcji UE. Jego celem jest sprawienie, aby przestępstwo nie przynosiło zysków poprzez pozbawianie przestępców ich bezprawnie uzyskanych korzyści i ograniczanie ich możliwości popełniania kolejnych przestępstw. Proponowane przepisy będą miały również zastosowanie do naruszenia środków ograniczających, zapewniając skuteczne wykrywanie, zamrażanie, zarządzanie i konfiskatę płynących z takiej działalności dochodów.
Pełny komunikat prasowy Komisji Europejskiej można znaleźć tutaj.
źródło: BusinessEurope
20 maja 2022
Akt w sprawie sztucznej inteligencji – stanowisko Lewiatana do projektu sprawozdania Komisji IMCO oraz LIBE w Parlamencie Europejskim
W związku z publikacją projektu sprawozdania połączonych Komisji IMCO oraz LIBE w Parlamencie Europejskim do projekty rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego zharmonizowane przepisy dotyczące sztucznej inteligencji (akt w sprawie sztucznej inteligencji) i zmieniającego niektóre akty ustawodawcze Unii (COM2021/0206 – C9-0146/2021 – 2021/0106(COD)), Konfederacja Lewiatan, w załączniku, przedstawia uwagi do projektu sprawozdania do projektu.
W odpowiedzi na prośbę o uwagi do stanowiska Polski w sprawie wniosku dotyczącego Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie fluorowanych gazów cieplarnianych, zmieniającego dyrektywę (UE) 2019/1937 i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 517/2014 COM(2022) 150, przekazuję uwagi Konfederacji Lewiatan.
BusinessEurope przy aktywnym udziale Konfederacji Lewiatan wzięło udział w konsultacjach publicznych Komisji Europejskiej ws. Instrumentu Nadzwyczajnego Jednolitego Rynku (SMEI), który powinien zostać opublikowany w trzecim kwartale 2022 r.
Inicjatywa ma na celu wprowadzenie elastycznego i przejrzystego mechanizmu szybkiego reagowania na sytuacje nadzwyczajne i kryzysowe, które zagrażają funkcjonowaniu jednolitego rynku takie jak np. pandemia COVID-19, czy też obecna wojna w Ukrainie.
Zamiarem Komisji jest zdecydowanie poprawić koordynację, solidarność i spójność na poziomie UE gwarantując: ciągły swobodny przepływ towarów, usług i osób; sprawnie funkcjonujące łańcuchy dostaw; dostęp do towarów i usług.
Czego nie powinno zawierać SMEI?
SMEI nie powinno być mieszane z celami lub środkami ogólnej polityki przemysłowej, jednolitego rynku lub polityki handlowej. Nie powinno też być postrzegane jako środek do dalszej integracji jednolitego rynku, który powinien być mocno pogłębiany przez Komisję za pomocą innych instrumentów.
Mając to na uwadze, BusinessEurope nie popiera rozszerzenia zakresu SMEI na strategiczne zależności gospodarki UE. Zdecydowanie odrzucamy pomysł nałożenia na przedsiębiorstwa obowiązku ujawniania wrażliwych informacji handlowych (służących ukierunkowanemu monitorowaniu zidentyfikowanych strategicznych łańcuchów dostaw) lub skrajnych środków „ostatniej szansy” na poziomie UE, takich jak obowiązkowa zmiana modeli biznesowych/produkcji/usług. Opowiadamy się przeciwko takiemu poziomowi interwencjonizmu.
Co powinno znaleźć się w SMEI?
SMEI jest inicjatywą bardzo potrzebną, ponieważ nasz jednolity rynek musi być odporny na obecne i przyszłe kryzysy. Jednak jego zakres powinien być wąski i zapewniać ukierunkowane, skuteczne i egzekwowalne ramy prawne, które chronią swobody jednolitego rynku w każdej sytuacji kryzysowej, sprawdzają krajowe i europejskie środki antykryzysowe pod kątem zgodności z podstawowymi zasadami konieczności, proporcjonalności i niedyskryminacji oraz zapewniają współpracę administracyjną i dostęp do informacji dla przedsiębiorstw i obywateli.
