Największym sukcesem rządu w ciągu ostatnich dziesięciu miesięcy było odblokowanie środków z Krajowego Planu Odbudowy. To był jeden z głównych postulatów Lewiatana do nowego rządu. Tempo realizacji innych postulatów jest wolniejsze niż oczekiwano.
lewiatanPostulatyraportrząd
Przed rokiem nasi eksperci w porozumieniu z firmami, przygotowali kilkadziesiąt postulatów do nowego rządu, które obejmowały 12 obszarów, m.in. podatki, pracę, edukację, energetykę, cyfryzację. Teraz w specjalnym raporcie „Postulaty przedsiębiorców. Rok nowej władzy” oceniamy jak rząd realizuje propozycje przedsiębiorców.
Trudny pierwszy rok
Pierwszy rok od wyborów parlamentarnych nie był łatwy dla rządu i gospodarki. Potrzeba uporania się z problemami pozostawionymi przez poprzednią władzę determinowała priorytety. Jednocześnie mierzyliśmy się z wieloma wyzwaniami: wojna w Ukrainie, konieczność modernizacji armii, inflacja, powódź, ogromny deficyt budżetowy i duże oczekiwania społeczne, trudne realia geopolityczne. W konsekwencji realizacja wielu postulatów Konfederacji Lewiatan dotyczących gospodarki, kwestii społecznych, równości płci, problemów energetycznych, cyfrowych czy praworządności nadal czeka na swoją kolej. Co jednak nie znaczy, że tematy gospodarcze są na marginesie zainteresowania rządzących. I raport tego dowodzi. Pamiętajmy także, że jesteśmy dopiero w jednej czwartej kadencji parlamentu, więc na finalną ocenę działań rządu jeszcze zdecydowanie za wcześnie
Zmiana klimatu dla biznesu
– Widzimy zmianę klimatu dla biznesu, ale bilans realizacji przez rząd postulatów przedsiębiorców nie jest zadowalający. Liczyliśmy na więcej, choć jesteśmy też realistami. Część naszych propozycji jest wdrażana, ale bardzo powoli. Wiele najważniejszych nadal czeka na spełnienie. Mamy nadzieję chociażby na uwzględnienie naszego głosu w planowanym zaostrzeniu polityki migracyjnej. Lepsza kontrola chętnych do wjazdu do Polski nie musi i nie może oznaczać, że odetniemy gospodarkę od napływu tak nam potrzebnej siły roboczej. Od realizacji postulatów przedsiębiorców zależy przyszłość gospodarki i konkurencyjność firm – mówi Maciej Witucki, prezydent Konfederacji Lewiatan.
Transformacja energetyczna postępuje zbyt wolno. W sferze regulacyjnej wciąż brakuje stabilności, a zmieniające się przepisy utrudniają prowadzenie działalności gospodarczej. Czekamy na uproszczenie podatków, przyspieszenie zmian na rynku pracy, reformę ochrony zdrowia. Dialog społeczny, choć zauważamy tutaj zdecydowanie większe otwarcie, nie jest wykorzystywany w pełni jako narzędzie wypracowywania rozwiązań. W obszarze edukacji, mimo pewnych inicjatyw, brakuje kompleksowych działań dostosowanych do potrzeb współczesnej gospodarki. Bez przyjęcia przez rząd bardziej strategicznego podejścia do rozwoju kraju trudno będzie zapewnić stabilne warunki dla rozwoju przedsiębiorstw i wzrostu konkurencyjności kraju.
Potrzebna koordynacja polityki gospodarczej
Realizacja ważnych dla gospodarki reform wymaga koordynacji polityki gospodarczej. Jak wynika z naszych badań domaga się tego ponad połowa firm. Rozdrobnienie kompetencyjne oraz spory wewnątrz koalicji, przenoszone do przestrzeni publicznej i medialnej, utwierdzają przedsiębiorców w poczuciu braku stabilności prawa. Konieczne jest więc powołanie wicepremiera odpowiedzialnego za sprawy gospodarcze. Proponujemy również utworzenie Rady Gospodarczej przy Premierze, jako ciała sprawnie przenoszącego opinie środowiska gospodarczego na najwyższy poziom administracji rządowej.
Przed rządem ogrom pracy
– Jak widać przed rządem jeszcze ogrom pracy. Musi, kontynuując trudne zadanie związane z przywracaniem praworządności, mocniej wsłuchiwać się w postulaty środowisk gospodarczych, które sygnalizują, że zaniedbanie spraw gospodarczych odbije się na kondycji firm, a w konsekwencji na stanie finansów publicznych, jakości pracy i życia obywateli. Rzeczywisty dialog społeczny z przedsiębiorcami i stroną związkową może być skuteczną metodą godzenia interesów w imię lepszego rządzenia, którego po latach zaniedbań populistycznych rządów wszyscy bardzo potrzebujemy. Jak widać z naszych badań w środowisku przedsiębiorców jest nadzieja, ale dostrzegamy też szereg zagrożeń – mówi Mariusz Zielonka, główny ekonomista Konfederacji Lewiatan.
13. edycja Europejskiego Forum Nowych Idei (EFNI), która odbyła się 16-18 października 2024 roku w Sopocie, była miejscem żywych dyskusji o przyszłości Polski, Europy i świata. EFNI, największe wydarzenie organizowane przez Konfederację Lewiatan, zgromadziło rekordową liczbę 2012 uczestników.
EFNIEFNI 2024panelepodsumowanieraportrelacje
Tematyka tegorocznego forum była niezwykle zróżnicowana, obejmując zdrowie, gospodarkę, zieloną transformację czy geopolitykę. W hotelu Radisson Blu w Sopocie gościli nie tylko liderzy biznesu, ale także uznani eksperci ze świata nauki, kultury, sztuki i mediów. Uczestnicy mieli okazję wysłuchać przemówień najważniejszych przedstawicieli rządu, w tym premiera Donalda Tuska, wicepremiera Krzysztofa Gawkowskiego oraz ministra finansów Andrzeja Domańskiego.
EFNI 2024 miało wyjątkowy wymiar – odbyło się tuż przed objęciem przez Polskę prezydencji w Unii Europejskiej, w roku, kiedy Konfederacja Lewiatan obchodzi swoje 25-lecie.
Partnerami strategicznymi EFNI 2024 byli: Novartis, Orange, Orlen SA i Google. Partnerzy główni: AbbVie, Adamed, Allegro, Amazon, BAT Poland, Benefit Systems Danone, Fundacja Kronenberga City Handlowy, Miasto Gdańsk, Grupa Lux Med, Huawei, IKEA, InPost, Invest in Pomerania, Komisja Europejska, Meta, MSD, PGE Polska Grupa Energetyczna, Philip Morris International, PKO BP, Samorząd Województwa Pomorskiego oraz TikTok.
Partnerzy wspierający: ARP, Astellas, Ayming, BASF, bp Polska, Centrum Kreatywności Targowa, Deutsche Bank, Diageo, EDP Polska Energia, GSK, Grupa Ergis, Château Isolette, Kotler Impact, Polski Związek Pracodawców Przemysłu Farmaceutycznego, Lilly, Bank Millennium, Medicover, Partnerstwo na Rzecz Profilaktyki i Leczenia Otyłości, Polskie Towarzystwo Elektrociepłowni Zawodowych, PFR, PharmaNET, Radisson Blu Sopot, Range Rover, Servier, Totalizator Sportowy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Związek Pracodawców Technologii Cyfrowych.
Strategicznymi partnerami merytorycznymi są: Szkoła Główna Handlowa w Warszawie i Uniwersytet Łódzki, a partnerami merytorycznymi: Centrum Stosunków Międzynarodowych, Euractiv.pl, Forum Odpowiedzialnego Biznesu, Fundacja Nowej Wspólnoty, Instytut Finansów Publicznych, Legimi, Polityka Insight, PWN, Thinktank oraz Żywność Dla Przyszłości.
Partnerami instytucjonalnymi są: Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny Grupa Pracodawców oraz Ministerstwo Funduszy i Polityki Regionalnej, a partnerem technologicznym – Amber Expo.
Główni partnerzy medialni: BusinessInsider Polska, Dziennik Gazeta Prawna, Forbes, Gazeta.pl, Onet, PAP, Puls Biznesu, Radio Zet, Rzeczpospolita, RP.pl, TOK FM, TVN24 bis, TVP Info i Wyborcza.biz.
Partnerzy medialni: ams, Miesięcznik Finansowy Bank, Bankier.pl, Biznes Info, Biznes Prestiż, Dziennik Bałtycki, e-newsroom, Express Biznesu, ICAN Institute, ISB News, My Company Polska, Newseria, NewsMed, Parkiet.com, Radio Nowy Świat, Strefa Biznesu, Super Biznes, Termedia, Trójmiasto.pl, Warsaw Business Journal, Wprost oraz XYZ.
Racjonalne usprawnienia są podstawą budowania różnorodnych zespołów. Tymczasem ponad połowa pracodawców, którzy mają doświadczenia we współpracy z osobami z niepełnosprawnościami, nie zna tego pojęcia. Z kolei aż 71,7% pracowników z niepełnosprawnościami nigdy nie spotkało się z tym terminem – wynika z raportu „Pracodawca na TAK – racjonalne usprawnienia w pracy dla osób z niepełnosprawnościami” przygotowanego przez Fundację TAKpełnosprawni.
lewiatanosoby z niepełnosprawnościamiraport
Badanie pokazało, że problemem jest również brak odpowiedniej komunikacji ze strony osób potrzebujących usprawnień w pracy. Tylko 41,2% respondentów kiedykolwiek zwróciło się do pracodawców z prośbą o usprawnienia, a głównym powodem jest brak wiedzy oraz strach przed reakcją otoczenia. Wyniki jasno pokazują, że obie strony rynku pracy potrzebują odpowiedniej edukacji, aby mogły efektywniej ze sobą współpracować.
W tegorocznej edycji badania skupiono się na ocenie świadomości, stanu faktycznego i gotowości firm do wdrożenia racjonalnych usprawnień. Chodzi o działania, które ułatwiają zatrudnienie, awans i pracę w zawodzie osobom z niepełnosprawnościami i zarazem zwiększają ich produktywność na równi z innymi pracownikami bez obciążenia dla pracodawcy. Co ważne, racjonalne usprawnienia powinny być zgłoszone przez osobę z niepełnosprawnością, a ich niewdrożenie bez podania przyczyn stanowi naruszenie zasady równego traktowania i może być jednym z przejawów dyskryminacji. Mimo to nadal mało pracowników prosi o racjonalne usprawnienia, a głównym powodem jest brak wiedzy oraz strach przed reakcją otoczenia.
– W dzisiejszym świecie, gdzie różnorodność (także na rynku pracy) jest faktem, traktowanie wszystkich osób w ten sam sposób nie jest wystarczające do wyrównywania szans. Do każdego pracownika trzeba podejść indywidualnie. Tutaj z pomocą przychodzą racjonalne usprawnienia, które – jak pokazało nasze badanie – wciąż są pojęciem obcym na rynku pracy. Chcemy to zmienić zachęcając zarówno pracodawców, jak i pracowników-osoby z niepełnosprawnościami do wypracowywania nowych standardów, które pozwolą stworzyć przyjazne i inkluzywne miejsca pracy – mówi Agata Robińska, prezeska zarządu Fundacji TAKpełnosprawni.
W badaniu udział wzięło 124 pracodawców zatrudniających osoby z niepełnosprawnościami, z czego 47,6% stanowiły duże firmy, 31,5% średnie, 12,9% małe i 8,1% mikro. Swoimi spostrzeżeniami podzieliło się także 449 osób z niepełnosprawnościami, wśród nich 374 było aktywnych na rynku pracy, a 75 nie pracowało, ale zamierzało podjąć zatrudnienie.