SMEI powinno zapewnić ramy reagowania kryzysowego, zgodnie ze ścisłą i wyczerpującą listą kryteriów, dla środków ograniczonych w czasie, aby zapobiec ich utrwaleniu. Należy określić przejrzystą procedurę ewentualnego przedłużania środków i ich ostatecznego zakończenia. Utrzymanie otwartych „linii życia” w gospodarce europejskiej może się udać, jeśli SMEI będzie postępować zgodnie z logiką leżącą u podstaw łańcuchów wartości przedsiębiorstw, które są paneuropejskie i międzynarodowe. Dlatego kluczowe znaczenie ma sformułowanie jasno określonej, zharmonizowanej między państwami członkowskimi definicji kryzysu, która nie mogłaby podlegać różnym interpretacjom.
Cała treść stanowiska BusinessEurope znajduje się tutaj.
Artykuł dla majowego wydania Brussels Headlines, newslettera europejskiego Konfederacji Lewiatan
Adam Dorywalski, ekspert ds. UE w Przedstawicielstwie Lewiatana w Brukseli
20 maja 2022
PZPPF wziął udział w konsultacjach ważnego dokumentu dotyczącego jednolitego rynku
Polski Związek Pracodawców Przemysłu Farmaceutycznego wziął udział w konsultacjach Komisji Europejskiej ws. nowego instrumentu UE gwarantującego funkcjonowanie jednolitego rynku w sytuacjach kryzysowych
Pandemia pokazała, jak ważne jest istnienie silnego europejskiego i krajowego przemysłu farmaceutycznego, a także ujawniła słabości gospodarki, która stworzyła złożony system globalnych współzależności.
Zależność UE od dostaw produktów farmaceutycznych spoza Europy, długie łańcuchy dostaw, utrata kompetencji produkcyjnych – wszystkie te czynniki zagroziły bezpieczeństwu Europejczyków. Stało się jasne, że solidarność UE jest bardzo ważna, ale musi być zbudowana na mocnych fundamentach – zdolnościach i kompetencjach krajów UE. Dlatego konieczne jest wspieranie budowy krajowych zdolności produkcyjnych, które przyczynią się do zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego UE będącego równie ważne jak bezpieczeństwo energetyczne czy też militarne.
Pełna treść stanowiska PZPPF przedstawionego Komisji Europejskiej znajduje się w załącznikach (w języku angielskim).
W odpowiedzi na prośbę o zgłaszanie ewentualnych uwag do projektu Stanowiska Rządu do projektu Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego ramy ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów zgodnych z zasadą zrównoważonego rozwoju oraz uchylającego dyrektywę 2009/125/WE, COM(2022) 142, w przedstawiamy uwagi Konfederacji Lewiatan.
Aby zapewnić jak najlepsze wrażenia, korzystamy z technologii, takich jak pliki cookie, do przechowywania i/lub uzyskiwania dostępu do informacji o urządzeniu. Zgoda na te technologie pozwoli nam przetwarzać dane, takie jak zachowanie podczas przeglądania lub unikalne identyfikatory na tej stronie. Brak wyrażenia zgody lub wycofanie zgody może niekorzystnie wpłynąć na niektóre cechy i funkcje.
Funkcjonalne
Zawsze aktywne
Przechowywanie lub dostęp do danych technicznych jest ściśle konieczny do uzasadnionego celu umożliwienia korzystania z konkretnej usługi wyraźnie żądanej przez subskrybenta lub użytkownika, lub wyłącznie w celu przeprowadzenia transmisji komunikatu przez sieć łączności elektronicznej.
Preferencje
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest niezbędny do uzasadnionego celu przechowywania preferencji, o które nie prosi subskrybent lub użytkownik.
Statystyka
Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do celów statystycznych.Przechowywanie techniczne lub dostęp, który jest używany wyłącznie do anonimowych celów statystycznych. Bez wezwania do sądu, dobrowolnego podporządkowania się dostawcy usług internetowych lub dodatkowych zapisów od strony trzeciej, informacje przechowywane lub pobierane wyłącznie w tym celu zwykle nie mogą być wykorzystywane do identyfikacji użytkownika.
Marketing
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest wymagany do tworzenia profili użytkowników w celu wysyłania reklam lub śledzenia użytkownika na stronie internetowej lub na kilku stronach internetowych w podobnych celach marketingowych.