Racjonalne usprawnienia są cenne dla wszystkich pracowników
Osoby z niepełnosprawnością zwracały uwagę, że największe wyzwanie dla nich stanowią bariery obecne na stanowiskach pracy, a nie sama niepełnosprawność. Zatem kluczowe jest podjęcie działań pozwalających na zniwelowanie różnic w zakresie możliwości fizycznych i intelektualnych pracowników, poprzez wdrażanie racjonalnych usprawnień. A te, wbrew powszechnym obawom, nie zawsze wymagają od pracodawców dużych nakładów finansowych. Zdecydowana większość, bo ponad trzy czwarte badanych pracodawców przyznała, że tylko część wdrożonych racjonalnych usprawnień wymagała od nich nakładów finansowych
Proste kroki wielkiej wagi
Wśród najczęściej wdrażanych racjonalnych usprawnień pracodawcy wymienili m.in.: elastyczny czas pracy, pracę na część etatu, dostosowany zakres obowiązków oraz dostępność architektoniczna. Z kolei ankietowani pracownicy wśród najczęściej spotykanych usprawnień organizacyjnych wskazywali: elastyczny czas pracy, pracę zdalną, ergonomiczne stanowisko czy spokojniejsze miejsce do pracy. Pomysłów na sprawdzone racjonalnie usprawnienia jest więcej, ich pełna lista jest dostępna w raporcie. Warto jednak pamiętać, że nie ma uniwersalnych rozwiązań pasujących do każdej organizacji. Racjonalne usprawnienia powinny być przede wszystkim dopasowane do charakteru danej firmy oraz oczekiwań jej pracowników, a to z kolei wymaga otwartego dialogu pomiędzy pracodawcą a osobami ze zróżnicowanymi potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności. Ale warto podjęć ten wysiłek. Dopasowanie miejsca pracy do różnorodnych potrzeb przekłada się bezpośrednio na większą produktywność zespołu, mniejszą rotację pracowników czy szerszy dostęp do nowych talentów.
– Choć w ciągu ostatniej dekady obserwujemy wzrost aktywności zawodowej wśród osób z niepełnosprawnościami, to ich zaangażowanie na rynku pracy wciąż pozostaje na niewystarczające. W pierwszym kwartale 2024 roku współczynnik aktywności zawodowej osób z niepełnosprawnościami w wieku produkcyjnym wynosił 34%, a wskaźnik zatrudnienia – 31,9%. Włączanie osób z niepełnosprawnościami na rynek pracy wymaga praktycznych rozwiązań dostosowanych do ich potrzeb, dlatego kluczowe jest dostarczanie wiedzy na temat racjonalnych usprawnień w miejscu pracy – mówi Nadia Winiarska, ekspertka Konfederacji Lewiatan.
Aż 45,2 proc. Polaków aktywnych zawodowo podejmuje się zleceń poza głównym etatem. Jeszcze więcej, aż 58 proc. z nich, chce kontynuować lub podjąć dodatkową pracę w ciągu najbliższych sześciu miesięcy.
dorabianiepracaraport
Decydują się na to przede wszystkim młodzi, mieszkańcy największych miast, zatrudnieni na pół etatu oraz ci, którzy zarabiają powyżej 5 tys. zł miesięcznie, wynika z badania „Jak dorabiają Polacy”, przeprowadzonego przez SW Research na zlecenie Gi Group Poland S.A. w sierpniu br.
Odsetek osób podejmujących pracę dodatkową wzrósł w porównaniu z ubiegłym rokiem o 3,9 pkt. proc. i wynosi obecnie 45,2 proc.
Pracę dodatkową w najbliższym czasie planuje podjąć lub kontynuować znacznie większy odsetek osób niż w roku ubiegłym. Takie kroki zamierza podjąć blisko 60% badanych (w 2023 roku co drugi). Co piąta osoba zdecydowanie nie ma takich planów, a co czwarta nie jest zdecydowana.
– Polacy pracują dużo, więcej niż średnia europejska, na co wskazują dane Eurostatu – poświęcają jej średnio 40,4 godz. tygodniowo, podczas gdy średnia europejska wynosi 37,5 godz. Są przewidujący i zapobiegliwi, na co wskazują też wyniki przeprowadzonego przez nas badania. Szukając dodatkowych możliwości zarobkowania, chcą przeznaczać zarobione środki przede wszystkim na wydatki wykraczające poza podstawowe potrzeby, oszczędzać, zwiększyć możliwości rozwoju zawodowego – komentuje Anna Wesołowska, dyrektor zarządzająca Gi Group Poland S.A.
Kto dorabia?
Dodatkowych zajęć znacznie częściej podejmują się mężczyźni niż kobiety (49,8% vs. 40,4%), osoby z wykształceniem podstawowym (51%) oraz wyższym (47,4%). Najczęściej pracują przede wszystkim przedstawiciele najmłodszego pokolenia – w grupie poniżej 24 roku życia to ponad 54%, a wśród 25-34 latków ponad 52%.
Z badania Gi Group wynika, że znacznie częściej niż rok temu pracę dodatkową wykonują mężczyźni (blisko 50% vs. 41% w 2023 roku), osoby z wykształceniem zasadniczym (42% vs. 30%), mieszkańcy miast liczących powyżej 500 tys. (51% vs. 39%) – w tej grupie odsetek dorabiających należał do jednych z najniższych w ubiegłym roku. Warto zauważyć, że udział zarabiających dodatkowo zwiększył się w każdej z grup wiekowych. Najczęściej to osoby do 24 roku życia (54,1% vs 48,6%).
Pracę dodatkową podejmuje co druga osoba prowadząca własną działalność oraz 44% osób zatrudnionych na etacie (zarówno na cały etat, jak i na pół), przy czym w obu przypadkach to wyniki wyższe niż przed rokiem. Istotną różnicę względem ubiegłego roku można zauważyć także w przypadku osób zarabiających powyżej 5 000 zł netto (57% vs. 46%).
Dodatkowa praca okazuje się nabierać coraz większego znaczenia szczególnie wśród Polaków, którzy chcą zachować wyższy standard życia i zapewnić sobie bezpieczną przyszłość.
– Jak wynika z badania, na podjęcie pracy dodatkowej decydują się przede wszystkim ludzie młodzi, wykształceni, z największych polskich miast oraz ci, których dochód na rękę przekracza 5 000 zł. Można wnioskować, że są to osoby najbardziej świadome swoich celów, umiejące dostrzec szanse oraz perspektywy związane z rozwojem zawodowym – tłumaczy Anna Wesołowska, dyrektor zarządzająca Gi Group Poland S.A.
Dlaczego Polacy dorabiają?
Najczęstszą motywacją do przyjmowania zleceń poza głównym etatem jest chęć przeznaczenia zarobionych pieniędzy na wydatki wykraczające poza podstawowe potrzeby (30,2%) lub w celu gromadzenia oszczędności (27,2%). Jednocześnie dla blisko 14% respondentów to sposób na zwiększenie domowego budżetu, gdyż dochody z głównej pracy nie pozwalają pokryć bieżących wydatków. Inne powody to realizacja pasji i zainteresowań (13,8%) oraz chęć rozwoju zawodowego, zdobywanie nowych umiejętności i doświadczenia (9,8%). Z badania wynika, że 4,4% pracuje dodatkowo rozwijając własny biznes.
– Czynnik finansowy pozostaje istotnym motywatorem do podejmowania dodatkowych zadań. Wynagrodzenia w Polsce rosną bardzo szybko, w ostatnim czasie głównie za sprawą szalejącej inflacji, ale nadal nie jest to jednak poziom satysfakcjonujący dla dużej części społeczeństwa. W kolejnych latach możemy spodziewać się spadku wagi tego czynnika na rzecz chęci rozwoju kompetencji w różnych obszarach– komentuje Agnieszka Zielińska, dyrektor Polskiego Forum HR.
Pozyskiwanie środków na wydatki wykraczające poza podstawowe potrzeby to powód częściej wskazywany przez kobiety niż mężczyzn (34% vs. 28%). Kobiety również częściej zaznaczają, że ich podstawowe zarobki nie pozwalają na pokrycie bieżących wydatków (16% vs. 12%). Mężczyźni z kolei częściej łączą pracę dodatkową z rozwojem i zdobywaniem nowych umiejętności (12% vs. 8%).
– Część pracowników chce w większym stopniu spełniać się zawodowo i podejmować dodatkowe zajęcia, by zdobywać wiedzę i doświadczenie. W tej grupie widzimy wielu przedstawicieli młodego pokolenia. Dzięki dodatkowemu zaangażowaniu mogą one nie tylko zwiększyć swój budżet, ale i szybciej awansować. Nie są obarczone obowiązkami rodzinnymi, łatwiej jest im więc poświęcać więcej czasu na pracę – dodaje prof. Grażyna Spytek-Bandurska, ekspert prawa pracy Federacji Przedsiębiorców Polskich.
Ile i jak pracujemy dodatkowo?
Jak wynika z raportu „Jak dorabiają Polacy”, osoby wykonujące pracę dodatkową najczęściej poświęcają jej do 9 godzin tygodniowo (45,9%) bez względu na grupę wiekową. Co trzecia osoba (34%) przeznacza na nią 10–19 godzin, a jeszcze więcej czasu niemal co dziesiąty badany. Również co dziesiąty pracuje dodatkowo w nieregularnym wymiarze godzin.
W grupie pracujących dodatkowo do 9 godzin tygodniowo przeważają kobiety, podczas gdy mężczyźni częściej wybierają większy wymiar pracy. To przede wszystkim osoby pracujące na pełen etat, z wykształceniem średnim i wyższym. Grupę przeznaczającą na pracę dodatkową 10–19 godzin tygodniowo stanowią przede wszystkim mężczyźni, osoby z wykształceniem wyższym oraz zatrudnione na stałe w pełnym wymiarze godzin. Jednocześnie od 10 do 19 godzin tygodniowo poświęca na pracę dodatkową 19% respondentów, którzy chcą zarobić na podstawowe wydatki.
Formy pracy dodatkowej są różnorodne – to zlecenia punktowe, stała współpraca w ograniczonym wymiarze czasowym, przez dłuższy okres na przykład w weekendy, aż po pracę wykonywaną w dłuższym okresie czasu u tego samego lub innego pracodawcy.
Praca dodatkowa w przypadku nieco ponad połowy respondentów (56%) ma charakter dorywczy. Taka praca zyskała na popularności głównie wśród pracowników zatrudnionych na etat (55%). Innym rodzajem dodatkowego zatrudnienia jest stała praca dodatkowa u innego pracodawcy (26,3%), jest ona bardziej popularna wśród mężczyzn (28%) niż kobiet (21%), które chętniej decydują się na dodatkową pracę u swojego głównego pracodawcy (30%). Warto zaznaczyć, że osoby po studiach częściej niż te z wykształceniem średnim podejmują stałą pracę dodatkową w innym miejscu.
Wpływ pracy dodatkowej na pracę główną
2 na 3 osoby (64%) podejmujące pracę dodatkową są zdania, że nie ma ona wpływu na ich podstawowe zajęcie. Biorąc pod uwagę wiek badanych, niższą wydajność i zaangażowanie w pracy głównej z powodu podjęcia pracy dodatkowej najczęściej zauważają badani między 35 a 49 rokiem życia. Odsetek takich osób spadł w porównaniu do 2023 r. (30% vs. 34%) oraz osoby do 24 roku życia (26% vs. 36%). Negatywny wpływ pracy dodatkowej na pracę główną częściej odczuwają mężczyźni (25%) niż kobiety (21%). W obu przypadkach wartości te są niższe od deklarowanych w ubiegłorocznym badaniu (36% mężczyźni, 23% – kobiety).
Wśród osób ze średnim i wyższym wykształceniem niższą wydajność i zaangażowanie w pracy głównej wskazuje 23% ankietowanych. Osoby z wykształceniem średnim wyrażały taką opinię rzadziej w porównaniu do ubiegłorocznego badania.
Praca dodatkowa – perspektywa pracodawcy
Dla firm – przede wszystkim z sektorów logistyki, produkcji i handlu – wysoki odsetek Polaków zainteresowanych podjęciem pracy dodatkową jest dobrą wiadomością. Daje możliwość wsparcia się dodatkową kadrą w sytuacjach sezonowego lub punktowego wzrostu aktywności, związanego z popytem na produkty czy usługi lub koniecznością zastępstw w okresach urlopowych. To istotne rozwiązanie szczególnie w obliczu obecnych trudności z pozyskaniem kadr i niskiej stopy bezrobocia.
– Warto popatrzeć na podejmowanie pracy dodatkowej z perspektywy firm. Rosnąca luka podażowa na polskim rynku pracy stanowi poważną barierę w rozwoju przedsiębiorstw. Z roku na rok coraz więcej osób odchodzi z rynku pracy, czego efektem są deficyty pracowników w szeregu branż. Może to wpływać na zwiększenie zainteresowania firm oferowaniem prac w formule dodatkowych zleceń, czy to w ramach własnych struktur, czy przy zaangażowaniu podmiotów zewnętrznych – mówi Robert Lisicki, dyrektor departamentu pracy Konfederacji Lewiatan.
Nie sposób jednak nie zwrócić uwagi na ograniczenia – angażowanie osób, które chcą dorobić nie zawsze będzie rozwiązaniem dla firm, które potrzebują pracowników w stałych godzinach przez dłuższy czas. Ma też konsekwencje w obszarze efektywności i jakości życia.
– Choć większość pracowników nie zgłasza przemęczenia wynikającego z dodatkowych obowiązków, co czwarty badany przyznaje, że jest inaczej. Zarówno pracodawcy, jak i pracujący powinni zdawać sobie z tego sprawę – dodaje Anna Wesołowska, dyrektor zarządzająca Gi Group Poland S.A.
O badaniu. Badanie zrealizowane przez SW Research na zlecenie Gi Group, metodą CAWI (samodzielnie wypełniana ankieta online) na panelu badawczym SW Panel dla populacji Polski N=1169, K i M powyżej 18 roku życia, w sierpniu 2024 r. Część wyników zestawiono z pierwszą falą badania przeprowadzoną na reprezentatywnej próbie 1206 osób w sierpniu 2023 r.
Gi Group Poland S.A. jest wiodącym dostawcą kompleksowych usług HR, świadczącym usługi w zakresie doradztwa, zatrudnienia stałego i tymczasowego oraz outsourcingu. Jest częścią Gi Group Holding, światowego lidera w branży rozwiązań rekrutacyjnych, działającego w 37 krajach w Europie, Azji, Afryce i obu Amerykach, plasującego się na 9. miejscu wśród największych europejskich firm rekrutacyjnych i 19. pozycji na świecie. W Polsce Gi Group Holding świadczy usługi w ramach czterech marek – Gi Group, Grafton Recruitment, Wyser oraz Thomas International. Więcej: https://pl.gigroup.com/
KONTAKT DLA MEDIÓW
Dorota Zawadzka
Communications Manager, rzecznik prasowy Gi Group Holding w Polsce
E: dorota.zawadzka@gigroupholding.com
M: +48 724 870 909
Konfederacja Lewiatan
11 września 2024
Raport Mario Draghiego. Ważny krok ku nowej strategii przemysłowej Europy
Wiele problemów przedstawionych w raporcie Mario Draghiego o konkurencyjności UE nie jest nowością. W przeszłości powstawały już raporty, w których wskazywano na identyczne wyzwania. Zwykle brakowało jednak woli politycznej do wprowadzania trudnych reform. Miejmy nadzieję, że tym razem będzie inaczej – uważa Konfederacja Lewiatan.
DraghiraportUE
W tym tygodniu opublikowano długo wyczekiwany raport na temat przyszłości konkurencyjności Unii Europejskiej, który został przygotowany na zlecenie Komisji Europejskiej przez Mario Draghiego, byłego prezesa Europejskiego Banku Centralnego. Raport liczy blisko 400 stron i obejmuje niemal wszystkie sektory unijnej gospodarki z rekomendacjami dotyczącymi poprawy ich funkcjonowania. Obok raportów Enrico Letty, na temat jednolitego rynku oraz Sauli Niinistö na temat gotowości wojskowej i cywilnej do reakcji na kryzysy, raport Draghiego ma wytyczyć kierunki rozwoju UE i działań nowej KE.
Trafna ocena stanu UE
Przedstawia on trafną, aczkolwiek niepokojącą, diagnozę kluczowych problemów, z jakimi mierzy się Unia Europejska. Zawarte w nim wnioski wskazują na pilną potrzebę radykalnych zmian w polityce gospodarczej, które pomogą odpowiedzieć na wyzwania, przed którymi stoi Europa. Jak wskazał Draghi, Unia Europejska zmaga się z poważnymi problemami, takimi jak:
Niska innowacyjność w porównaniu do USA i Chin, szczególnie w dziedzinie zaawansowanych technologii.
Wyzwania związane z połączeniem dekarbonizacji z utrzymaniem konkurencyjności przemysłowej.
Wysokie koszty energii, które znacząco obciążają europejskie firmy, zwłaszcza w porównaniu do konkurentów zza Atlantyku.
Podatność na zewnętrzne wstrząsy gospodarcze.
Czas na konkretne decyzje
Mario Draghi ostrzega, że Europa stoi w obliczu egzystencjalnego zagrożenia, jeżeli nie podejmie natychmiastowych działań w kluczowych obszarach, takich jak innowacje, zielone technologie i bezpieczeństwo gospodarcze. Alarmującym wnioskiem z raportu jest to, że Unia Europejska pozostaje w tyle za swoimi globalnymi konkurentami – rzeczywistość, której europejskie firmy doświadczają codziennie.
– Musimy pilnie przyjąć strategię dla konkurencyjności UE. Potrzebujemy zachęt do inwestowania w Europie, zmniejszenia kosztów energii i obciążeń regulacyjnych dla firm. Wiele problemów przedstawionych w raporcie Draghiego nie jest nowością. W przeszłości powstawały już raporty, w których wskazywano na identyczne wyzwania: powolny wzrost produktywności oraz konieczność transformacji gospodarczej Wnioski z raportów sprzed 20 lat w wielu miejscach przypominają te z raportu Draghiego. To świadczy o braku woli politycznej do wprowadzenia trudnych reform. Jednak z uwagi na sytuację geopolityczną doszły nowe wyzwania i tym razem sprawa staje się niezwykle poważna.– zauważa Kinga Grafa, zastępczyni dyrektorki generalnej ds. europejskich Konfederacji Lewiatan.
Europa potrzebuje inwestycji
W raporcie wskazano również na potrzebę dodatkowych inwestycji w wysokości 750-800 miliardów euro rocznie, co odpowiada około 4,4-4,7% PKB UE. W związku z tym, autor rekomenduje m.in. emisję wspólnych instrumentów dłużnych, podobnych do obligacji NextGenerationEU (NGEU), aby sfinansować strategiczne projekty.
Od czasu kryzysu finansowego w latach 2007–2008 poziom prywatnych inwestycji w UE rósł powoli w porównaniu do USA. Niski poziom inwestycji prywatnych i publicznych w kluczowych sektorach przyczynia się do luki inwestycyjnej w Europie, co wpływa negatywnie na długoterminową konkurencyjność. Historycznie około 80% inwestycji produkcyjnych w Europie pochodziło z sektora prywatnego. Obecnie inwestycje prywatne pozostają w tyle z powodu nieefektywności rynków kapitałowych i wyższych kosztów finansowania.
Wyniki raportu mają kształtować prace Komisji Europejskiej nad nowym planem na rzecz wzmocnienia konkurencyjności Europy – w szczególności do opracowania nowego Clean Industrial Deal, który zostanie przedstawiony w ciągu pierwszych 100 dni nowej kadencji Komisji.
– Z nadzieją spoglądamy na potencjalny wpływ raportu Mario Draghiego na przyszłe działania Komisji Europejskiej. Liczymy, że dokument ten stanie się drogowskazem dla nowej strategii przemysłowej Europy oraz przyczyni się do szerokiej dyskusji na temat zrównoważonego rozwoju i utrzymania konkurencyjności europejskiej gospodarki. Przyszedł czas na konkretne działania, które zapewnią Europie miejsce w czołówce globalnych gospodarek i pozwolą zmierzyć się z wyzwaniami przyszłości. – podkreśla Luana Żak z biura Lewiatana w Brukseli.
Konfederacja Lewiatan
04 września 2024
Ocena gotowości liczenia śladu węglowego przedsiębiorstw – weź udział w ankiecie
W dobie rosnącej świadomości ekologicznej i konieczności przeciwdziałania zmianom klimatycznym, Greeners Sp. z.o.o. we współpracy z Konfederacją Lewiatan przygotowuje Raport dotyczący gotowości liczenia śladu węglowego generowanego przez przedsiębiorstwa.
ankietaraport
Celem ankiety, do udziału w której Państwa zapraszamy, jest zebranie niezbędnych informacji, jakie pozwolą nam dokładnie ocenić i zrozumieć ślad węglowy prowadzonych przez Państwa działalności gospodarczych.
Powstanie raport dotyczący gotowości liczenia śladu węglowego generowanego przez firmy
Odpowiedzi są kluczowe dla dokładności naszego Raportu, a co za tym idzie, dla skutecznego planowania działań mających na celu ograniczenie emisji CO2 i innych gazów cieplarnianych.
Raport powstający na bazie zawartych w badaniu pytań i udzielonych na nie odpowiedzi będzie ogólnodostępny, dzięki czemu będą mieli Państwo okazję porównania informacji na temat tego, jak inne firmy radzą sobie ze zrównoważonym rozwojem.
Prosimy o wypełnienie ankiety z największą starannością i dokładnością do 18 września 2024 r.
Ankieta złożona jest z 22 pytań o charakterze zamkniętym oraz otwartym. Dane przekazane przez Państwa nie będą udostępniane publicznie w sposób pozwalający na zidentyfikowanie autora odpowiedzi, w tym innym partnerom projektu. Wyniki ankiety zostaną pokazane w postaci zagregowanej lub jako średnie wartości, bez wskazania konkretnych respondentów.
Wypełnienie ankiety potrwa 15 minut. Dziękujemy za podzielenie się z nami Państwa opiniami.
W celu otrzymania raportu prosimy o podanie danych kontaktowych i adresu e-mail, na który zostanie przesłane podsumowanie wyników ankiety.
W przypadku pytań lub wątpliwości zapraszamy do kontaktu:
BusinessEurope opublikowało wyniki analizy zleconej Compass Lexecon, której celem była ocena, w jaki sposób Europa może osiągnąć swoje cele klimatyczne i energetyczne w opłacalny sposób. Z raportu wynika jasno, że konieczny jest strategiczny przegląd polityki energetycznej i klimatycznej UE.
BusinessEuropeenergetykaraport
W raporcie stwierdzono, że aby zmniejszyć różnicę w cenach energii między UE a krajami trzecimi konieczne jest znaczne zwiększenie mocy odnawialnych i niskoemisyjnych. Przewiduje się również, że ceny energii mogą pozostać znacznie wyższe w Europie w porównaniu z naszymi międzynarodowymi konkurentami. W związku z tym potrzebne będą dodatkowe środki polityczne w celu zapewnienia konkurencyjności europejskiego przemysłu, wspierane przez sprzyjające ramy regulacyjne oraz zwiększenie inwestycji prywatnych i publicznych.
W tym celu europejski biznes wzywa decydentów UE do pilnego podjęcia następujących siedmiu działań podczas następnego cyklu politycznego:
Masowe zwiększenie wdrożenia i integracji wszystkich odnawialnych i niskoemisyjnych źródeł energii oraz niezbędnej infrastruktury – europejska polityka energetyczna musi być skoncentrowana na zapewnieniu wystarczającej podaży wszystkich źródeł energii i infrastruktury, z uwzględnieniem zagwarantowania neutralności technologicznej na poziomie UE.
Wypełnienie luki inwestycyjnej – zdolność Europy do zmobilizowania większej liczby prywatnych inwestycji w niezbędne moce produkcyjne i infrastrukturę będą miały istotne znaczenie dla osiągnięcia celu zerowego netto, jednak kluczowe pozostaje wsparcie poprzez zwiększone finansowanie UE.
Zabezpieczenie wodorowego łańcucha wartości – należy zabezpieczyć pewność inwestycji
i popyt przemysłowy na zielony wodór, ponieważ pozostanie on kluczowym źródłem dla osiągnięcia neutralności gospodarki do 2050 roku, nie wykluczając przy tym wodoru niskoemisyjnego, który ułatwi rozwój rynku w najbliższych latach.
Kontynuacja przyspieszania i usprawniania wydawania zezwoleń – potrzebne jest zintegrowane, międzysektorowe podejście do wydawania pozwoleń, obejmujące politykę środowiskową, klimatyczną i energetyczną.
Rozwiązanie problemu różnicy w kosztach emisji dwutlenku węgla i zapewnienie skutecznego wdrożenia CBAM – dogłębne monitorowanie wdrożenia CBAM i przyspieszenie prac nad krytycznymi parametrami ma ogromne znaczenie, przy jednoczesnym zwiększeniu wysiłków na rzecz realizacji długoterminowego celu, jakim jest ustanowienie globalnych ram dla wyceny emisji dwutlenku węgla.
Wprowadzenie środków mających na celu zniwelowanie luki w konkurencyjności – istotną wagę będzie miało wprowadzenie dodatkowych środków łagodzących koszty energii dla branż zagrożonych ucieczką emisji i inwestycji, które przyczynią się do zlikwidowania luki w konkurencyjności energetycznej między konsumentami przemysłowymi z UE a głównymi konkurentami spoza UE.
Wsparcie dekarbonizacji przemysłu poprzez skuteczne środki po stronie popytu – Europa musi oprzeć swoje argumenty biznesowe na przewadze komparatywnej pod względem emisji i zgodności z kryteriami zrównoważonego rozwoju, ponieważ produkcja i popyt na towary zdekarbonizowane w UE muszą rosnąć w tym samym tempie, a jedną z kluczowych dźwigni w tym zakresie są zamówienia publiczne.
Raport Compass Lexecon dla BusinessEurope oraz zalecenia BusinessEurope oparte na analizie raportu można pobrać poniżej:
W siedzibie Konfederacji Lewiatan odbyło się spotkanie z Enrico Lettą, byłym premierem Włoch i prezydentem Instytutu Jacques`a Delorsa, który został przez Radę Europejską poproszony o przygotowanie raportu dotyczącego przyszłości jednolitego rynku Unii Europejskiej. Tematem rozmów były kierunki rozwoju unijnego rynku wewnętrznego.
jednolity rynekpolska prezydencja w UEprawo UEraportspotkanie
27 lutego w siedzibie Lewiatana Enrico Letta spotkał się z przedstawicielami biznesu, związków zawodowych oraz organizacji pozarządowych, aby opowiedzieć o swoich pracach nad raportem o przyszłości jednolitego rynku UE, a także porozmawiać z przedstawicielami partnerów społecznych o ich doświadczeniach i propozycjach dotyczących reform unijnego rynku wewnętrznego.
Enrico Letta podkreślił, że jednolity rynek UE jest jednym z największych osiągnięć wspólnoty europejskiej, który przyczynił się do podniesienia poziomu życia obywateli Unii i wzmocnienia jej konkurencyjności. Jednak, aby sprostać obecnym wyzwaniom geopolitycznym, musimy zadbać o to, żeby jednolity rynek prawidłowo funkcjonował oraz ewoluował wraz z szybko zmieniającym się światem.
Jakie są bariery rynku wewnętrznego
Letta mówił o konieczności dalszej integracji rynku wewnętrznego i eliminacji barier, które ograniczają aktywność europejskich przedsiębiorstw. Wskazał, że tylko 8 procent europejskich MŚP aktywnie działa poza krajem pochodzenia i dlatego też musimy stworzyć narzędzia, które ułatwią przedsiębiorstwom obecność na wszystkich rynkach UE. Zmianom muszą też ulec zasady przyznawania pomocy publicznej, które w jego ocenie obecnie zaburzają konkurencyjność w Europie.
Uczestnicy spotkania podzielili się z E. Lettą swoimi doświadczeniami, omawiając wciąż istniejące bariery na rynku wewnętrznym, które ograniczając aktywność przedsiębiorstw w UE. Jednym z większych problemów, z którymi boryka się biznes, jest liczba regulacji unijnych oraz duża fragmentacja rynku UE.
Wzmocnienierynku wewnętrznego wśród tematów polskiej prezydencji
W spotkaniu prowadzonym przez prezydenta Lewiatana Macieja Wituckiego wziął również udział Ignacy Niemczycki, podsekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju i Technologii. Jak podkreślił, temat wzmocnienia rynku wewnętrznego i zapewnienia konkurencyjności UE będzie jednym z głównych tematów polskiej prezydencji w Radzie UE, która rozpocznie się już 1 stycznia przyszłego roku.
Raport Letty zostanie zaprezentowany w marcu i ma stanowić inspirację dla unijnych instytucji w zakresie kierunków rozwoju unijnego rynku wewnętrznego.
Było to pierwsze spotkanie z cyklu „Spotkań z prezydencją” organizowanego przez Przedstawicielstwo Lewiatana w Brukseli w związku ze zbliżającą się polską prezydencją w Radzie UE.
22 grudnia 2023
Raport nt. głównych wyzwań Ukrainy na drodze do Unii Europejskiej
W grudniu 2023 ukazał się raport ’Stronger Together: Present and Future Challenges on Ukraine’s Road to EU Integration’, przygotowany wspólnie przez Polski Instytut Ekonomiczny oraz Centrrm Strategii Gospodarczej Ukrainy.
akcesjaPIEraportUkraina
Wskazuje on na główne wyzwania stojące przed Ukrainą: krótkoterminowe (zapewnienie stabilnych źródeł finansowania, zwłaszcza na zbrojenia), średniookresowe (przezwyciężenie problemów infrastrukturalnych i przyciąganie inwestycji) i długofalowe (wprowadzenie reform i budowa silnych instytucji, które zapewnią rozwój społeczno-gospodarczy państwa), które stoją na jej drodze do akcesji w Unii Europejskiej.
Odpowiedzialny biznes włącza się w ochronę jakości powietrza nie tylko dlatego, że musi, ale również dlatego, że może. Najciekawsze przykłady trafiły do najnowszego raportu Lewiatana.
Brussels Headlinescsrochrona powietrzaraport
Wraz z nastaniem sezonu grzewczego, w kraju nad Wisłą przypominamy sobie o naszym palącym, nomem omen, problemie, jakim jest wyjątkowo zła – w porównaniu z resztą członków europejskiej wspólnoty – jakość powietrza.
Można zapytać – co ma do tego biznes? Przecież nawet w kraju z energetyką tak silnie opartą na węglu, emisje przemysłowe są od dawna uregulowane dyrektywą IED i to nie one powodują, że mapa monitoringu powietrza od października do marca przybiera w Polsce kolor czerwony.
Po pierwsze, zbliżają się do końca prace nad rewizją unijnych przepisów „powietrznych” – Ambient Air Quailty Directive (AAQD). Po 18 latach przynajmniej częściowo zaostrzy wymogi dotyczące dopuszczalnych poziomów zanieczyszczeń w powietrzu i dopuszczanej liczby dni z przekroczeniami norm. Choć w największym stopniu zmiany te wpłyną oczywiście na działania sektora publicznego – ustawodawcy i samorządów – w pewnym stopniu może to dotknąć również biznesu, choćby przez ewentualną konieczność rewizji wydanych pozwoleń zintegrowanych. Sygnalizowaliśmy to w lutowym wydaniu Brussels Headlines, a zapis marcowego webinaru poświęconego AAQD znajdą Państwo tutaj.
Po drugie, rozpędzająca się dekarbonizacja przedsiębiorstw, choć motywowana głównie potrzebą obniżania śladu węglowego (czyli emisji gazów cieplarnianych) i transformacji energetycznej, również – niejakoprzy okazji – stopniowo redukuje emisje szkodliwych dla zdrowia zanieczyszczeń powietrza – takich jak np. pyły czy tlenki azotu. Warto pamiętać, że europejskie standardy ESRS przewidują konieczność uwzględnienia tego w raportach niefinansowych (standard E2)!
Najciekawsze jednak wydają się te działania przyczyniające się do poprawy jakości powietrza, które przedsiębiorcy realizują w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu – nie dlatego, że muszą, ale dlatego, że mogą i chcą.Ponieważ nikt nigdy nie pokusił się o przegląd najlepszych praktyk CSR w tym obszarze, Konfederacja Lewiatan postanowiła być pierwsza.
13 października, trzeciego dnia EFNI w Sopocie, podczas panelu „Biznes społecznie (nie)odpowiedzialny, czyli jaką przyszłość ma greenwashing” (relacja jest tutaj, nagranie zaś tutaj), opublikowaliśmy raport „ANTYSMOGOWI. Najlepsze praktyki CSR dotyczące jakości powietrza”, będący pierwszym znanym nam podsumowaniem tych zielonych działań CSR, które dotyczą zanieczyszczenia powietrza, a nie tylko emisji gazów cieplarnianych.
Jest swoistym poradnikiem i zachętą dla firm pragnących stworzyć, zmodyfikować lub podnieść poziom ambicji swoich strategii CSR. Opierając się na najciekawszych przykładach, pokazuje że biznes włącza się w walkę o poprawę jakości powietrza w wielu obszarach – edukacji, monitoringu powietrza, rozwoju zieleni miejskiej, zrównoważonego transportu, profilaktyki zdrowotnej, zielonego biura, czy też w najbardziej uniwersalny sposób – poprzez przemyślany sponsoring i działania pro bono.
Raport zawiera również kilka przykładów zagranicznych. Choć są bardzo ciekawe i nie tylko z sektora prywatnego, jest ich znacznie mniej, niż się spodziewaliśmy, a powód okazał się prozaiczny – problem złej jakości powietrza nie jest na zachodzie tak „palący” jak w Polsce i działania CSR koncentrują się tam na działaniach proklimatycznych – czyli globalnych, a nie lokalnych.
Zachęcamy zarówno do lektury raportu i zgłaszania (nominowania) ciekawych działań CSR adresujących ten problem, na adres powietrze@lewiatan.org.
Raport – do pobrania tutaj – powstał na zlecenie Rady ds. Czystego Powietrza Konfederacji Lewiatan, dzięki wsparciu fundacji Clean Air Fund.
